ทางอิสานมีความเชื่อเรื่องปอบว่าเป็นวิญญาณที่มาเข้าสิงสู่ร่างกายคน สำหรับปอบในความเชื่อมีอยู่สองลักษณะ คือ 1 ปอบเรียนวิชา คือปอบชนิดนี้เกิดจากคนที่เรียนวิชาแล้วปฏิบัติ(คะลำ)ไม่ได้แล้วจะต้องคำสาปของครูบาอาจารย์ หรือต้องอาถรรพ์ของเวทย์มนต์นั้นๆ อย่างที่ 2 คือ ปอบเชื้อ ปอบชนิดนี้จะเป็นปอบที่เจ้าโตผู้เป็นปอบได้เสียชีวิตแล้ว เช่นพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายที่เคยเป็นปอบได้เสียชีวิตไป แต่เจตภูติดวงที่เป็นปอบนี้บ่อสลายหรือบ่อตาย จะไปอาศัยอยู่นำลูกนำหลาน ตามเชื้อสาย หรือตามสายเลือด จึงเรียกว่าปอบเชื้อ ยาฆ่าปอบที่หลานปู่จะเอามาลงในที่นี้มีอยู่สองขนานด้วยกัน ตามแต่จะสะดวกหาได้ ยาทั้งสองแบบนี้ใช้ฆ่าปอบได้ทุกจำพวก ไม่ว่าจะปอบเรียนวิชาหรือปอบเชื้อห่าได้หมด ยานี้ฆ่าเฉพาะวิญญาณปอบนะครับ เจ้าตัวคนที่เป็นปอบจะบ่อตาย (ขนานที่1 ) คือ 1ขี้ควงต้นอาลาง 2 กาฝากขาม มีสองอย่างครับ แต่สำหรับขี้ควงกกอาลางนี้ ภาษากลางหลานปู่กะบ่อรู้จักครับว่าเผิ่นเรียกว่าแนวใด๋ ตัวคล้ายๆแมงน้อยหรือแมงขี้สูด แต่ตัวจะใหญ่กว่าแมงน้อยน้อย เอาขี้ควงที่เกิดในต้นอาลาง แล้วก็เอากาฝากต้นขามมา หันบางๆ เอาของทั้งสองอย่างไปตากหมอกตากแดดให้ได้เจ็ดหมอกเจ็ดแดด แล้วเอามาบดเป็นผง ปลุกเสกด้วย สังวิทาปุกะยะปะ อาปามะจุปะ ทีมะสังอังขุ ร้อยแปดจบ เมื่อผีปอบเข้าคนเอายานี้ให้กินประมาณสองช้อนชา ตามด้วยน้ำ แต่ก่อนจะให้กินต้องผุกปอบก่อนเด้อ ถ้าบ่อผูกมันจะออกก่อน เมื่อกินเข้าไปแล้วคนป่วยอาจะหมดสติไปชั่วคราวบางรายเป็นวัน ไม่เป็นไรนะครับ พอรู้สึกตัวขึ้นมาคนป่วยกะหายเป้นปรกติ ปอบก็จะตายครับ (ขนานที่2)คือ 1 คางคกตายพราย 2ขี้ซีกกหมากกอกเหลื่อม 3 ส้นไม้ข่มเหง ตัวยาทั้งสามอย่างนี้นำมาฝนให้คนเป็นปอบ หรือ คนที่ผีปอบเข้ากิน เมื่อกินเข้าไปแล้วจะมีอาการอ้วก ถ้ามี1ตัวก้อ้วก1ครั้ง ถ้ามี2ตัวก็อ้วก2ครั้ง ถ้ามี3ตัวก็อ้วกสามครั้ง มีกี่ตัวก็อ้วกเท่านั้นครับ ปอบตายคนไม่ตาย สำหรับตัวยาขนานที่2นี้อาจจะบ่อเข้าใจ คือตัวยาตัวที่2 ขี้ซีที่เกิดตามต้นมะกอกเหลื่อม หลานปู่กะบ่อจักว่าคำกลางเผิ่นเอิ้นว่าต้นหยัง แต่บ้านหลานปู่เผิ่นเรียกว่าต้นหมากกอกเหลื่อม ส่วนตัวที่3 คือส้นไม้ข่มเหง กะคือเวลาเผา..พ อีสานจะมีไม้สองอันที่ทับกระโลง..พตอนจะเผากันบ่อให้โลงล้ม เมื่อเผา..พท่อนไม้ข่มเหงนั้นโดนไฟก็จะขาดออก ให้เอาส่วนนั้นเก็บไว้ทำยานะครับ สำหรับผู้ที่มีความประสงค์จะเอายาสองขนานนี้ไปใช้ก็เอาไปใช้ได้นะครับ หลานปู่บ่อหวงบ่อแหนบอกต่อๆกันไปเพื่อจะได้เป็นบุญกุศล แต่หลานปู่ขอฝากชื่อฝากนามไว้แน่เด้อ ไผจะเอายานี้ไปใช้ ขอให้ว่ายานี้เป็นของหลานปู่ ยาหลานปู่ ให้พี่น้องเอาไว้ใช้ประโยชน์ช่อยเหลือคนผู้ที่ปอบเข้าหรือผู้ที่เป็นปอบ สำหรับคนที่เป็นปอบไปอยู่ในที่ใดมักจะเป็นบุคคลที่คนทั้งหลายรังเกียจจึงขอให้พี่น้องเอาไปช่วยเหลือกันสงสารเขาถือว่าเฮ็ดเอาบุญ แล้วคนที่จะนำไปใช้กะอย่าเรียกร้องเงินค่ารักษาเงินค่ายกครูยกคายนำเขามากจนเกินไป ให้เฮ็ดเอาบุญไม่ใช่ไปทำเพื่อขูดรีดคนอื่น ถึงเราเป็นหมอชาวบ้านก็ขอให้มีคุณธรรมของหมอ อย่าเห็นแก่ได้แก่ตัวจนเกินไป นะครับ