หน้าที่ 3 จากทั้งหมด 4 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 1234 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 21 ถึง 30 จากทั้งหมด 36

หัวข้อ: บ้านในฝัน 2

  1. #21
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    ห่อข้าวกับส้มต่อน


    ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณครับอ้ายพง เห็นมาแหน่หลายเทื่อผมค่อยกล้ามาเว้าเด้
    ยังยากนำฮู้บบ่แล้วเดี่ยวมาเดี่ยวบ่มา บ่เป็นหยังบ่ฮ้อนแดดคือก้มดำนาดอกมันฮ้างกะค่อยแก้ไป

    แวะปากซอยพ้อเนื้อขาลายละมั้งโลสองร้อยสี่สิบคิดพ้อก้อยยุ่โรงงาน เอาบ่เอาสิบ่เอากะคึดอยากอ่ำหล่ำๆ เอานี่โลนึง
    เนื้องามๆ เอามาปาดจิ้มแจ่วคำหนึ่ง บ่คือหยาบโพ้ด แหงนเห็นจุกกระเทียมน้อยมาต้ะบ้านบ้ะลองเฮ้ดส้มต่อนกินก่อนน้า





    ผมบ่เคยคั้นส้มงัวกินจั๊กเที่ย โดนๆ ซื้อกินเที่ยหนึ่งญ้อนรู้สึกว่ามันแพงละครับ ซื้อหม่ำเมืองพลแน่พอได้เป็นของฝาก
    หลังจากซอยเนื้อบางๆ เบิดโลแล้วกะมาใส่ส่วนผสม ส้มงัวที่เคยกินสังเกตุเห็นมีกระเทียมข้าวเหนียวเค็มหวานเผ็ด
    สรุปเครื่องปรุงรสเอาตามที่มีในครัว เกลือถุงละบาท ชูรส กระเทียมโขลก ข้าวเหนียวนึ่งบ่มีเอาเป็นข้าวสวยใส่อย่างละ
    พอประมาณที่คิดว่าสิแซ้บ ข้าวหลายโพดบ่แม่นส้มปลาตะเพียนเอาออกอีกเดี๋ยวมันส้มไว





    คั้นให้เข้ากันด้วยมือคั้นไปบีบเม็ดข้าวให้แตกไปนำมันค่อยทำปฏิกิริยาไวหรือส้มไว คั้นบ่โดนกะได้กลิ่นหอมของกระเทียม
    กับกลิ่นของเนื้อลุกเคล้ากัน หอมเป็นต้ะกินแล้วครับ ชิมรสโดยหยิบเนื้อคำพอประมาณใส่ปากต้องบ่เค็มถ้าเค็มปิ้งสุกแล้ว
    สิเค็มกว่าเก่าไปอีกสองสามเท่าแล้วหาภาชนะมาใส่ เพื่อความสดวกรวดเร็วเอาแบบง่ายๆ
    กระปุกพลาสติกใสใส่เฉาก้วยโบราณซื้อมากินแล้วเก็บกระปุกไว้ เฮากะนำมาใช้ใส่ส้มงัว ตักใส่พอประมาณตามพอใจ
    ผักแป้นบ่มีใส่ต้ะบักพริกหน่วยลงไป ปิดฝาให้สนิทวางไว้ในที่เหมาะสม หรือใส่ถุงปิดสนิทใส่ตู้เย็นไว้เดี่ยวมันสิเป็นส้ม
    พร้อมกันกินบ่ทัน ค่อยทยอยออกมาไว้นอกตู้เย็นหลังกินกระปุกแรกเบิด วางหลบแมลงวันอีกสองสามมื้อค่อยมาเขย





    เที่ยแรกในชีวิตของการเฮ้ดส้มต่อนเพราะอยากประหยัดอันได่คิดว่าแซ้บแล้วกะพอสิเฮ้ดได้กะลองเบิ่งครับ
    แม่ค้าผู้เพิ่นเฮ้ดส้มงัวส้มหมูขายกะคนคือเฮานี่ละ อยากซื้อเพิ่นกินยุ่จอดซื้อบาดได๋กะหมานต้ะใบตองเสียดายเงิน
    ครับผ่านไปสองมื้อสามมื้อเปิดออกกลิ่นเนื้อกับกระเทียมหอมฮ่วยๆ ได้ห่อไปกินงายกินสวยที่ทำงานอิหลีละ
    ตกกระปุกละหกสิบครับ เกลือกระเทียมชูรสอย่างละนิดบ่ต้องคิด กระปุกหนึ่งได้ห่อกับข้าวสองมื้อกินแล้วห้ามเว้ากับไผ
    ห่อใบตองปิ้งหรือขั่วใส่หน่อไม้กะแซ้บครับ ลองเบิ่งเฮ้ดบ่ยากครับ

    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 02-06-2018 at 14:39.

  2. #22
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    กินเยอะร่างกายไม่แข็งแรง


    มีตลาดให้ซื้อกินกะกินจนเสี่ยงตี้ละครับ กินจนลุกบ่ขึ้นว่าอีสานอึดอยากมาพ้อของกินถึกปากแถมราคาบ่แพงพากันหน่ำเอา
    กินอิ่มๆ ไปทำงานผู้ลังคนบ่ได้ย่างจั้กเที่ยอย่างดีกะลุกไปถ่ายเอกสารห้าหกก้าว งานผมเขาให้ย่างซ่อมไฟฟ้ารอบโรงงาน
    ไผสิไปดู๋ไปหมั่นปานนั้น เขาถามบาดได๋กะตอบครับไปดูมาแล้วครับ ครับๆ ใช้ได้แล้วครับ เดี๋ยวผมจะไปตอนนี้เลยครับ
    ไปอิหลีกะพุ้นแล้วเขาโทรมารอบที่สี่ที่ห้าค่อยลุก ย่างตากแดดไผกะค้านเด้ บ่มีการออกกำลังกายไปในตัวระหว่างทำงาน
    ถ้าขึ้นซั้นสูงดาดฟ้ากะยืนถ่าจนลิฟท์มา ลิฟท์บ่เย็นกะจ่มใช้ช่างลิฟท์ช่างแอร์ เลยมีต้ะพุงอะย้ะเหลียวเบิ่งพี่ไทยคนได๋กะดาย
    ที่ทำงานมีสนามกีฬาให้แทบทุกรายการ บอล แบต เทนนิส ห้องฟิสเนส ปิงปอง แต่ไผสิอยากไปเล่นต่างกะจ้องแต่นาฬิกา
    ยามได๋สิได้เวลากลับบ้าน งานเสร็จบ่เสร็จบ่แม่นเรื่องสำคัญดอกมื้ออื่นมาเฮ้ดต่อกะได้ แต่เวลาเลิกงานกลับบ้านนั้นสำคัญ
    ไปยืนออถ่าเสียงออดปั๊มบัตร พอออดดังบ่มีการแถมเวลาให้กับนายจ้างแม้แต่นาทีเดียว บริษัทจัดหาครูแอโรบิคมาเป็นฮู้บ
    หนาตาแน่ต้ะเดือนแรก แล้วกะจบเกมในสองสามเดือนหลังบ่มีคนไปเต้นให้ครับ เพราะทุกคนรักปากรักท้องรักห้องรักบ้าน
    หลายกว่าออกกำลังกายตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานอยู่ในที่ทำงานจนสี่ห้าโมงแลงรู้สึกว่าคักแล้วมื้อนี้อย่ามาบังคับ
    ให้ออกกำลังกายอีกเถาะบ่มีอารมย์ดอก ใจอยากรีแลกซ์อยากปลดปล่อยอยากนอนเบิ่งโทรทัศน์เล่นเฟสเล่นไลน์สบายๆ
    ผู้มีลูกกะต้องรีบกลับไปหาลูก รถติดกว่าสิถึงบ้านกะค่ำ หลายคนซื้อเครื่องออกกำลังกายมาไว้ในบ้านผมกะซื้อไปเห็นของ
    บ้านได๋ปานก๊อปกันมา เสื้อผ้าทั้งแขวนทั้งพาดเต๊มอะย้ะ ฮ่าๆๆๆ แม่นสิราคาท่อได๋กะซางรับรองดัดแปลงเป็นรุ่นเอนกประสงค์
    นำกันเหมิด ซื้อจักรยานมาแล้วลองปั่นเบิ่งได้มื้อเดียวจักรยานแม่บ้านพ้อลมพัดถีบได้กะบ่ตีง จอดถิ่มจนยางเหล่ม
    สุดท้ายกะอ้วนร่างกายบ่แข็งแรงเพราะชีวิตในแต่ละมื้อละวันมีแค่ทำงานเล่นเน็ตฟังเพลงกินแล้วกะนอนบ่ว่าไผ
    ว่ากะของเป็นลูกอีสานกะบ่อยากทิ่มคองเก่าหน่ำต้ะดิบๆ สุกหลายกะว่าบ่แซ้บบ่พ่อยหย่ำยาก



