หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 15

หัวข้อ: ..ลมหนาวทักทายแผ่นดินอีสานแล้ว...

  1. #1
    มิสบ้านมหา 2010
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ เขมราฐ
    วันที่สมัคร
    Sep 2008
    ที่อยู่
    กลางท่งเมืองเขมฯ
    กระทู้
    1,946

    ..ลมหนาวทักทายแผ่นดินอีสานแล้ว...

    อีกครั้งที่หญิงเดี่ยวกลับบ้าน

    กลับไปเติมแบตเตอร์รี่ให้หัวใจตัวเอง และคนที่บ้าน ฉันสัญญากับแม่ว่าฉันจะกลับบ้าน

    เดือนละครั้ง ซึ่งครั้งนี้ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 พอดี พระจันทร์เต็มดวงลอย

    เด่นเป็นนางเอก ไม่มีดาวดวงใดส่องแสงแข่งกับเธอ ใครนะช่างเปรียบความงามของ

    ผู้หญิงกับดวงจันทร์ รูปกระต่ายในดวงจันทร์คงเปรียบกับริ้วรอยจากสิวและฝ้าสินะ ..ลมหนาวทักทายแผ่นดินอีสานแล้ว...

    ลมหนาวเริ่มพัดเอื่อย ๆ มาทักทายแล้ว ดอกชมจันทร์ (ดอกไม้จีน) ที่พ่อปลูกออก

    ดอกขาวสะพรั่งเต็มรั้วบ้าน ฉันไม่เคยรู้เลยว่าดอกไม้จีนแห้งในชามแกงจืด หน้าตา

    แบบนี้ มีชื่อไทยที่เพราะพริ้งถึงเพียงนี้จนเมื่อหลายเดือนก่อนพ่อได้ต้นดอกชมจันทร์นี้

    มาปลูกไว้รั้วหน้าบ้าน ที่ได้ชื่อว่าดอกชมจันทร์เพราะเธอจะบานในเวลาพลบค่ำ

    จิ้งหรีดเรไรส่งเสียงร้องระงม เสียงธรรมชาติที่บางครั้งฉันรำคาญแต่บางครั้งฉันก็โหย

    หาที่จะฟัง แม่กับน้าสาละวนอยู่กับการห่อข้าวสลากพัตร หรือข้าวสาก บุญหนึ่งในฮีต

    สิบสองที่กระทำในเดือน 10 ของคนอีสาน มีเสียงจุดประทัดดอกไม้ไฟดังมาเป็น

    ระยะ อีก 1 เดือนจะออกพรรษา มีพ่อค้านำดอกไม้ไฟมาวางขายบ้างแล้ว ถึงเวลานั้น

    ต้นข้าวคงเริ่มออกรวง จากทุ่งนาสีเขียวสด เปลี่ยนเป็นสีเขียวอ่อน แล้วจะเปลี่ยนเป็น

    สีทองในที่สุด ลมหนาวที่พัดเอื่อย ๆ ผสมกับไอฝนในช่วงนี้คงจะทวีความหนาวเย็น

    มากขึ้น ท้องฟ้าที่อึมครึมด้วยเมฆฝน แปรเปลี่ยนเป็นสีฟ้าสดใส ตัดกับทุ่งข้าว

    สีทองอร่าม เป็นบรรยากาศที่บรรยายไม่ได้แต่รอให้ทุกคนกลับไปสัมผัสด้วยตัวเอง...

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ Boom69
    วันที่สมัคร
    Aug 2007
    ที่อยู่
    Khon kaen ThaiLand
    กระทู้
    960
    บล็อก
    4
    รอยคอยไดอารี่จากคุณหลิน....ขอบคุณที่แบ่งปันความสุขจากบ้านมาให้อ่านนะค่ะ...

