เว่าภาคพื้น คำก่าย กลอนสลับ
บ่ออาจ พรรณานับ กวยก่าย เกินอ้าง
สมมุติวางแผนไว้ ทางในบ่ใสส่อง
จาพอหยอก นุงน้อง สยองห่าว อ่าวความ
เว่าพื้นผหญานี่ โตเฮียมมีซำหางอึ่ง
อึ่งกะแมนอึ่งน้อย คองจ้อยอึ่งยาง
ขอฮวมทางจาเว่า ผหญา นำ อย่าซ่ำตืม เด้อ..
ขอเป็นน้ำ แอ่งน้อย เย็นจ้อย ฮวมกระบวย แนถ่อน...
ขอหยอกเว้า..พอเป็นวาดว่า
คำผยาส่งซ้อน กลอนแก้กาพย์กวี
บ่อฮอนมีประสงค์ตั้ง โวหารลวงหลอก
เพียงแต่หยอกกล่าวต้อย เติมแต้มตืมคำ
........................................ทิดมี......
ขออีกจั๊กหน่อย
เฮียมขอปากกล่าวต้าน เผยผ่านกลอนผญา ก่อนแหลว…
เฮียมเพิ่งวาจาไข ขีดเขียนลงแต้ม
แกมกลอนต้าน คำขานคุ่มขวาง(คุ่มควง)
ชนทั้งปวงอ่านแล้ว เห็นพร้อมให้ต่อเติม
พอได้เสริมสอนสร้าง วิถีทางคลองเก่า
มรดกแต่เค้า โบราณเฒ่าเพิ่นวามา
ถึงคราวหน้า ให้คนส่าลือไกล
ทุกขอบแคว้นแดนได่ สิส่องใสเสมอแก้ว
ว่าแนวได๋ดีนั่น.. มาแบ่งปันน้องและพี่
ผู้มีดีอย่าเสี่ยงส่น เอาไปซ่นเสี่ยงอ่ำ
อีกฝ่ายก้ำ กะทุกซำเทียวทาง
อย่าได้วางทำเสย...เพิกเลยคันผิดเพื้ยน
ให้เจ้าลงมามุ่ง หาแนวปรุงมาเติมต่อ…
นัวบ่อพอ แซ็บซ่อย ให้เกลือก้อยตืมตาม
เปรียบเสมือนข้าวและน้ำ โภชนะอาหาร
หากมีหวาน เค็ม ขมพองส้ม..รมจริงแท้(รม=มาจาก คารมการเว่านัวหัวมวน)
พากันแปลฯ แปลงสร้าง หาทางเติมตืม
อย่าฟ้าวลืม-ละไว่ไลถิ่มห่างกัน...พี่น้องเอ๊ย...
Bookmarks