  3. #23
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    วัสดุอุตสาหกรรม





    ผมเดินไปพบวัสดุชิ้นหนึ่งซึ่งผมรู้ว่ามันมีราคาแพง ถูกวางทิ้งท่ามกลางแดดฝนปะปนกับเศษวัสดุจากในไลน์อุตสาหกรรม
    ที่เห็นเป็นแท่งเหล็กสีขาวๆตรงกลางภาพ มันคือใบมีดแบบเพลาหมุนที่ผลิตจากเหล็กกล้าคุณภาพสูงและนำเข้าจากเยอรมัน
    สั่งซื้อนำเข้าในราคาหลายแสนบาทและก่อนหน้านี้เห็นเขาเก็บรักษาชโลมน้ำมันห่อด้วยพลาสติกพันทับด้วยกระดาษหนา
    ก่อนวางลงไปยังลังไม้ปิดล็อกอย่างดีมีป้ายบอกวันเวลา ล๊อตที่สั่งซื้อ สถานที่นำไปใช้ มีรายชื่อของผู้รับผิดชอบกำกับ
    หลายครั้งระหว่างการผลิตเฮามีปัญหาจากอุปกรณ์ตัวนี้เพราะว่ามันตัดวัสดุบ่ขาดต้องแพ็คส่งเมืองนอกเพื่อทำการลับ
    จองคิวจองเครื่องจองไฟท์เที่ยวบินกันให้วุ่น คนบ่เคยได้ขึ้นเครื่องบินแต่ไอ้เจ้าตัวนี้ขึ้นลงไทยญี่ปุ่นเยอรมันเป็นว่าเล่น
    ใบมีดตัวนี้ถือเป็นเครื่องจักรหรือเทพตัวสุดท้ายที่จัดการและคิวซีกับโปรดักในไลน์การผลิตก่อนที่สินค้าจะถูกส่งสู่ลูกค้า
    ในเมื่อมันเป็นอุปกรณ์สำคัญราคาแพงสภาพยังเป็นของใหม่แกะกล่องแล้วทำไมมาวางแอ้งแม้งตากฝนอยู่ได้ตั้งหลายวัน
    เลิกใช้แล้ว แล้วทำไมมาวางไว้ที่นี่ละครับ ก็ทิ้งงัย ทิ้ง ใช่ สรุปได้ความว่าบางไลน์การผลิตต้องหยุดลงเพราะสินค้านั้น
    ขายบ่ออกมีสินค้าจากจีนที่ราคาต้นทุนถูกกว่าเข้ามาแย่งมาตีตลาดจำเป็นต้องหยุดไลน์การผลิตเพื่อหนีการขาดทุน
    ในเมื่อไลน์การผลิตหยุดทำการจำเป็นต้องรื้อถอนเครื่องจักรอาคารเพื่อสร้างไลน์ใหม่สินค้าตัวใหม่ที่จะทำกำไรได้ดีกว่า
    ทำไมไม่เก็บอุปกรณ์ดีๆอย่างนี้ไว้ ก็ไลน์การผลิตใหม่ต่างจากไลน์เก่าใช้เครื่องจักรอุปกรณ์ใหม่หมด เก็บไว้เป็นอะไหล่
    ก็ได้ แทนกันไม่ได้เพราะคนละอย่างกัน พี่อยากได้ผมขายให้พี่ก็ได้สองร้อยแต่เวลาคมมันบิ่นพี่ต้องส่งซ่อมเมืองนอกนะ
    อะจึ๋ยผมจะเอาไปทำอะไรละครับ เผื่ออยากเอาไปใสไม้เห็นถามจังของดีมากนะเห็นไหมตากแดดตากฝนไม่มีเป็นสนิม
    ถ้าผมไม่เอาละพี่จะขายให้ใคร รอจัดซื้อเขาติดต่อร้านรับซื้อของเก่ารับซื้อเศษเหล็ก แล้วชิ้นที่ว่านี้จะขายได้กี่บาทครับ
    ตัวนี้หนักสักห้าสิบโลคงตกสามสี่ร้อยมั้ง โลเจ็ดบาท ทำไมถูกจังครับ เขามาขนไปทิ้งให้ก็บุญแล้ว สรุปมันไม่มีราคาเลยรึ
    หึ่อไม่มีแถมรกด้วย เนี่ยเซฟตี้เขาคอมเมนต์ทุกวันว่าเมื่อไหร่จะขายทิ้งมันอันตราย

    อดีตเคยดีเคยแพงแต่ตอนนี้ทั้งที่ยังใหม่แกะกล่องแต่ไร้ค่าให้ไผกะบ่มีไผแลสู้ข้าวจี่ทาไข่บ่ได้ตั๊วกินยามได๋กะแซ้บยามนั้น


    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 22-04-2017 at 13:01.

  4. #24
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    วัสดุธรรมชาติ





    ไปเห็นฟาร์มเห็ดป้าสงบ เห็นชั้นวางเชื้อเห็ดเพิ่นทำจากไม้ไผ่ล้วนๆ บ่เห็นมีลวดมีตะปูแม้ดอกเดียว เทียบกับชีวิตในโรงงาน
    แต่ละมื้ออยู่กับอุปกรณ์เครื่องจักรนานาชนิด แต่ละเครื่องจักรประกอบไปด้วยชิ้นส่วนต่างๆ มากมาย แต่ละชิ้นล้วนราคาแพง
    ที่สำคัญอุปกรณ์เครื่องจักรอะไหล่เหล่านั้นกะเฮ้ดเองทำเองบ่ได้จักอย่างมีแต่ซื้อเขายกตัวอย่างรถคันหนึ่งต้องซื้อทุกอย่าง
    แม้แต่ลมสิเติมยางรถทั้งๆที่มีลมอยู่รอบๆ โต แต่กะจับเอามาบ่ได้ต้องได้ซื้อสูบซื้อปั๊มลมนำเขาคือเก่า แสดงว่าหากใช้รถ
    ไปตลอดชีวิตกะต้องหาเงินไปตลอดชีวิตเพื่อที่สิไปซื้อชิ้นส่วนอะไหล่รถนำเขา สิได้หาเงินจนเฒ่าพุ้นตั้ว กรณีรถมันเป็นสิ่ง
    เกินเอื้อมที่เฮาสิไปเฮ้ดไปผลิตเองได้ซื้อกะต้องซื้อละ แต่ไม้ไผ่วัสดุจากธรรมาติที่บ่ต้องผ่านขั้นตอนอิหยังหลายก่อนสินำ
    มาใช้เพียงแค่ไปตัดมาจากกอมาเหลามาตัดเป็นท่อนกะสามารถนำมาใช้ได้ แล้วไม้ไผ่กะเป็นอุปกรณ์ที่ราคาบ่แพงเกินไป
    ทุกคนพอเอื้อมถึงหากต้องการ พอเลิกใช้แล้วไม้ไผ่เหลือราคาถูกๆ คือกันกับเหล็ก ไม้ไผ่เมื่อผุแล้วบ่สามารถนำกลับมา
    ใช้ใหม่คือเหล็กโลหะกะจริงแต่ไม้ไผ่สามารถงอกขึ้นมาเองจากกอให้เฮาตัดเอามาใช้ได้อยู่ทุกปี เหล็กดีๆ ร้อยปีอาจสิบ่ผุ
    ไม้ไผ่สองสามปีผุ ผุกะตัดมาเปลี่ยนใหม่ บางคนมีกอไผ่ในไร่ในสวนกะบ่ต้องเสียเงินหรือแม่นซื้อกะบ่ถือว่าแพงเกิน
    เหล็กบ่ผุพังง่ายก็จริงแต่ของดีราคาถูกมันหายากคือว่า ถ้าเฮาเลือกใช้วัสดุที่เฮาผลิตขึ้นมาเองได้เช่นไม้ไผ่กะสิช่วยให้
    ประหยัดเงินไปบ่หน่อย ผ้าใบคลุมโรงเรือนป้าเพิ่นต้องซื้อแต่ไม้ไผ่เพิ่นอาจสิหาตัดเอาตามหัวไร่ปลายนาเพิ่นกะเป็นได้
    ข้าวของเครื่องใช้บางอย่างบ่จำเป็นต้องหาเงินมาซื้อถ้าเฮารู้จักผลิตเองจากวัสดุที่มีตามธรรมชาติหรือประยุกต์ใช้เป็น



  5. #25
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    ประกันชีวิตด้วยยูคา





