เตรียมตัวลงไปเยี่ยม พ่อลุงยม ผุหน้ายาก
ถือหมากพลู หมากไม้ ปลาไหลเผือก ไว้โด๊บดอง
ของกินของกับแกล้ม ส้มปลาโด ส้มผักกุ่ม
ส้มผักเสี้ยนกินบ่ได้ มันผิดเก๊า อี่พ่อลุง
มือหนึ่งถือตุงเหล้า บักสองซาว น้ำกลั่น
สองสามวันไปซ่าวซื้อ ทางก้ำ ฝ่ายกาฬสินธุ์
จัดของฝากแล้วกะจิ้น ขึ้นรถ ไววา
ตากะเหลียวนำทาง หว่างไป ซ่างมาเยิ่น แท้
ใจกะเพลินนำทางกว้าง เทิงแปน แล่นรถง่าย
บ่วุ่นวายคือโลกกว้าง ของบ้าน มนุษย์คน
คราวหนึ่งกะล่วงพ้น เข้าเขต เขาสุเมรุ
ตากะแลไปเห็น หมู่ผี มันเดินผ่าย
ลังโตบายเอาไม้ ทำซง สิวือแกว่ง
ว่าข่อยขับรถแฮง ไง่ท่วมหัวท่วมหน้า บ่เกรงเป้าเผดผี แท้ พะนะ
ตกมาฮอดหว่างนี่ ซ่างมาเปลี่ยว บ่เห็นหยัง แท้หือ
ปานวังเวิน หุบเหว ผู้คน บ่กลายย่าง
จักทางใด๋สิไปฮอด บ้านลุงยม ป้ายบ่บอก
ซ่างบ้านนอกแท้แท้ พ่อลุงเจ้า ซ่างอยู่เป็น แท้หือ
เอ้า...ตาผั่นเห็น เงามืด คุมมุม กลางสายหมอก
ซี้มือบอก ว่าเลี้ยวซ้าย คันไปบ้าน ท่านพ่อยมฯ
ผมเลยย่างเข้าไปใกล้ ว่าแม่นไผ อยากฮู้แน่
ฮ่วย...อ้ายทิดแหล่ เจ้ามาพี้ ได้จั่งใด๋
เจ้านั่นตายไปแล้ว ได้สิบปี กินข้าวแจก แล้วตั้ว
จนลูกสาวผู้เค้า ของเจ้า ได้แต่งงาน แล้วเด๋
เมียเจ้าออกจากบ้าน ได้ผัวใหม่ ตั้งสามคน แล้วหนา
หรือเจ้าสาละวนคิด ห่วงเมีย เว้าดู้อ้าย
เลาเลยบายสมุดน้อย ถือมา ให้ข่อยเบิ่ง
นี่ล่ะงานบักอ้าย เงินเดือนให้ กะบ่มี
ได้ตั้งแต่ตีนซี้ มือสั่ง ให้เฮาเฮ็ด หน้าลาวเอ้ย
มอเตอร์ไซด์จักคัน กะบ่มี ให้เฮาใช้
ไปทางใด๋ มีแต่ย่ำ จนตีนโพง ตีนเปื่อย
ทั้งพ่องเมื่อยพ่องล้า จนขาโป้ ไค่บวม
ข่อยฟังความอ้ายแหล่เว้า เห็นใจเลา ล้าเมื่อย
เลยรินน้ำจอกน้อย ให้เลาได้ ล่องคอ
ลาอ้ายแหล่แล้วก้อ ผ่ากะเตี่ยว บ่เหลียวหลัง
นั่งสองแถวทะยานลัด สู่แดนอะบายพุ้น
บ่ทันโดนกะมาฮอด ประตูเมือง ซุ้มบักใหญ่
เห็นคนไหลแล่นเข้า จนดินฟุ้งไหง่ระงม
เสียงมันทมทมเว้า เย้าแหย่สนุกสนาน
เทิงหนุ่มบาวสาวปาน ม่วนยิน โฮฮ้อง
เลยเล่าถือของต้อน ไปหายาม ผู้เฝ้าเขต
บักยามเปรตผั่นเว้า ว่าโตเจ้า นี่แม่นไผ
ข่อยเลยจาระไนเว้า กับยาม พอแจ้งข่าว
ข่อยนี่ล่ะหนุ่มหน้าลาว คนรูปหล่อจากบ้าน เฮือนห้องแห่งมหา
อยากสิมาหาเจ้า พ่อลุงยม อ้ายอี่พ่อ
ตั้งนานโดนกะด้อ บ่เคยพ้อพบกัน
มันกะเลยจาเว้า เซามีแฮงสาก่อน เด้อ
ข่อยสิจรไปบอกท่าน รายงานแล้ว เจ้าจั่งเจอ
ข่อยเลยว่าเอ้อเอ้อ ให้ฟ้าวแหน่ อย่าโดนนาน
บั้งเหล้าขาวเด่ให้มัน กรึ๊บแฮงแฮง จั่งเดินย้าย
มันไปรายงานท่าน ยมบาล ท่านพ่อ
ว่าบักหนึ่ง ดำดำเตี้ยม้อต้อ อยากมาเฝ้า ท่านพ่อขุน
หน้าเป็นสีคุ้นคุ้น แถวบ้านไผ่ มัญจา นี่ล่ะ
มันหากมาคนเดียว หาบเหล้าขาว มาด้วย
ฮ่วย...เปรียวเปรียวเร็วไวฟ้าว เอามันมา หากูด่วน
แดดสิจวนบ่ายคล้อย ย้านมันฮ้อน แดดตาย
มือคัวบายไหเหล้า เทิงยาดอง รีบเร่ง
เล็งใส่บ่อนท่อนท้าว เจ้าของบ้าน กะทะหลวง
เลยมาเถิงห้องกว้าง ถ้ำแท่น แดนทองแดง
แงงไปเห็นสาวจี หนุ่มคะนอง เลียนร่าย
บักพ่อชายบ่นุ่งผ้า ป๋าหำโปง ลากแก่
อี่แม่ญิงกะแก้ ขนม๋อยลาก แก่ขี่ดิน
หูได้เสียงเอิ้น กำลังดูเพลินเพลิน...มาถะแม้ บักตาปลอก พะนะ
กะเลยออกจากหั่น มากรานก้ม อี่พ่อยม
ผมหน้าลาวเด้อท่าน กะขอกราน ก้มกราบ
มวลหมู่หาบ ของต้อน ขอถวยท่าน อี่พ่อบาล
หลานนี่มายามเยี่ยม อยากเห็นเมือง พ่อลุงอยู่
สิสวยหรูเลิศล้ำ หรือแร้น ยากเข็ญ ซั่นดอก
เลาเอนพิง เตียงน้อย อยู่เทิงหิน ก้อนเรียบ
ยกขาเหยียบ ขอบตั่งน้อย หำผั่นย้อย ซอดกระเบน
ข่อยแลเห็น แล้วกะเลยอดไว้ คันหัวขวัญ เพิ่นสิด่า
ไข่หำท่อกะต่า ตั้งก้อนหินเอ้าเย้า อยากเอาเมี้ยน ให้พ่อลุง อยู่ดอก
อเวจีนี้หั่งยุ่ง มีแต่คนเว้ายาก หน้าลาวเอ้ย
มีแต่บักขี้ดื้อ ความเว้า นั้นเห่อเหิม
กูนี้อุตส่าห์เพิ่ม โทษใหญ่ หนักหนา
มันกะมาเดินขบวน อยากแก้ธรรม มนูญบ้าง
พวกมู๋ถูเอาสีข้าง ดึงดัน ปั้นแต่ง
ยุทุกเช้าทุกแลง ปั่นพวกผีเผดเป้า ให้มันร่วม ป่วนเมือง
บาดนี้มาเข้าเรื่อง ถามไถ่ ลุงหลาน
นานโดนมาเป็นปี จั่งด่วนมา ยามเยี่ยม
เตรียมหยังมาล่ะท้าว หลานหน้าลาว ผู้ฮ้ายใหญ่
พวกเหล้าไหไก่ต้ม เอามาต้อน อี่พ่อลุง บ่น้อ
ข่าวว่าซุมทางบ้าน อีสานเฮา แห้งไง่ ว่านา
ฟ้าฝนบ่หยอดให้ ทางน้ำ นั้นขาดเขิน
นายกเพลินแต่หาเล่น บ่เหลียวแล ประชาราษฎร์
สามร้อยบาทว่าสิให้ กะมีน้อย บ่ทั่วถึง
บาดนี้หั่งหนักอึ้ง สองล้านล้าน บาทเข้ามาถม
คนจนจมธรณิน หนี้สิน นั้นพูนเพิ่ม
พากันเหิมหากันห่าว ผู้แทนควาย ความคิดหม่อ
ยืมมาแล้วหาทางฉ้อ เอาเงินเข้า ใส่ถง
คนบ้านดงปัญญาตื้น หลงเชียร์ ให้เป็นใหญ่
ได้เป็นแล้วบ่เห็นไผ ออกมาพ้อโผล่หน้า จาต้านไต่ถาม
เอ้า..บาดนี่ยกตุงเหล้า บักสองซาว ถวยอี่พ่อ
ปลาไหลเผือกหนึ่งกระทอ เอามาดองใส่เหล้า กินแล้วมันจั่งแข็ง
ในย่ามแดงนั้นส้มม้า ซ่อยกำลังวังชา บ่มีล้า ถดถ่อย
เหลียวเห็นเผดส่ำน้อย จั่งตึงเต้น คึกคะนอง
ถองลงไปสองสามแก้ว คุยกันนัว หัวกันม่วน
ลุงยมเพิ่นเลยชวน ปิ้งอี่แฮ้งแกล้มเหล้า สาน้อหล่า อยากให้ซิม พะนะ
ข่อยบ่ปากได้แต่ยิ้ม อยากลองเบิ่ง คือกัน
มันสิกุยเหม็นคาว หรือว่าหอม อยากลองลิ้ม
ซิมเหล้าเหมิดตุงแล้ว ซงตาลาย ย่างบ่เที่ยง
พ่อลุงลงจากเตียง เซถลาท่าวล้ม ยังคุยจ้อ “กูบ่เมา” พะนะ
บักหน้าลาวมึงอยากได้ เผดอีได๋ ไปเลือกเบิ่ง
มื้อนี้ลุงอยากเลี้ยง หลานหล่า เจ้าอย่าเกรง
เลากะเค็งเค็งเว้า บักแหล่เอ้ย พากูย่าง เบิ่งน้า
อยากไปเลาะเบิ่งอ่าง หม้อกระทะน้ำฮ้อน ย้านมันปลิ้น เงี่ยงหงวย
สวยเอ้ยสวยตอนหล่า โยติกา ลุงยมเมาไว้นี่ก่อน
มื้อใหม่จั่งมาออน เฟสบุ๊คให้ม่วนแม้ง ขอโจ่ะไว้ก่อนอัญญา
5555ฮิ้ว ๆๆๆๆๆๆ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks