พรหมประทานเวลาให้
เพียงได้คุยกับหัวใจ
แม้นิดหน่อยกะค่อยซื่น
แม่นว่าใจเฮาสะอื้น
กะยอมไห้อ้ายบ่แหนง
คำแพงเอ้ยแฟนบักอ้าย
แม่นกายนางสิเป็นอื่น
ทั้งชีวิต อ้ายนี้ยอมสะอื้น
ขอเพียงน้อง อย่าหม่นหมอง
มื้อนี้ลมล่วงต้อง
กายอ้ายสั่น แสนเหน็บหนาว
สาวเอ้ยสาว นางอย่าหวนกังวล
ห่วงพี่ซาย เด้อหล่า
อ้ายขอตาย อยู่กับหญ้า
อยู่กับดิน เพื่อให้น้อง นี้สดซื่น
ขอเป็นปุ๋ย กับน้ำรด ฮากแก้ว
ให้นางน้อง อยู่สบาย กะเอาดอก
หล่าเอ้ย
Bookmarks