จง..รักแม่มากกว่าแม่...ที่เคยรัก
จง..ตระหนักแน่วแน่...แคร์คำสอน
จง..จดจำให้แม่น...เป็นขั้นตอน
จง..สังวรณ์...ด้วยใจให้มั่นคง
โดยเล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
“นางฟ้า ในดวงใจ”
สลัดทิ้งคราสวยสาว..พร้อมร้าวเจ็บ
เตรียมห่อเก็บที่ห่มหุ้มเตรียมอุ้มท้อง
แม่ไม่เจ็บ แม่อดทน เฝ้าประครอง
แม่หมายปอง.....ป้องปกรกในครรถ์
ครบสองร้อยเจ็บสิบวันนานไม่น้อย
แม่เฝ้าคอย....คลอดเคลื่อน....รอปลอบขวัญ
ข้ามค่ำคืนล่วงเลยผ่าน ...นานนับวัน
ลูกเคลื่อนคลอดรอดชีวัญรับขวัญเอย
คำแรกร้อง... อุ๊แว แม่แรกยิ้ม
สุขใจอิ่ม แลกด้วยเลือด..ที่ละเหย
โอละเห่ แม่กล่อม...โอบชามเชย
มิใกล้เลย ..ยุงลิ้นย่อง...แม่ป้องกัน
แม่ต้องกลั่นกรองเลือดอีกคราครั้ง
เพื่อหยุดยั้งตราหิวหาพาปากสั่น
ทั้วขบกัดแม่เจ็บร้าวพัลวัน
ขอจอมขวัญอิ่มเอมแม่เปรมปรีย์
โดย เล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
![]()
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 05-08-2013 at 18:53.
จง..รักแม่มากกว่าแม่...ที่เคยรัก
จง..ตระหนักแน่วแน่...แคร์คำสอน
จง..จดจำให้แม่น...เป็นขั้นตอน
จง..สังวรณ์...ด้วยใจให้มั่นคง
โดยเล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 05-08-2013 at 18:54.
เก็บมะลิ ร้อยมาลัย มอบให้แม่
แทนรักแท้ จากใจ ใส่ความหมาย
แทนบุญคุณ ที่ใหญ่หลวง ทั้งมากมาย
ที่ให้เรา....เกิดกาย มาเป็นคน
โดย เล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
![]()
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 05-08-2013 at 18:55.
กลั่นเม็ดเลือดทั้งร่างทางไหลหยด จนปรากฏหยดดื่มกินสิ้นกระหายโดย เล็กสุรินทร์ หมาน้อย”เฌอเชลง”
คือน้ำนมแม่กลั่นสะบั้นกาย สิ่งกันตายให้ลูกได้ดื่มกิน
เวลาเปลี่ยนเวียนผันที่ละน้อย เดิมเกี่ยวก้อยหัดคลานเดิน....เกินถวิล
แม่ภูมิฟักรักแน่แท้ชีวิน มิจบสิ้นสอนวิชาสารพัน
จากเด็กน้อยคอยอ้อนตอนเดียงสา จากนั้นมาเติบใหญ่...ใคร่สร้างสัน
จากอ้อมอกแม่มาอย่าลืมวัน จากอ้อมนั้น...คือกอดแม่...แลหวนคืน
จะจดจำแทนค่าน้ำสายเลือด ไม่ให้เหือดแห้งหายตายจะฝืน
จะส่งใจบอกรักแม่..แท้ยั่งยืนแทนนมกลืน..แม่ให้มา “ค่าน้ำนม”.............
รักแม่มากทุกวัน...ที่อยากบอก
รักแกล้งหลอก...ทุ่มเทใจให้เสมอ
รักแม่มาก...รักแม่ล้น..จริงนะเออ
รัก... รักเธอครับแม่ แน่นิรันคร์
โดยเล็กสุรินทร์หมาน้อย “เฌอเชลง”
วันไหน...ไหน ที่
แม่เหว่หว้า....ใจเหงา....เหงา..
แม่.....หยิบเอารูปเจ้าไร้เดียงสา
แม่...โอบกอด..แนบชิดแทนเยียวยา
แม่..แทนที่รักษา....หว้าเหว่ใจ
วันไหนไหน...ที่เห็นใครเขาหวลกลับ
เจ้าไปลับ...ไม่เยี่ยมแม่ ฤาไฉน
หรือ...ลืมสิ้น...แม่ยังรอ...อยู่ร่ำไร
หรือมีใคร...ให้ลืมแม่....ได้ลงคอ
วันไหนไหน....ก็ยังรักลูกเสมอ
บ้างพร่ำเพ้อร่ำร้องเศร้าหนักหนอ
แสนคิดถึง...แสนห่วงน้ำคาคลอ
หากยังพอมีเวลา...กลับมาที
โดยเล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย maanoy; 05-08-2013 at 16:42.
ลูกไม่อาจ...เอื้อนแสดงแถลงถ้อย
เรียบเรียงถ้อยร้อยกวี “ศรีอักษร”
กลั่นสำนวณกระบวนบทเชิงกาพย์กลอน
แทนคำพร..แทน.อวยชัยใช้เทิดทูล
ล้านพระคุณไหนอื่นนับหมื่นแสน
มิอาจแทนเปรยเปรียบเทียบค่าศูนย์
พระคุณแม่มากล้นทวีคูณ
ค่าเพิ่มพูนที่สุด...เกินพรรณา
หนึ่งคำ”รัก” รักแม่มาก แม้นค่าน้อย
ไม่ถึงร้อยถึงแสนแทน”ปรารถนา
หนึ่งหัวใจ...”รักมาก”จากลูกยา
แทนพระคุณมารดา...”ค่าน้ำนม”
โดย..เล็กสุรินทร์ “หมาน้อยเฌอเชลง”
ศิลปิน นักเขียน
สวัสดีมิตรรักแฟนกลอน ทั้งหลาย และมวลมิตรบ้านมหา กลอนไฟเราะหรือบ่อน้อ ถึงใจแน่บ้อน้อ กะขอคะแนนโหวตนำแน่ละ นานมาที เขียนฟ่าวๆผิดตกหม่องได็กะขออภัย เด้อครับ