สุดท้ายคืออ้ายเจ็บ
สาวเอ๊ย
เจ็บเหลือเกินสาวเมินหน้า ได้วิชา"อกหักศาสตร์"ตื่ม
เจ้ามาลืมอ้ายเหมิดแล้ว หัวใจแป้วหล่นลงดิน
ความสัมพันธ์คงจบสิ้น เจ้าถวิลหาคนใหม่
ตัดเยื้อใยกับบักอ้าย คนฮักพ่ายใจระทม
เจ็บระบมโทรมคิงไข้ ในหัวใจแตกดัง"พาง"
ในเมื่อนางเจ้าถิ่มอ้าย ผลสุดท้ายคืออ้ายเจ็บ ทอนั่นละนาง
:l-:l-:l-
ฮักเจ้าหลายอยากอายเว้า สักลายเอาไว้ระลึก
ให้คอยนึกเห็นแต่หน้า สาว"เครือฟ้า" นั้นผุเดียว
บ่มีไผมาเกี่ยวข้อง ให้หมองเศร้าเมื่อยหัวใจ
บาดห่าเจ้ามาจากอ้าย แขนข้างซ้ายเฮ็ดจังใด๋
มันบ่ลบออกไปได้ คอยตำใจ สุเช้าค่ำ...คอยตำใจ สุเช้าค่ำ
บาดแต่พอสิลืมได้ สิไปหาจีบผุสาวอื่น
เขาสิบ่ตื่นท้วง แขนข้างซ้าย อ้ายบ่น้อ
หึเอาผ้าห่อไว้ ว่ามดแดงมันกัด
หึเอาผ้ามามัด บอกหมากัดพอเหลินๆ
อายเผิ่นเอิ้น ว่าหลายใจ คือผุลังคน
(เวรกรรม...อยากตัดแขนถิ่มกะคึดเสียดาย...555)
ฮักครั้งแรก
ฮักแรกนั้น ใจสิสั่นงันงก
ตกตะลึงจังงัง ดังเป็นบ้าใบ้
หัวใจสิโตนเต้น ตูมตามตุ้มตึง
สะเทือนฮอดก้นบึ้ง ถึงขั้วก้นหัวใจ
คือกำลังเป็นไข้ หนาวในในใจสั่น
ใจผูกพันแหน่นอิ้งติ้ง ติงได้ตั้งแต่ตา นางเอย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย lungyai1123; 31-10-2012 at 17:29.
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
