อยากสิเก็บใจเจ้า เอามาเนาว์ แทนด้ายเย็บ
บ่อยากเจ็บ อีกแล้ว แนวเจ้าลืมเก่าหลัง
ฝืนหัวใจอีกครั้ง ตั้งต่อรอความหวัง
สังมาเจ็บแท้น้อใจ อ่อนไหว ในใจท้อ
คือเฮาสานตะกร้อ ยื่นต่อให้เขาเตะ
ใจเอ้ยใจ สังมาเละ บ่มหนองครองความช้ำ
เวรหรือกรรมอันใด๋น้อ แนวคึดต่อบ่มีหยัง
รักจึงพังเพหัก สลักใจเลยหลุดจ้อย
ว่าสิคอยถ่าน้อง บัดเหลียวมอง จ้องฟ้าหม่น
คือจั่งดน แท้น้อหล่า ยามได๋ฟ้า สิจ้าแจ่ม
คืนข้างแรม แนมขึ้นฟ้า ใจข้าฯ มาหน่ายแหนง
บ่คลางแคลง ในโตเจ้า แต่อ้ายเหงา เจ้าฮู้บ่
ยามได๋น้อ จั่งสิพ้อ เห็นหน้า ผู้อยู่ไกล....