ไม่รู้สิคับ

[เซนบะออนไลน์]

ไม่รู้สิคับ ผมสับสน
สับสนกับอะไรหลาย ๆ อย่างรอบตัว
บ่อยครั้งผมลุกขึ้นเดินไปตามเส้นทาง ที่มองสุดลูกหูลูกตา
แต่ก้อบ่อยครั้งที่ลมเย็น ๆ พัดเข้ามา ทำให้ผมยืนอยู่กับที่
ผมชอบลมเย็น ๆ ผมเหนื่อย จะไม่ให้ผมพักเลยหรอ

ผมไม่รู้ว่าคนเราควรที่จะกำหนดชีวิตของเราเอง หรือปล่อยชีวิตให้ลอยผ่านไปกับสายลม
แต่แม่บอกผมเสมอว่า มันถูกทั้งสองอย่าง แม่บอกให้ผมเลือก ว่าจะเป็นผู้กำหนด หรือผู้ถูกกำหนด
ผมมีแม่ที่เยี่ยมที่สุดในโลก

บางครั้งผมอยากจะออกวิ่ง วิ่งไปเรื่อย ๆ วิ่งแบบไม่รู้สึกเหนือ่ย เพราะอะไรน่ะหรอคับ
เพราะเวลาวิ่ง ผมจะรู้สึกถึงตัวเอง ผมไม่ต้องคิดอะไรแล้ว หน้าที่ของผมคือวิ่งเท่านั้น วิ่งแบบไม่มีจุดหมาย

แต่บางวันผมอยากจะหมกตัวอยุ่ในห้อง มันเหมือนกะลังบอกกะตัวเองว่า ผมต้องหยุดวิ่งแล้วล่ะ แต่ไม่ไช่ให้พักนะ
นายต้องทำยิ่งกว่าการวิ่ง มันเปงฟามรู้สึกที่เหมือนกับการ ซิ่งรถ 1000 ไมล์ในเวลา 1 นาที ผมนั่งอยู่ในรถแท้ ๆ แต่ทำไมผมถึงเหนื่อย
เหนื่อยกว่าต้องวิ่งเองซะอีก

ผมเลือกที่จะเป็นนักเตะโนเนมที่ได้รับแชมป์ยูโรเปี้ยนคัพ 3 สมัย
ดีกว่าเป็นเบคแฮมที่โดนไล่ออกจากสนามตอนฟุตบอลโลกปี 98


บายคับ ผมต้องออกวิ่งแล้วล่ะ เหนื่อยแล้วผมจะพัก

[ผู้ก่อการรัก]

เหนื่อยนักก็พักก่อนนะ
ถอยหลังไปสัก 1 ก้าว
แล้วเราจะรู้ว่า เรายังจะมีแรงก้าวไปต่อทางข้างหน้าได้อีกนาน ...

[บ่าวคนเดิม]

ผมชอบมากครับที่คุณนำบริบท "ผมมีแม่ที่เยี่ยมที่สุดในโลก" มาสอดแทรก เพราะมันเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่า
แม่อยู่ในดวงใจของ ทุกๆคน ทุกๆเวลา 8) เป็นคะแนน

[เซนบะออนไลน์]

กลับมาอ่านบทความเก่า ๆ ของตัวเอง นึกถึงช่วงนั้นขึ้นมาทันทีเลย จำได้ว่าตอนนั้นสับสนจิง ๆ แต่ไม่ไช่สับสนทางเพศนะคับ

[neddy]

เหนื่อยจากการวิ่งก็พักผ่อนซะหน่อย
เป็นบทจินตกวีที่อ่านแล้วมีความรู้สึก ดีนะ
เปรียบเหมือนว่าเวลาเราเหนื่อยเรายังมีคนข้างๆ 8)
ดีมากจ่ะ เอา อีกกกกกกกเด้อ

[Bugyoot]

ใช่ครับ ชีวิต ก็คือ การเดินทาง
บางครั้งเราอาจจะไม่ต้องวิ่งก็ได้ การเดินถึงแม้จะช้าหน่อยแต่ก็ได้พบเจออะไรหลายๆ อย่าง
แวะกินน้ำกินท่า อาจจะถึงจุดหมายช้าหน่อยแต่ก็มั่นคงดีนะครับ