กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7

หัวข้อ: เมื่อผมเป็นนักวิ่งจำเป็น ตอนที่ 1

  1. #1
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430

    เรื่องฮิตน่าอ่าน เมื่อผมเป็นนักวิ่งจำเป็น ตอนที่ 1

    ผมเป็นโรคประจำตัวคือโรคภูมิแพ้ จนพัฒนาไปเป็นโรคหอบหืดในที่สุด เพราะขาดการออกกำลังกาย อีกอย่างคุณหมอบอกว่าโรคหอบหืดคือโรคที่เกิดมาจากกรรมพันธุ์

    ยิ่งอายุมาก โรคกรรมพันธุ์ดังกล่าวก็ยิ่งรุมเร้าจนบางคืนนอนไม่หลับ คุณหมอบอกว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาให้หายได้ แต่สามารถบรรเทาได้ด้วยการออกกำลังกาย และการออกกำลังกายที่เหมาะสำหรับผมคือการวิ่งเพื่อสุขภาพ

    คือการวิ่งเหยาะ ๆ วิ่งพอให้เหนื่อยแล้วมาผ่อนคลายด้วยการยืดเส้นยืดสายธรรมดา ๆ เพราะสุขภาพร่างกายของผมเป็นคนไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่กำเนิด แค่เดินได้เหมือนคนทั่วไปก็ถือว่ามหัศจรรย์แล้ว เพราะผมเริ่มหัดเดินตอนอายุ 5 ขวบ พ่อแม่ผมจะไม่ค่อยใช้งานผม เพราะถ้าตากแดดตากฝนผมจะไม่สบายทันที

    ร่างกายของผมได้ใช้งานเต็มที่ตอนผมเป็นทหารเกณฑ์ ผมมีความรู้สึกว่าร่างกายของผมแข็งแรงเหมือนคนปกติ ฝึกได้ อดทนกับความยากลำบากได้ และผ่านพ้นมาได้เหมือนกับความฝัน เพราะทหารเกณฑ์สมัยก่อนไม่ได้ฝึกเหมือนทหารเกณฑ์สมัยนี้

    หลังจากที่ผมปลดจากทหารเกณฑ์ ทำงานเป็น รปภ. ทำงานโรงงาน ทำงานบริษัท จนกระทั่งได้กลับเข้ามารับราชการทหารอีกครั้ง ผมได้เริ่มต้นออกกำลังกาย และฟิตร่างกาย เพื่อต้องการที่จะไปเรียนหลักสูตรส่งทางอากาศ และการรบแบบจู่โจม

    ปี พ.ศ.2536 ผมได้ย้ายเข้ามาในกรุงเทพฯ ช่วงนี้ผมขาดการออกกำลังกายโดยสิ้นเชิง ผมพักอยู่แถว ๆ สามแยกไฟฉาย ถนนจรัลสนิทวงศ์ เดินทางไปทำงานแถว ๆ สถานีรถไฟสามเสน แค่เดินทางไปทำงานและกลับจากที่ทำงานก็แทบจะไม่รอด

    ทั้งขึ้นรถสองแถวไปท่าเรือ นั่งเรือข้ามฟาก แย่งกันขึ้นรถเมล์ มันเหมือนกับการออกไปผจญภัยในสนามรบ ดูสับสนวุ่นวาย ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก

    ปี พ.ศ.2539 ผมได้บ้านพักที่ทางราชการจัดให้ ตอนเย็น ๆ พรรคพวกเพื่อนฝูงก็พากันวิ่งรอบที่ทำงาน ซึ่ง 1 รอบ เท่ากับ 1 กิโลเมตร ผมได้เข้าสู่สนามวิ่งอีกครั้ง วิ่งทุกวันเช้าเย็น จากน้อยไปหามาก และค่อย ๆ เพิ่มจำนวนรอบ ยิ่งวิ่งยิ่งมัน

    จากวิ่งเหยาะ ๆ กลายเป็นวิ่งเร็ว รู้สึกเหนื่อยหอบในตอนแรก แต่พอบ่อย ๆ กำลังอยู่ตัว ก็จะไม่รู้สึกเหนื่อย หรือเหนื่อยไม่กี่อึดใจก็จะหายเหนื่อย

    ในช่วงนั้นมีนักมวยจากค่ายก่อเกียรติยิม เข้ามาวิ่งหลายคน ด้วยความที่ผมชอบมวยอยู่แล้วก็เลยวิ่งไปกับเขา วิ่งไปถามไป พูดคุยกันไป คำถามที่เขาถามผมคือ "พี่เป็นนักมวยหรือครับ" ผมบอกว่า "ผมไม่ใช่นักมวยครับ แต่ชอบดูมวย โดยเฉพาะมวยสากลอาชีพ"

