อาลัยโนนมะขาม ตอน1

[หยก ยโสธร]

ต้นมะขามขนาด 5 คนโอบ ซึ่งเกิดอยู่บนที่นาของผม ในท้องนาบ้านกู่จาน อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร




ลิ้งกระทู้ เมือยามบ้าน http://www.baanmaha.com/community/thread47920.html

**************************************

เก้าโมงเช้าของวันศุกร์ที่ 26 เมษายน 2556 เป็นเวลาที่ผมกำลังล้มตัวลงนอน เนื่องจากพึ่งออกกะดึกมา
เสียงเพลง “แฟนเขาผู้สาวอ้าย” ซึ่งผมตั้งไว้เป็นเสียงเรีกเข้า ดังขึ้นจากโทรศัพท์เครื่องละหกร้อยกว่าบาท
ผมเอื้มมือไปหยิบโทรศัพท์ที่ข้างเตียงนอนมาดู ปรากฏว่าเป็นพ่อโทรมา

“...อิหยังล่ะพ่อ...” ผมรับโทรศัพท์พร้อมกับทักทายพ่อก่อน
“… นอนล่ะเบาะหำ อั่น กกบักขามใหญ่อยู่นาเฮาบ่ยังแล้วเด้อหล่า...” พ่อพูดเสียงสั่นนิดหน่อย
“...แลงมื่อวานนี้พายุใหญ่เข้าบ้านเฮา กกไม่ยุนาหักเบิด กกขามใหญ่อยู่โนนเถียงนากะล้ม ฮากชี้ฟ้าเก่เด่...” พ่อพูดต่อ
“...เอ๋า จั่งได๋คือเป็นแนวนั่น มาเป็นตาเสียดายเพินแท้ล่ะพ่อ...” ผมพูดกับพ่อด้วยเสียงที่สั่นเครือ

บทสนทนาผมกับพ่อยังดำเนินต่อ จวบจนกระทั้งวางสายไป สรุปใจความที่คุยกับพ่อได้ว่า
ราวๆ 4 โมงเย็นของวันที่ 25 เมษายน 2556 มีพายุลูกเห็บพัดเข้าถล่มหมู่บ้าน มีผลทำให้ต้นมะขามขนาด 5 คนโอบที่เกิดอยู่บนที่นาของผมโค่นล้มลง
ชนิดว่าถอนรากถอนโคนเลยทีเดียว บ้านเรือนได้รับความเสียหายหนัก 3 หลัง ต้นไม้น้อยใหญ่ตามถนนหนทางก็พลอยหักโค่นลงมาด้วย
ชาวบ้านต่างไล่วัว-ควายที่พาไปเลี้ยงกลางทุ่งหนีตายกันจ้าละหวั่น เนื่องจากว่าพายุมาแบบไม่ได้ตั้งเค้า
พ่อผมบอกว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น จะมีก็แต่ฝนลูกเห็บตกธรรมดาๆเท่านั้น ซึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ปี 36 ตอนนั้นผมอายุแค่ 5 ขวบ แต่ก็ไม่มีลมแรงแบบนี้

ความรู้สึกผมตอนที่คุยกับพ่อ ราวกับได้ข่าวญาติผู้ใหญ่ได้จากผมไปยังไงยังงั้น
เนื่องจากต้นมะขามใหญ่ดังกล่าว มีความผูกพันธ์กับผม ครอบครัวผม และก็ญาติพี่น้องของผมมาก
ญาติพี่น้องที่นาไกล้กัน 3-4 ครอบครัวเวลาไปทุ่งนาจะใช้ต้นมะขามแห่งนี้เป็นร่มเงาเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นตอนดำนา เกี่ยวข้าว ฟาดข้าว หรือแม้กระทั่งหน้าแล้ง ไปเลี้ยงวัวก็จะพักตรงนี้ตลอด

ในวัยเด็กผมปีนต้นมะขามต้นนี้เล่นเป็นประจำ สมัยก่อนพ่อจะทำลานข้าวไว้ไต้ต้นมะขามแห่งนี้
ผมและน้องจะชอบปีนต้นมะขาม และกระโดดลงมายังกองฟางที่อยู่ข้างๆลานข้าวอย่างสนุกสนาน
ในยามที่กับข้าวหายาก ก็ได้ขึ้นเอาตุ๊กแกในโพรงต้นมะขามมาก้อยกิน
บางครั้งก็หาหนูท้องขาวบ้าง กิ้งก่าบ้าง นกบ้าง เนื่องจากว่าเป็นต้นไม้ใหญ่ เลยมีสัตว์มาอาศัยอยู่เยอะ

ช่วงเวลาเทศกาล ไม่ว่าจะเป็นปีใหม่ สงกรานต์ หากลูกหลานที่อยู่ กทม. มีโอกาศกลับบ้าน ก็จะพากันรวมกลุ่มกินข้าวป่าที่ไต้ต้นมะขามแห่งนี้เสมอ
เรียกว่ารวมญาติเลยก็ว่าได้ สังเกตุได้จากกระทู้ "เมือยามบ้าน" ตามลิ้งด้านบน

จากนี้ไปคงเหลือแต่ตำนาน โนนมะขาม ที่เปรียบเสมือนพ่อปู่ที่ปกป้อง และให้ร่มเงาแก่พวกเรา ต่อจากนี้คงไม่มีอีกแล้ว
ความฝันที่ผมอยากจะให้ลูกของผมได้เห็น ได้คลานเล่น วิ่งเล่นไต้ต้นมะขามใหญ่แห่งนี้ เหมือนที่ผมเคยทำตอนเด็กๆ ก็มลายสูนสิ้นไปพร้อมกับพายุฝน
ปีใหม่ที่จะถึงนี้ กลับไปเยี่ยมบ้านไม่รู้จะรวมญาติกันที่ใหน อาจจะเป็นที่นาผืนเก่า แต่ความรู้สึกก็คงไม่เหมือนเดิม

******************** ************************* *************************

ต้นมะขามใหญ่ตั้งอยู่กลางทุ่งนา ย่อมมีเรื่องราวผีสาง หรือสิ่งเร้นลับมาเกี่ยวข้อง
ยังมีเรื่องราว ความศักสิทธิ์ ความน่ากลัว ชวนขนหัวลุกเกี่ยวกับโนนมะขามแห่งนี้ มาเล่าให้พี่น้องบ้านมหาได้ฟังอีกมากมายหลายเรื่อง
ติดตามได้ใน อาลัยโนนมะขาม ตอน 2 ครับ

สภาพต้นมะขาม หลังจากพายุ พัดผ่านไป