ชีวิต "ใต้ฟ้า หลังฝน"

[บ่าวหัวเขียง]

...ผัดแต่ฝนตั้งเค้า จนตกแล้วเป็นแสนห่า กะบ่พอพาให้ ใจข่อยได้ซุ่มเย็น
จักแม่นกรรมหรือเวร จักเป็นจังใด๋แหล่ว ฝนตกแล้วยังบ่แจ้ง ฟ้าแดงมรสุม
พี่น้องเอย...คึดมากะแห่งกลุ้ม"ลมหัวกุด"พัดเข้า มาหลังไล่ฝน เฮ็ดให้ชีวิตคน หลังฝนกะบ่แจ้ง แสลงเศร้าเมื่อยอุรา

ปานดั่งคำสัญญา สองเฮาเคยให้ไว้ มีแต่ไกลลัยห่าง นับแต่มื้อสิฮ้าง ทางมั่นแม่นบ่มี
คึดเบิ่งตี่...พี่น้อง ความกกเผิ่นเว้ามั่น ความปลายเผิ่นเว้าหล่าย ถิ่มให้ชายคอยเก้อ ละเมอบ้าอยู่ผุเดียว
ลืมคำเคยน้อเว้าเกี้ยว ไปเที่ยวทางเส้นใด๋ ซางต้มซางตั้วกันได้ ใจเจ้ากะซางดำ...แท้น้อ เครือฟ้าเอ้ย

[เขย ตระการ]

กลอนมาคือม่วนปนเศร้าคักแท้อ้ายบ่าวฯ
แม่นสาวทางได๋น้อคือมาซ่างหลอกอ้ายข่อยคักแน่แท้น้อบาดนี่ มาๆ อ้ายสิพาไปคล้ายเครียด:b-b:b-b

[PLA2KEM]

ไผซือสาวเครือฟ้า บอกแนน๊า บอกให้ผมฮู้แน
เพิ่นคือมาเฮ็ดคักแท้ บ่แลเจ้าบ่าวหัวเขียง
ได้ฟังเสียงชายมาเว้า โต๋เฮากะฮ้อนฮุ่ม
ทางใจมันกะเป็นกลุ้ม นำเจ้าอยู่บ่คลาย
เอาจังซี่ซะเด้ออ้าย ให้น้องซายได้ซ่อยบ่
เผื่อเห็นหน้าหรือหากพ้อ สิถามส่อเหตุห่างหาย
เป็นอีหยังจังลืมอ้าย หัวเขียงชายให้บอกแน
คือใจดำคักแท้ หรือแปรปลิ้นเปลี่ยนใจ
ปล่อยหัวเขียงลาวนอนไห่ ข้างกองไฟใต้เถียงเก่า
ย่อนว่าเลาคิดนำเจ้า สาวเครือฟ้าสง่าโฉม สั่นดอก