การที่เราจะรักใครสักคน
ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆ
เช่นเดียวกับการที่เราจะลืมใครคนนั้น
ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน
...เพราะรัก ..
.......ไม่ใช่เพียงเม็ดฝน...
...ที่ร่วงหล่นแล้วซึมหาย...
...เพราะรัก ..
.........ไม่ได้เกิดง่ายดาย...
..กว่าจะรู้จักกันได้ กว่าจะกลายเป็นผูกพัน...
...จึงยากที่จะ .. ลืม...
...เธอยังอยู่ในใจที่ตื่น หรือหลับฝัน...
...ขอร้องอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ ..ขอให้ลืมกัน...
...เพราะนับนิรันดร์ ฉันไม่มีวัน...
...ลืมเธอนั้น .. อย่างแน่นอน...
การที่เราจะรักใครสักคน
ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆ
เช่นเดียวกับการที่เราจะลืมใครคนนั้น
ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน
เคยที่จะลืมแล้วนะแต่ทำไม่ได้
การเลิกรักกัน
ไม่จำเป็นเลยนะที่ต้องลืมเขา
หากเรายังคงมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน
เราอาจเก็บเขาไว้จนลึกสุดใจ
นะ มันก้อพังไปแล้วไม่รู้เราทำถูกหรือป่าว แต่ก้อเจ็บมากเลย
การเลิกลา
คือสิ่งที่เจ็บปวดและทรมานที่สุด
แต่การไม่เคยลืม
คือสิ่งที่เจ็บปวดและทรมานยิ่งกว่า
แม่นค่ะกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ กุลวรินทร์
เพราะรัก..จึงยากที่จะลืม
เพราะไม่ใช่แค่แอบปลื้มจึงลืมไม่ได้
เพราะรัก..เธอ..หมดหัวใจ
จะให้ลืมกันได้ไง..เมื่อเลิกลา
ถ่าบ่มัก ชั่งไป่โดนแล้ว
ใช่ว่ารักจะลืมกันได้
ใช่ว่าปัญหาพาคิดทายเอา
ใช่แก้ง่ายดั่งเชือกรองเท้า
ใช่ว่าเขาทิ้งเรา...ข้างเดียว...