    ผมก้าวเข้าสู่วงการวิ่งมินิมาราธอน 10 กิโลเมตร ด้วยการชักชวนของเพื่อนรุ่นพี่ในที่ทำงาน ให้ผมไปเป็นเพื่อนเพราะสายตาของเขาไม่ค่อยดี มองไม่ค่อยชัดในตอนเช้า แต่ด้วยใจรัก เขามักจะมีคู่หูไปด้วยตลอด วันนั้นคู่หูไม่ว่าง ผมก็เลยกลายเป็นคู่หูโดยปริยาย

    คืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะรู้สึกตื่นเต้นกับการก้าวสู่สนามครั้งแรก ณ สวนรถไฟ ในรายการ "รันฟอร์โฮป มินิมาราธอน" จุดประสงค์ของผม ไม่ใช่วิ่งเพื่อแข่งขันเพื่อเอาชนะอย่างแน่นอน เพราะเป็นนักวิ่งหน้าใหม่

    แต่ยิ่งวิ่ง ดูเหมือนมีแรงส่ง เพราะงานนี้มีสาว ๆ เข้าร่วมหลายคน สงสัยคงอยากโชว์หรือเปล่าไม่ทราบ ผมเกี่ยวแขนกับรุ่นพี่ในช่วงแรกเหมือนปลาท่องโก๋ พอฟ้าสว่างแสงพอเพียง ผมถามรุ่นพี่ว่า "อาร์ ยู โอเค" รุ่นพี่ตอบว่า "แอม กู๊ด" ผมก็สลัดเครื่อง วิ่งสปีดเต็มสูบ เข้าเส้นชัยไปกินข้าวต้มหมดไปสองถ้วย รุ่นพี่ยังไม่เข้าเส้นชัยเลย เมื่อผมเป็นนักวิ่งจำเป็น ตอนที่ 1

    เมื่อผมเป็นนักวิ่งจำเป็น ตอนที่ 1

    เหรียญแรกในชีวิตของการวิ่งมินิมาราธอน

    เมื่อผมเป็นนักวิ่งจำเป็น ตอนที่ 1

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ ไทบ้านพระเสาร์
    วันที่สมัคร
    May 2012
    ที่อยู่
    คลองสาม รังสิต
    กระทู้
    179
    บ่ธรรมดา ตั้วคนผู้นี่ อีหยั่ง อัหยั่ง กะ ฉุด เขาบ่อยู่อีหลี

  3. #3
    ป้าดดด เหรียญคล้องคอคือหลายแท้ค่ะ แบ่งมาให้แนเด้อ อิอิ

    กีฬาบ่เอาไหนสักอย่าง ที่ทำได้คือโบว์ลิ่ง กับยิงธนู เพราะบ่ต้องออกแรงหลาย ฮ่าๆๆ
    LET IT BE...

  4. #4
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ หมวยเล็ก
    วันที่สมัคร
    Apr 2012
    กระทู้
    34
    บล็อก
    2
    คักแฮงหลาย มากความสามารถ อีหลีเด้อ..

  5. #5
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ธิดายาเย็น
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,622
    เหรียญทองกิ๊กเยอะอันดับหนึ่งติจ้า..

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ไผ่หวาน
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    PATTAYA CITY
    กระทู้
    729
    บล็อก
    14
    อ่านไดอารี่อ้ายพล มาหลายเรือง หลายราว คือละครเลยเนาะชีวิตอ้ายแหมะ อิอิ

  7. #7
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ pcalibration
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    เมืองฉะเชิงเทรา(แปดริ้ว)
    กระทู้
    1,883
    บล็อก
    1
    การวิ่ง..เพื่อออกกำลังเหมือนกับการเสพติดชนิดหนึ่ง
    ถ้าเคยได้วิ่งต่อเนื่องไปสักระยะ ก็จะทำให้เกิดอาการว่าอยากจะวิ่งอย่างนั้นไปตลอด
    ....ตอนเป็นพลทหาร..ครูฝึกก็พาวิ่งรอบค่าย พอขึ้นกองร้อยสิบเวรพาวิ่งรอบกรมฯ
    พอได้รับราชการเป็นทหารก็ได้วิ่งรอบๆที่ทำงาน ตอนนี้กำลังวิ่ง??อยู่ครับ..หมอผม..นายแน่มาก
    :,1-:,1-:,1-


Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •