เฮ็ดจั่งได๋น้อ.....
มีทางได๋ สิให่เจ้า เข่าใจฮ่วม ควมประสงค์
ที่เฮาตกลงฮักกัน ฝากสัมพันธ์ ทางใจร่วม
เป็นย่อนควมชิดไกล้ บังคับให่ ใจเฮาป่วง
กลายเป็นควมหลอกลวง กลายเป็นคนบ่ซื่อ คือตั๋วน่องให่คิดนำ
หล่านางเอ๊ย.....
อ้ายบ่ลืมดอกคำเว่า อ้ายฮับเอาเหมิดทุกอย่าง
ปากบอกว่าฮักนาง ใจห่วงคนทางบ้าน ผุคอยถ่า ดอกอยู่หลัง
สิบอกดัง ดัง ให่ฟังอ้าย แต่เสียดาย ควมสุขซื่น
เฮามีกันหลายวันคืน ฝืนจิตใจอยากบอกน่อง กะกลัวเจ้าน่ำตาไหล
คันปิดบังไปโดนมื่อ มันบ่คือ ย่านคนว่า
มีเมียแล่วกะยังมา หลอกตั๋ว ให่เพิ่นซ่ำ หนำใจแล่ว กะเซิ่นหนี
Bookmarks