[FLASH]https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/s480x480/541036_462123877132827_506630924_n.jpg[/FLASH]
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ
กลอนสุนทรภู่ จาก "นิราศภูเขาทอง"
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ
สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย
ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ
กลอนสุนทรภู่ จาก "นิราศภูเขาทอง"
แม่รักลูก ลูกก็รู้ อยู่ว่ารัก
ใครอื่นสัก หมื่นแสน ไม่แม้นเหมือน
จะกินนอน วอนว่า เมตตาเตือน
จะจากเรือน ร้างแม่ ก็แต่กาย
กลอนสุนทรภู่ จาก "ขุนช้างขุนแผน"
๒๖มิถุนามาบรรจบ
ขอน้อมนพเคารพครูผู้ก่อศิลป์
เสียงกู่ก้องเกรียงไกรเกียรติ์แผ่นดิน
ใจถวิลบูชาท่านสานงานกลอน
ธีระปลัด
Bookmarks