ช่วงนี้กลับบ้านบ่อยครับ เพราะอิแม่บ่มีแฮง อยากไปให้กำลังใจเลา ไปยามแลงวันศุกร์ กลับมายามกลางคืนวันเสาร์ ฮอด กทม.กะตีสามกว่า ๆ ขอให้ได้ไปเห็นหน้าอิแม่แว้บเดียวกะเอา ได้ไปกอดเลา ได้กินข้าวนำเลา ดีกว่าอยู่ซือ ๆ
ไปหย่างเลาะเบิ่งไฮเบิ่งนา ปีนี้เป็นตาบ่ได้กินอยู่ดอก ถ้าฝนฟ้าบ่เป็นใจเดือนกันยายน ตุลาคม คือสิบ่เป็นท่าแล้วล่ะเบิ่งซง แต่กะมีฝนตกมาแนพอให้หญ้าขึ้นแซมข้าวอยู่ครับ แต่โดยภาพรวมแล้วบ่เป็นก้าว ๆ
นากะหลาย ไฮกะหลายครับตามประสาคนมีอันสิรับประทาน ให้คนเช่ากะหลายหม่อง ปีนี้พี่สาวพี่เขยคิดแนวใด๋บุ ลองเฮ็ดไฮอ้อยลองเบิ่งก่อนน๊าพะนะ กะเลยด่าเลาว่าแค่ค่าเช่ากะกินบ่เบิ๊ดแล้วจั่งว่าหอบสังขารมาหยัง ปกติ พล พระยาแล กะเป็นคนบ่ดุบ่หมั่นอยู่แล้ว
ไสเบิ่ง ลองไปเบิ่งนำเพิ่นก่อนน่า ออย มาคือแล้งแถะน้อปีนี้ ข้าวสิได้แหบบ่น้อ บอกพี่สาวถ้าได้พอซ่ำนี้บ่ต้องเอาค่าเช่านำเพิ่นดอกหลูโตนเพิ่นให้เพิ่นเฮ็ดซือ ๆ ซะ
หม่องฝังสายแห่ หม่องแผ่สายบือข่อย
รถเก๋งคันละล้านจอดไว้บ้าน ไปคันนี้ล่ะจั่งได้บรรยากาศ...ก๊ากกก
โซนไร่อ้อยประมาณ 50 ไร่ ทางฝั่งตะวันออก
ตอรุ่นที่ 3 รุ่นที่ 4 ดอก ลองเฮ็ดเบิ่งจักปี
บริเวณนี้ถ้าตั้งโรงงานผลิตน้ำมันจากสบู่ดำในตอนนั้น ข่อยรวยคัก ๆ
เฉพาะไร่อ้อยมีคนเช่าอยู่ 4 เจ้า
คฤหาสถ์หรู หม่องนอนและหม่องกินข้าว ส่วนหม่องถ่ายตามภูมิประเทศ
บักเขียบพันธุ์หลอด เม็ดหลายกั่วเนื้อ ฮ่า ๆ ๆ
มีนาคั่นกลางระหว่างโซน อันนี้กะให้คนเช่า เฮ็ดบ่ทัน นาหลายโพด
แต่ก่อนข่อยเฮ็ดไร่ปอหม่องนี่ล่ะ เบิ๊ดปีได้กำไรสี่พันห้า เกือบตาย
น้ำในห้วยเต็มอยู่กะบ่สูบใส่ข้าวเนาะ จั่งพากันเฮ็ดนาแนวใด๋ดอก
Bookmarks