สัพพะภิเศษ ตนกูนี้ชื่อว่าเกตุแก้วตัตตาลา อิททะมาลาเล้าเต้าเกษทะสอน รัสมีกูเหมือนดั่งแก้วย้อยหยาด ปากนี้เป็นปากคำตาดำส่องแจ้ง แคล้วๆกูส่องเห็นผีในคีรีกูก็เห็นขอขอด ตากูสอดเท่าชั่วเวหา เวตาวันอินทะสุตัง เวรังอะหิรัง อะหิลังผากังยังเห เหมือนดังอรหันตาห้าฮ้อย ตาน้อยกูกะเห็นเผต นะเลตตัตตาลานะสา กูก็ส่องผ่องลาคีไว้ตากูก็บินไปเหมือนม้ามนีกาบ ตากูหยาดเห็นธรณีตากูดีก็ส่องเห็นแล้ว กูเห็นสอดแส่ว เวสาวะตะยะ ละไตยะ ละอิทฐิปาทา วะลีอี่ลี อิทฐิปาทัง อิทฐิปาโท ปูโลนะตัตสาสูสาฯ คายธรรม6บาท ขันธ์ห้าขันธ์แปด เหล้าก้องไข่หน่วย ซิ่นผืนแพรวา ซวยสี่ แต่งให้ถูกเพราะจะได้เป็นมุงคุลเลิศ เสกเจ็ดจบ หรือให้นึกสมาธิไปเรื่อยๆถ้ามีเหตุร้ายในบ้านและครอบครัว หรือบ้านเมือง จะรู้ในสมาธิหรือในคำฝัน