พืชผักพื้นบ้านที่จะนำเสนอวันนี้
เป็นพืชผักพื้นบ้านที่ค่อนข้างจะฮิตมาช่วงระยะหนึ่ง
เพราะ เป็นผักที่คุณค่ามหาศาล
ช่วยสร้างอนุมูลอิสระ
ต้านมะเร็ง(เห็นเขาว่ากันอย่างนั้นนะคะ....)
แต่พอระยะหลังๆ มา กระแสความฮิตก็เริ่มสร่างซาลงไป
และหายไปจากกระแสความนิยม(ของผู้รักสุขภาพ)ไปพักนึง
ด้วยเพราะมีกระแสว่า ...........
หากกินเข้าไปมาก ๆ จะกระตุ้นให้เกิดโรคมะเส็ง เอ๊ย โรคมะเร็ง!!!
แต่ ชบาตานีกินมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
กระแสจะเป็นอย่างไรก็ไม่ค่อยสนใจซักเท่าไหร่
แต่พอมาอ่านผลการวิจัยที่น่าเชื่อถือได้ของ สธ.
และเห็นว่ามีประโยชน์ ต่อเพื่อนๆ และพวกพ้อง..
จึงอยากจะเชิญชวนให้ผู้รักสุขภาพหันมากินผักที่ปลอดสารพิษอีกชนิดหนึ่งค่ะ
(ด้วยเพราะมันขึ้นเองตามธรรมชาติ ไม่ค่อยเห็นใครเขาจะปลูกเอง
มีแต่จะไปตัดยอดจากต้นดั้งเดิมที่ขึ้นนเองตามธรรมชาติมากินกัน)
มันปู คือ พืชผักที่ว่า
มันปูที่ว่า เป็นพืชค่ะ ไม่ใช่ น้ำมันที่ออกมาจากตัวปู
และส่วนที่เรานิยมกินกัน คือ ส่วนของยอด เลยเรียกกันติดปากว่า ยอดมันปู
มันปู ( Glochidion littorale Blume Baill.)
หรือ มันอียาง
หรือนกนอนทะเล
เป็นไม้พุ่ม ขนาดใหญ่ มีความสูงต้นประมาณ 15 เมตร
ปลายกิ่งห้อยลง ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงสลับสองข้างของกิ่ง
มีรสชาติมันและฝาด
- ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม โคนใบมนกว้าง 3.5-5 ซม. ใบยาว 7-14 ซม. แผ่นใบรูปรี ถึงรูปไข่กลับ ยาว 5-10 ซม. กว้าง 4-5.5 ซม. ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบ 5-7 คู่ ก้านใบสั้น คือมีความยาวประมาณ 3-5 มม. หน้าใบมีสีเขียวอ่อนกว่าหลังใบ ใบอ่อนและก้านอ่อนมีสีแดงหรือสีม่วงอมแดง เมื่อใบแก่จะเปลี่ยนเป็นสีเขียว
- ดอก เป็นดอกช่อ ดอกช่อขนาดเล็กมีสีเขียวอ่อน แยกเพศอยู่ต้นเดียวกัน ออกเป็นกระจุกตามง่ามใบ และจะออกดอกระหว่างเดือน มีนาคม-ตุลาคม กลีบเลี้ยงมี 6 กลีบ ไม่มีกลีบดอก
- ผล แก่สีชมพูถึงแดง มีลักษณะกลมแป้น สูง 1.2-1.5 ซม. กว้าง 1.5-2 ซม. ภายในผลมี 10-12 พู ผลจะแตกเมื่อแห้ง มี 10-12 เมล็ด เมล็ดมีขนาดเล็ก ค่อนข้างกลม มีเยื่อสีแดงหุ้ม ติดที่ปลายของแกนผล จะพบมันปูขึ้นในป่าน้ำกร่อย และบริเวณชายป่าพรุ มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคใต้ ของประเทศไทย ในต่างประเทศพบที่ อินเดีย ศรีลังกา เวียดนามใต้ และมาเลเซีย ในการปลูก มันปูเป็นพืชธรรมชาติที่พบได้ในป่าดิบ ที่ราบแถบเชิงเขา
ประโยชน์ทางสมุนไพร
รากและลำต้น มีสรรพคุณแก้ร้อนใน เป็นยาบำรุง
คนปักษ์ใต้นิยมใช้เป็นผักสดกินกับน้ำพริก
หรือใช้เป็นเครื่องเคียงแกงเผ็ดและขนมจีน
(หรือกินกับส้มตำก็อร่อยจ้า....)
(ข้อมูลจาก http://natres.psu.ac.th/radio/radio_article/radio48-49/48-490027.htm)
คุณค่าทางอาหาร 100 กรัม
- มีเบต้าแคโรทีน 5,646 ไมโครกรัม
- เส้นใยอาหาร 16.7 กรัม
- วิตามินA 941 ไมโครกรัม
- คาร์โบไฮเดรต 25.2 กรัม
อย่าลืม.........
กินข้าวมื้อต่อไป
ลองหันไปกินยอดมันปูมากินกับน้ำพริก
(ทั้งถ้วยใหม่และถ้วยเก่าก็อร่อยดี
แถมให้คุณค่าทางอาหารและยาอีกไม่น้อยทีเดียว)
อ้างข้อความนี้
Bookmarks