-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
คิดถึงนะ อยากกลับไป
เสียงล้อไ้ม้เสียดสีกับคันบังคับผสมกับเสียงล้อบดดินแข็งไปตามถนนดินกลางหมู่บ้าน
บางครั้งฝุ่นตลบเมื่อรถแล่นไปเจอถนนช่วงที่เป็นดินปนทราย เสียงเด็กผู้ชายหลายคน
ใช้ปากทำเลียนแบบเสียงรถยนต์และรถมอเตอร์ไซค์ตามแต่ใครจะจิตนาการให้รถไม้
ที่ตนเองกำลังขับอยู่เป็นรถชนิดใด เสียงแม่ร้องว่าอย่าไปเล่นไกลเดี่ยวเขาจับใส่รถตู้
ไปเจาะตานะ ดังแว่วในความทรงจำของผมเมื่อเห็นภาพนี้ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เจอ
ของเล่นชิ้นโปรดเมื่อสมัยเด็ก ในสมัยที่เทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์กำลังเป็นพระเอก
แม้จะผ่านกาลเวลามานานแสนนานจนหนวดบางเส้นหงอกแล้วส่วนผมได้เปลี่ยนสีไปครึ่งหัวแล้ว
(เป็นไปตามสังขารที่ไม่ได้แก่แต่เกิดนาน) แต่ดูเหมือนว่าเราเพิ่งผ่านวัยเด็กมา
เมื่อตอนข้าวตั้งท้องนี้เอง ยังจำได้พี่ชายหาไม้กระดานเก่าๆ มาถากด้วยมีดอีโต้
แล้วตกแต่งจนกลมกลึงเหมือนล้อเกวียน นำเหล็กแหลม(บ้านผมเรียกเหล็กซี)
เผาไฟให้แดงแล้วนำมาเจาะรูตรงกลางแผ่นไม้วงกลมทำเป็นรูเพลา แล้วนำไม้ไผ่รวก
ในสวนข้างบ้านมาทำเป็นคันบังคับ ผมรู้สึกชื่นชมพี่ชายมาก พอประกอบเสร็จเพื่อนพ้อง
น้องพี่ทั้งหลายก็มาขับแข่งกัน ได้ขับตามก้นพี่ชายและเด็กโตรุ่นพี่่รู้สึกมีความสุขและ
ภาคภูมิใจมาก ทั้งสนุกทั้งเหนื่อยเป็นการออกกำลังกายไปในตัว
การใช้ชีวิตในวัยเด็ก รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนรู้จักพอประมาณ ด้วยสภาพแล้วล้อมทางสังคม
เศรษฐกิจในสมัยนั้นเสี้ยมให้เป็น ตลอดจนฐานะและวีถีชีวิตความเป็นอยู่ เมื่อมองไป
ข้างหลังแล้วแลไปข้างหน้า เหมือนมองเห็นดาวเคราะห์คนละดวง ปัจจุบันมองเห็น
ขยะพลาสติกที่เกิดจากเทคโนโลยีที่ใหม่ได้เพียงวันเดียวจนตามไม่ทัน แต่ก็มี
ประชากรโลกหลายคนพยายามวิ่งตาม
คิดถึงตอนเป็นเด็กแล้วรู้สึกตลกถ้าเปรียบเทียบกับปัจจุบัน กว่าจะมีรถยนต์หรือ
รถมอเตอร์ไซค์วิ่งเข้ามาในหมู่บ้านสักคัน หากมีวิ่งเข้ามาเมื่อไหร่ผมกับเพื่อนๆ
ก็จะกรูออกไปวิ่งตามรถเพื่อดมควันเขม่า เป็นกลิ่นที่หอมชื่นใจในสมัยเด็ก หารู้ไม่ว่า
มันคือควันพิษ ทุกครั้งที่มองย้อนไปในอดีตรู้สึกสงบสุขเยือกเย็น ของเล่นและ
ของใช้ในครัวเรือนทุกอย่างล้วนทำจากวัสดุธรรมชาติ เมื่อหักหรือชำรุดเสียหาย
ก็นำไปทำเป็นฟืนหุงข้าวได้ แต่ขยะในปัจจุบันที่เกิดจากของเล่นของใช้ล้วนเป็นวัตถุ
ย่อยสลายได้ยาก ซ้ำขยะบางชนิดเป็นพิษเป็นภัยต่อมนุษย์และสัตว์โลก ตลอดจน
สภาพแวดล้อม บางครั้งยังคิดว่าอยู่ในยุคอดีตที่หลายคนบอกว่าเป็นยุคไดโนเสาร์
เต่าล้านปี ก็ยังดีกว่าอยู่ในโลกยุคปัจจุบันที่หาความสงบสุขได้ยาก
คิดถึงนะ อดีต อยากกลับไปหา
ขอบคุณภาพน่ารักน่ารักครับ ขอบคุณ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ทิดจ่อย; 31-10-2013 at 12:57.
-
-
ศึกษาหาความรู้
ความจีรังยั้งยืนมันบ่มี ทุกคนกะดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดเน๊าะ
บ่ว่าเจ้าเทิ้งข่อยกะสิคือกันหละเบิ่งซง เพื่อให้โตเองหลุดพ้นจากควมลำบาก
เฒ่าพ่อ-เฒ่าเพิ่นกะย่านแต่ลูกแต่เต้าลำบาก เพิ่นกะเก็บเล็กผสมน้อย
เอาไว้ให้ลูกเรียนเป็นเจ้าคนนายคน กะเลยเกิดเหตการณ์ย้ายถิ่นฐานกันขึ้น
และอีกอย่างกะเป็นการเปลี่ยนถ่ายหรือทดแทน,แทนถี่คนเก่ากะแมนคือกัน
ในควมเป็นอยู่เมื่อเกิดเหตการห่างไกลบ้านเกิดกะสิเฮ็ดให้คนเฮาหวลคิดถึงปูมหลัง
ที่เคยอยู่แบบสบายๆฮ่ำฮอนอยากกลับไปอยู่กับสิ่งที่บ่เจตนาจากมาโดยควมตั้งใจสาแหลว
-
ฝ่ายบริหารระดับสูง
แต่ก่อนเอาหมากโพธิ์ศรีมาเฮ็ดล้อหมากกิ้งครับ ฮอยปานรถเอาโลด ม่วนครับม่วน คิดฮอดบรรยากาศเก่า ๆ ครับ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks