เอื้อยคิดว่าบ่มีไผในโลกนี้ที่จะดี มีความสุขไปเสียทุกอย่างน้อจ้า บางเทือการที่เฮามองคนในแง่ร้ายหรือแง่ลบ มันสิเฮ็ดให้จิตใจเฮาเป็นทุกข์ หน้าตาบ่ยิ้มแย้มแม้แต่คำพูดหรือคำเขียนก็สามารถนึกภาพได้ว่าจิตใจขณะนั้นเป็นจั๋งใด๋
บ้านมหาในสายตาและความคิดของเอื้อย
มีมิตรมากมายที่ยินดีต้อนรับ ยินดีที่ได้รู้จักกัน
สุภาษิตที่ว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
น่าจะใช้ได้ทุกยุคสมัยน้อจ้า แต่สำหรับเอื้อยแล้วบ่ว่าไผจะซังเอื้อยก็บ่นำมาเก็บเป็นทุกข์ใจ
หรือว่ามีคนฮักแน้จั้กน้อยนิดเอื้อยก็บ่หลงระเริงลืมตน อยากเฮ็ดแต่ความดี ทำหน้าที่ต่างๆที่มีอยู่ให้ดี ทำจิตใจให้มีเมตตาต่อทุกคน ไม่คิดร้ายต่อใคร แค่นี้ก็พอสำหรับเอื้่อยแล้วจ้า
บ่อยากไปก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของไผ เพราะแต่ละคนต่างก็มีเหตุผลของตนเอง เอื้อยเลยลงเรื่องที่เกี่ยวกับเจ้าของ บ่อยากเอาเรื่องของไผมากระทบกระทั่งใจกัน เพราะเอื้อยก็บ่ฮู้จักไผดีปานนั้น เอื้อยทุกข์ยากลำบากก็บอกตรงๆ บ่ได้คิดว่าฟูมฟาย เพราะชีวิตปัจจุบันก็พอเพียงแล้ว
จะคุยหยอกล้อกับไผก็บ่มีอีหยังลึกซึิ้ง อยากเป็นมิตรกับทุกคนจ้า
H
อ้างข้อความนี้
Bookmarks