แม้กระซิบเบาๆ ด้วยภาษา
คำว่าลาแม้มองฟ้าน้ำตาก็ยังไหล
แม้จะบอกว่าเข้มแข็งสักเพียงใด
ก็หาไม่ว่าหัวใจดวงนี้จะด้านพอ
อยากจะขออยากเพียงพอคำว่าจาก
ไม่อยากพรากด้วยการลาคำนี้หนอ
ห่างเนิ่นนานยังไหวให้ใจด้วยการรอ
ไม่อยากขอกับการจบไม่พบกัน
อยากมีวันยิ้มให้กันถึงลำบาก
อยากจะฝากความห่วงใยอยู่เช่นนั้น
อยากถามข่าวเป็นอย่างไรในทุกวัน
อยากหอบฝันคิดถึงทุกวันไม่ร้างลา ...
Bookmarks