-
ฝ่ายบริหารระดับสูง
อีสานบ้านเฮาซูมื่อนี่
อีสานบ้านเฮาซูมื่อนี่ (ทุกวันนี้) การดำเนินชีวิตได้เปลี่ยนแปลงไป มีความรู้สึกว่ากำลังจะก้าวสู่สังคมเมืองกันมากขึ้น สาวโรงงานที่พวกเราเคยเห็นภาพใส่ชุดฟอร์มสีต่าง ๆ และมีรถรับ-ส่งแถว ๆ นวนคร บัดนี้แถว ๆ อีสานบ้านเฮาก็มีให้เห็นกันหนาตา
ผมทอดสายตามองออกไปยังท้องทุ่งหลังฤดูกาลเก็บเกี่ยว เห็นน้ำค้างตัดกับแสงอาทิตย์ยามเช้า ทำให้หวลนึกถึงภาพในอดีตได้เป็นอย่างดี....แต่วันนี้....
ในตอนเช้า ๆ รถสองแถวบรรทุกหนุ่มสาวโรงงานแล่นผ่านหน้าบ้านคันแล้วคันเล่า บางคนก็เอารถมอเตอร์ไซต์มาฝากไว้ที่บ้านผม.... การสัมภาษณ์จึงเกิดขึ้น :l-
พิษจากน้ำท่วมใหญ่เมื่อปีที่แล้ว ทำให้หลายคนตัดสินใจเดินทางกลับบ้านและไม่ยอมกลับเข้ากรุงเทพฯ อีกเลย ด้วยเห็นว่าแถว ๆ บ้านเรามีโรงงานเย็บผ้าใกล้บ้าน จึงพากันสมัครเข้าทำงาน ข้อดีก็คือได้ดูแลลูก ๆ ได้ดูแลพ่อแม่ ตอนเย็นได้นั่งกินข้าวด้วยกัน มีความอบอุ่นดีกว่าไปทำงานในกรุงเทพฯ
ผมได้สอบถามถึงค่าแรงที่ได้รับ หลายคนบอกว่าก็พอ ๆ กันกับที่นวนคร บางที่อาจจะน้อย แต่ทำงานที่บ้านก็ไม่ต้องเช่าบ้าน ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ ส่วนอาหารถุงละ 10 บาท 20 บาท
สังคมอีสานบ้านเฮาทุกวันนี้หนุ่มสาวในกรุงเทพฯ เดินทางกลับไปทำงานที่บ้านเกิด จึงดูคึกคักเป็นพิเศษ ผู้คนมากมาย รถแล่นกันขวักไขว่ตามถนนหนทาง ผู้คนใช้รถยนต์ส่วนตัวกันมากขึ้น ผิดกับเมื่อก่อนหลังจากฤดูเก็บเกี่ยวหนุ่มสาวเดินทางเข้าไปหางานทำในกรุงเทพฯ เหลือเพียงผู้เฒ่าผู้แก่นั่งไกวหลานอยู่ใต้ถุนบ้าน
บางคนถ้าไม่ได้ทำงานโรงงาน ก็ขายของเล็ก ๆ น้อย เช่น ขายอาหารหน้าโรงงาน หรือตามตลาดนัด หรือขายไอศกรีม ขายน้ำดื่ม ส้มตำ ไก่ย่าง ฯลฯ
ในขณะที่อีกหลาย ๆ คนตกงาน ไม่มีงานทำ ก็รับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ตามบ้าน แต่อย่างไรก็ตาม ขยันหา ขยันเก็บ รับรองไม่มีความจนในหมู่คนที่มีความขยันครับ
(กลุ่มคนว่างงาน ):l-
การไปขายของตามงานที่มีมหรสพ เช่น หมอลำก็พอมีให้เห็นบ้าง ส่วนหนังกลางแปลงทุกวันนี้แทบจะไม่มีให้เห็น สงสัยคงสูญพันธุ์ไปแล้ว
ขอบคุณภาพประกอบกระทู้จาก "ติ๊กต็อก"
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พล พระยาแล; 18-12-2012 at 07:35.
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks