บันทึกของแม่ถึงน้องบุญญปัญญ์

[สาวบ้านแต้]

เดือนนี้เป็นเดือนของวันแม่ รู้สึกทั้งดีใจและเสียดายพร้อมๆกัน วันที่ 12 สิงหาคมปีนี้ ลูกคนนี้น่าจะได้ร้อยมาลัยและไปทำกับข้าวให้แม่กินที่บ้าน แต่กลับไม่ใช่ กลับกลายเป็นว่า แม่ต้องมานั่งข้างเตียงคนไข้ คอยเช็ดตัวลดไข้ คอยตักน้ำอุ่นมาให้กิน คอยไล่ยุงให้หลานตัวน้อย สมาชิกใหม่ของบ้าน เพราะวันที่ 10 สิงหาคม เวลา 07.27 น. สมาชิกใหม่ของบ้าน ก็ลืมตาดูโลก ได้ชื่อที่พ่อเค้าเองเป็นคนตั้งให้ระหว่างที่ดูแลภรรยาพักฟื้นที่โรงพยาบาล ชื่อว่า เด็กหญิงบุญญปัญญ์ ชื่อเล่น น้องข้าวสวย เกิดมาสุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรงดี น้ำหนักตกเกณฑ์ สำหรับบุคคลากรสาธารณสุขน่าจะได้ 3000 กรัม แต่ไม่เป็นไร ก็ถือว่าคลอดก่อนกำหนด ประมาณ 08.00 น. ได้ยินเสียงเพลงชาติเบาๆผ่านหูท่อนสั้นๆ และรับรู้ว่าตัวเองมานอนที่ห้องรวมหลังคลอด มีเสียงเพื่อนเรียก เสียงน้า เสียงแม่ แต่ตาที่ลืมยากซะเหลือเกิน พร้อมกับเด็กในห่อผ้าที่ใส่เตียงเด็กไว้แม่ได้เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรก ความรู้สึกแรกที่บอกผ่านคือดีใจที่สุด .... เวลาผ่านไปนาน แต่ไม่นานเกินไปเพราะ เราได้ยินเสียง คนนั้นพูด คนนี้พูด และตอบรับด้วยการพยักหน้า พยาบาลนำเด็กน้อยไปให้ออกซิเจน เพราะเด็กมีการหายใจหอบ และไม่นานจนเกินไป ก็นำออกมาใส่ไว้ในเตียงเด็ก สำหรับการพบกันครั้งแรกของเรา แม่อยากบอกว่าแม่ดีใจที่สุดนะคะ

หน้าตาเหมือนแม่ค่ะ(ดั้งไม่มีค่ะ)












ขอบคุณภาพจากน้าโต้งและคุณพ่อต้าร์นะคะ