  3. #3
    มิสบ้านมหา 2010
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ เขมราฐ
    วันที่สมัคร
    Sep 2008
    ที่อยู่
    กลางท่งเมืองเขมฯ
    กระทู้
    1,946
    เห็นแฟนคลับกลับมาเลยรับขวัญค่ะบุ๋ม อย่าทิ่มอย่าป๋ากันเด้อค่ะ ถ้ามีโอกาสได้เฮ็ดหนังสือทำมือจะยัดเยียดให้ถึงมือเลยค่ะ อิอิ

  4. #4
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ มะเหมี่ยว
    วันที่สมัคร
    Jan 2010
    ที่อยู่
    สุดประจิมที่ริมเมย
    กระทู้
    858
    เหมียวกะมีโอกาสได้กลับบ้านไปเอาบุญเข่าสากคือกันจร้าาา ช่วงนี่ทางบ้านเฺฮาอากาศกำลังดีเนาะจร้าาาพุเฒ่าเพิ่นกะดีใจที่ลูกหลานมาบ้าน....

  5. #5
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ lungyai1123
    วันที่สมัคร
    Oct 2008
    กระทู้
    3,644
    บล็อก
    63
    อากาศเย็นหรือลมหนาวพัดผ่านโชยอ่อนๆเข้ามาในท้องทุ่งถิ่นอีสานแล้ว
    รอแต่ผู้ที่จากบ้านมาทำงานต่างถิ่นหรือผู้ที่มีเหย้าเรือนต่างถิ่นกลับไปเชยชม
    ยามเดือนสิบเอ็ดสิบลมล่องน้ำเบาปลาก็จะเริ่มลาห้วยลาหนองเพื่อกลับสู่ถิ่น
    ที่จากมาอีกครั้งหนึง....แล้วนั่นค่อยมาพบกัน

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ จำปา
    วันที่สมัคร
    Nov 2009
    กระทู้
    1,367
    ซวดๆๆได้อ่านไดอารี่น้องหลินยามใด๋ แฮ่งเฮ็ดไห่คนไกลบ้านคิดฮอดบ้านนำ

    ยิ่งหน่านี่จะเข้าหน่าหนาวแล้ว คิดฮอดบรรยากาศนำทงนาหลาย หอมกลิ่นอายของท้องทุ่ง

  7. #7
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ พ่อใหญ่คำแสง
    วันที่สมัคร
    Feb 2011
    ที่อยู่
    เฮือนบ้าง เถียงนาบ้าง
    กระทู้
    240
    คิดฮอดบ้านเฮาเด้....อยากกินข้าวจี่ทาไข่ฮ้อนๆ

  8. #8
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ เขย ตระการ
    วันที่สมัคร
    May 2012
    ที่อยู่
    Chachoengsao
    กระทู้
    190
    เป็นการตั้ง target กลับบ้านได้ดีเนาะครับ
    ครบฮีต 12 พอดีเลย...:)

  9. #9
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    พี่ให้สงสัยว่า หล่อนไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตอยู่ในส่วนของบ้านนาเพียงไร
    ไยหล่อนจึงพรรณาและเก็บรายละเอียดได้ถึงเพียงนี้ ..
    ช่างเป็นศิลปินที่มากแสนด้วยอรรถารสจริงๆ..น้องนางของข้า..
    มองต่าง..อย่างปลง

  10. #10
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    เสียงหลึ่งร้องข้างแฟลตหลังจากฝนตกเซาใหม่ ช่างเหมือนจังหวะหายใจของเสียงกรนของใครบางคน ช่างทำให้ฉันรำคาญใจยิ่งนัก จนบางครั้งต้องเอาสำลีอุดหูไว้

    บางครั้งก็ทำให้ฉันอดคิดถึงสมัยยังเป็นเด็กไม่ได้ เสียงหลึ่ง (อึ่งอ่าง) ร้อง ช่างเหมือนตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก แม่ฉันบอกว่าอึ่งจะปีนเสาขึ้นมาเกาะคอหากยังร้องไห้ไม่หยุด

    วันนี้หลึ่งเสียงเดียวกับที่ฉันได้ยินเมื่อตอนเด็ก ได้ร้องอีกแล้ว อย่ากระนั้นเลย เอาผ้าคลุมโปงดีกว่า กระนั้นก็ตาม ฉันก็ยังไม่ลืมที่จะเอาสำลีก้อนโตอุดหู เพราะไม่รู้ว่าเสียงกรน หรือเสียงหลึ่ง ระคนกันไปหมด.....55555

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •