ตอนนางยักษ์ขีณี...
ขีณียักษ์ใหญ่ฮ้ายโตขนาดภูผา
นูนีมันท่อเขิงสามป้อง
บ่อนที่มันเป็นหม่องกะพอหลบซ้างท่าว
ยามมันเต๋อปากง้ำปานฟ้าผ่าผะเดียง
ยักษ์เผดฮ้ายแปลงเพศหลายแนว
จอบท่าดักไล่กินฝูงเนื้อ
แปงกายเป็นคนเฒ่าดังไฟอยู่ในป่า
แปงตูบซั่นพอได้หม่นบ่อนนอน
ไฟกองฟอนเข้ากระท่อมนอนดัก
ซือว่าแนวนามยักษ์อยู่ดงพงไม้
บัดนี้สามบาท้าวเห็นไฟในป่า
มีตูบน้อยเฮือนซั่นดั่งคน
เลยให้เกียนฮ้อยเล่มย่างเข้าขอไฟ
“ไทเฮือนเอ้ยอยู่บ่นอ นอเจ้า”
ขีณีเฒ่าเร็วไวแปลงฮูป
“พวกลูกหล้ามาตั้งแต่ไส”
“ค่ำมืดแล้วเจ้าสิด่วนไปไส”
“ข้อยสิมาขอไฟไปก่อกองหุงต้ม”
“เอาสาท้าวหาแนวคีบถ่าน
ด้นไฟแม่บ่ให้เอาได้แต่ถ่านคี”
ฮ้อยเกียนเผอแล้วนี่คุบปั๊บจับขา
จับเอาไปใส่กงขังไว้......
ไผ่ฮ้อยกอรอท่านานมาแท้หมู่
กูไปเองก่อนน่ารอซ้าอยู่เหิง
ไปฮอดแล้วกะเลยเลาขอไฟ
“เจ้าของเฮือนอยู่ไสนอนี่”
ขีณีเว้าอยู่ในเฮือนตูบกะต๊อบ
“แมหากเนาอยู่ซั่นเฮือนน้อยผู้เดียว”
“ขอไฟแนเด้อเฒ่าแมใหญ่อัยกา”
“เออเอาสาถ่านคีเอาไว้”
เผอใจนี่ขีณีผกจอบ
คัวคุบท้าวจับไว้ใส่กง
เหลืออีกท้าวเจ็ดหวดเจ็ดไห
ใซ่ไผไปขอไฟกะมิดเลยเฉยจ้อย
จักมันวอยไปก้ำทางได๋มิดมี่
กูไปเบิ่งก่อนน่ามันซ่าอยู่ไส
ฮ้องเฮียกเอิ้นไผอยู่ในเฮือน
ข้อยสิมาขอไฟไปก่อดังหุงต้ม
ขีณีเฒ่าแปงกลคือเก่า
“แมนี่แหลวอยู่เฝ้าเฮือนเหย้าตูบตอม”
เว้าแล้วเกาะก่อมก้อยเดินย่างมาหา
ท้าวเจ็ดไหเลยทักกล่าวถามยายเฒ่า
“เห็นสองคนมาพี้ขอไฟแนบ่”
ลาวกะบอกบ่ได้เห็นพ้อผู้ได๋
คั่นว่าเจ้าบ่พ้อขอแนเด้อไฟ
ท้าวเจ็ดไหเลยจับเขี่ยไฟรวมท้อน
พอดีขีณีเฒ่าเตียมเอาแนวคอบ
สุ่มกอบท้าวเอาไว้ดั่งเดิม
เจ็ดไหท้าวฮอดบ่ปากพอคำ
ขีณีจับใส่กงขังเมี้ยน
เจ็ดไหท้าวหักมือยักษ์ใหญ่
เลยเกิดการต่อสู้เป็นเรื่องใหญ่โต
เจ็ดหวดท้าวสู้ต่อผียักษ์
จนขีณีเหมิดแฮงต่อกรกับท้าว
นางขีณียอมแพ้ยอมือก้มขาบ
บาถามหาลูกน้องสองท้าวอยู่ไส
หากบ่หามาให้มึงส่วนมรณา
นางเลยพาไปเอาอยู่กงขังไว้
ไผ่ฮ้อยกอเกียนฮ้อยเล่มเฮียงกันล่องส่อง
สามพี่น้องเหลียวหน้าเบิ่งกัน
ยักษ์รับเลี้ยงต่างไถ่ชีวิต
มีอาหารที่มันขังไว้
ทั้งพองขาจี่นายโม้พากันจุดจี่
ทั้งมีสัตว์ใหญ่น้อยกวางเก้งมั่งฟาน
ถืกใจท้าวเจ็ดหวดกินหลาย
มีแต่กินกับกินย่างวันขันมื้อ
หลายวันได้สิพากันหนีจาก
เจ็ดหวดท้าวถามส่อทิศทาง
ยักษ์เผดอ้างบอกส่องของดี
สิให้เป็นของขวัญฝากสามสหายเมี้ยน
ของดีให้หีนไฟกับมีด
หนังสติ๊กพ้อมยอมให้แต่ดี
คาถาด้วยปุกเสกมนต์ยำ
เป็นของดีตั้งแต่เดิมดาเค้า
เอามาให้ของดีคนละอย่าง
ลองเบิ่งได้คาถาให้ท่องจำ
ผู้ที่มีบุญล้ำจั่งได้ผ่านพานพบ
ไผผู้มีบุญญาจั่งได้พานมาพ้อ
ชาติคนมีบุญนี่แม่นฝังดินกะหม่นออก
แนวว่าคนบาปฮ้ายแม่นแขนฟ้าห่ากะกิน
:b-b:b-b:b-b:b-b:b-b
Bookmarks