อาจแพ้อาน(โปรดอ่านเป็นภาษาอีสาณ
สมัยก่อน การสื่อสารยังบ่เจริญ โทรศัพท์มือถือกะยังบ่มีคึจั่งซุกมื้อนี้
พ่อใหญ่สา เผิ่นมีลูกสาวผู่หนึ่ง ชื่อน้องติ๊ดตี่
เฮียนหนังสือเก่ง สอบติดสัตวแพทย์เชียงใหม่
พ่อใหญ่สา เผิ่นภูมิใจหลาย ส่งเงินให้ใช้จ่ายซุกเดือนบ่ได้ขาด
แต่มีอยู่เดือนหนึ่ง น้องติ๊ดตี่เผิ่นว่าหย่างเฮียนแต่ละตึกมันเหมื่อย
กะเลยขอเงินเพิ่ม เผื่อจะซื้อจักรยานสำหรับขี่เฮียนระหว่างตึก
พ่อใหญ่สาเผิ่นกะบ่ว่าหยัง ส่งเงินให้ซื้อจักรยาน
น้องติดตี่ ได้เงินแล้ว เผิ่นกะว่าจะไปซื้อจักรยาน
กลางทาง ผั่นพ้อคนเอาลิงมาขาย ก็เลยซื้อลิงซั่นแหล่ว
ตั้งชื่อลิงซะโก้ว่า " จิ๋ม "
หั่นนี้ ติ๊ดตี่เผิ่นกะเลยพาจิ๋มลิงของเผิ่นอาบน้ำ ฟอกแชมพูอย่างดี
ลิงเผิ่นผั่นแพ้แชมพู ขนขู๋ออกเบิ๋ด ติ๊ดตี่กะเลยโทรเลขไปหาพ่อ
มีใจควมว่า " ส่งเงินมาให้ด่วน จิ๋มขนร่วงหมดเลย "
พ่อใหญ่สาตกใจ " นึกว่าลูกสาวเผิ่น ขี่จักรยานหลาย หม่องหั่น(จิ๋ม)มันขู๋ออก "
( ที่แท้ "จิ๋มเป็นชื่อลิง" ของน้องติ๊ดตี่ )
พ่อใหญ่สากะเลยโทรเลขตอบกลับแบบด่วนจี๋ ...ว่า..
มีใจควมว่า " ขายจักรยานด่วน อาจแพ้อาน "
:D:D
( ควรบ่ควร แล้วแต่จะพิจารณาครับ )
อ้างข้อความนี้
Bookmarks