ถึงสิเป็นลูกอีสานกะเก่งได้คือกัน!!

[เขย ตระการ]

อ้างอิงจากไดอารี่เรื่องเก่าที่ผ่านมาของผมเรื่อง"พ่อตื่นเต้นกว่า!!" นั้นเป็นเรื่องที่ลูกชายวัย 8 ขวบของผมที่กำลังเรียนอยู่ชั้น ป.2 ได้สร้างความภาคภูมิใจ ในทักษะของสอบแข่งขันการแก้ปัญหาในทางคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ในระดับประเทศ ระดับ ป.2 และ ป.3(ป.2 ไปขยับสอบระดับ ป.3 ในบางการสอบ เช่น สสวท, TMC) และสามารถคว้าเหรียญทองแดงมาได้ และล่าสุดเมื่อวันที่ 22 ก.พ.56 ที่ผ่านมาก็เพิ่งสิคว้าเหรียญทองมาได้(อันดับ 3 ของจังหวัด ได้ 95 ของ 100 และแพ้ลำดับ 2 อยู่แค่ 0.5 คะแนน) รวมทั้งรางวัลจากการสอบแข่งขันอื่นๆอีกมากมาย อาทิเช่น การสอบคณิตศาสตร์ สสวท-เกาหลี, TME (Thailand Mathematics Evaluation) -ได้ลำดับ 11 ของภาคและ 99 ของประเทศ , TMC (Thailand Mathematics Contest)- สามารถผ่านเข้าสอบในรอบที่ 2 ที่ ม.หอการค้า ในกลางเดือนมีนาคมที่จะถึงนี้

ซึ่งมา ณ ตอนนี้ผมคงสิกล้าเว้าได้เต็มปากวาลูกอีสานของผมคนนี้ น่าจะมีอนาคตไกลแน่นอน (ถ้ามีตั๋วเครื่องบิน 555 เว้าเล่นเด้อ!) ถ้าผมและแม่บ้านให้การสนับสนุนดูแลอย่างใกล้ชิดแบบนี้ต่อไป รวมทั้งครู อาจารย์ ที่เอาใจใส่และเป็นติวเตอร์ให้หลังเลิกเรียนเป็นอย่างดีครับ

นี่คือความภาคภูมิใจก้าวแรกของลูกซายคนอีสานบ้านเฮาครับ...ถึงสิเป็นลูกอีสานก็เก่งได้คือกันเด้อพี่น้อง

<นี่หล่ะโฉมหน้าลูกชายคนเก่งครับ>



<เพิ่งจะลงจากเวทีรับเหรียญทองมาหมาดๆ&แม่กับน้องสาวแสดงความยินดี>


<พ่อแสดงความยินดีบ้าง>




<น้องสาวซ่อยถือ>




ขอบคุณเว็บบ้านมหาเด้อครับ สำหรับม่องที่ให้บันทึกทั้งความทุกข์และความสุขไว้ให้ระลึกและคิดถึงครับผม
ปล.ผู้ที่เห็นใน facebook แล้วอย่าหมั่นใส้กันเด้อ ->อ้ายเอ๋ คนตระการ เลาขอให้มาแชร์สู่พี่น้องบ้านมหาเฮาได้เบิ่งนำกันครับ 555