    ยูคาบนคันนาคิดเป็นพื้นที่รวมแล้วบ่เกินสามไร่ หลังรอมาอีกสามปีตัดตอที่สามขายได้เก้าหมื่นบาทครับ มันเข้าท่ายุ่ตั้ว
    ยูคาบนคันนาตอนที่ต้นน้อยยุ่บ่มีผลกระทบกับข้าวในนาแต่พอยูคาต้นใหญ่แถมตกปีแล้ง ยูคาสิดูดน้ำในดินจนข้าวเหี่ยวเฉา
    มีผลทำให้ผลผลิตข้าวบ่เต็มเม็ดเต็มหน่วยและกรณีในปีที่ข้าวบ่เป็นราคาแบบนี้ข้าวเต็มยุ้งขายบ่ออกกยูคาถึงกับเป็นพระเอก
    เอ ถ้ามีที่ดินจักสิบไร่ปลูกยูคาบ่ต้องเฮ้ดไฮ่ทำนาสามปีตัดขายสามปีตัดขาย สามไร่ได้เงินแสนสิบไร่สิบ่ได้งวดสามแสนบ้อ
    เฮ้ดบัตรเครดิตประกันชีวิตต้ะบ่ทันตกลงเขาโทรมาเชิญเสนอโปรมั่นเว้านำเฮาดี้ดี หลังจากแมสเซนเจอร์มารับเอกสารแล้ว
    ได้บัตรเขาแล้วโทรไปหาพ้อต้ะรับสายอัตโนมัติถ่าไปตี้ละบ่ค้าน ถ้าบอกว่าเป็นพนักงานในไลน์การผลิตค่าแรงรายวันครับ
    อ๋อถ้างั้นไม่เป็นไรคะเอาไว้โอกาสหน้านะคะตัดสายปั๊บซงคือค้านเว้านำเฮาคืออิหยังหนิ ...คือคือฟังผมก่อนผมเป็นชาวนา
    คุณพี่ทำนาหรือคะ ครับผมทำนาผมมีข้าวหอมมะลินะซื้อข้าวผมก่อนแล้วผมจะทำประกัน ฮึฮึพี่นี่ตลกพี่ขายข้าวหรือคะ ครับ
    เอ่อคือโปรเราตัวนี้ เอาข้าวกี่ถังครับเดี่ยวผมโทรสั่งทางบ้านสีให้ด่วน คือคือเอ่อได้คะงั้นไม่รบกวนแล้วคะ ตกลงเอาสองถัง
    นะครับข้าวสวยและหอมมาก เอ่อคะคะยังคะเอาไว้โอกาสหน้านะคะ ตัดสายปั๊บ บ้ะเสนอแลกกับข้าวหอมมะลิถูกๆกะบ่สนเนาะ
    ทำประกันแล้วไปเข้าโรงบาลเอกชนยุ่ต่างจังหวัด ทางเราไม่รับประกันตัวนี้นะคะ ได้หามกันย้ายโรงบาล เพื่อนเจอกับตัวเอง

    ต่างจากยูคาสามปีตัดสามปีตัด ยูคาบ่มีแล้งมีฝนบ่ต้องใส่ปุ๋ยบ่เอาเปรียบผู้ผลิตเขียวแหล่ใบก่องเบิดปี
    ปลูกยูคาสิบไร่สิบ่ซ่ำกันกับทำประกันชีวิตชั้นหนึ่งพุ้นบ้อสามปีเบิกสามปีเบิก สิหาเงินใสมาซื้อที่ดินปลูกยูคาน้อ



  6. #26
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    หมาขี้เรื่อน


    กลับบ้านเที่ยวได๋กะมีแนวให้เสียให้จ่าย ตลาดนัดอาทิตย์ละสามมื้อต้องกินต้องซื้อ รายได้บ่มีพอได้แม่นเงินภัยแล้งกับเงิน
    ผู้เฒ่า ผู้เฒ่าบางคนบ่เคยเห็นเงินผู้เฒ่า เดินบ่ไหวให้ลูกหลานถือบัตรไปเซ็นต์รับรับมาแล้วบ่ถึงมือแวะร้านกลายเป็นยาดอง
    ลูกหลานสิไปโรงเรียนแล่นซาวหน้าซาวหลังยืมพี่ยืมน้อง หลายคนครับที่ต้องเสียไฮ่เสียนาเพราะปากท้องต้องกินต้องใช้
    ให้เฮ้ดกินทำกินแบบพอเพียงว่าสั้นบ้านหนึ่งกะบ่มีผู้หนึ่ง ต้องอยู่ต้องกินหนี้สินค่างวดรถมอเตอร์ไซด์รถไถรถปิ๊กอัพสารพัด

    ไปกรุงเทพกรุงไทยบ่มีอิหยังไปมีแต่แรงกายไปแลกเงินเขา ว่าเรียนให้มันเก่งๆแน่อิหล่าบ่พอคราวตำตอมีลูกคาโรงเรียน
    ออกลูกให้แม่ยายยังสาวเลี้ยง ป๋ากันกะหลายเพราะเด็กน้อยเอากันหรือพากันออกจากโรงเรียนมากรุงเทพฯหาทำงานกับ
    ญาติพี่น้อง ความรู้ปริญญาตรีได้หมื่นห้าความรู้ ม.สามสิได้จักบาท บ่พอกินค่านมลูกพ่อใหญ่แม่ใหญ่ซาวตากันยุบ้าน
    วนยุ่พอปานนั้น หลายคนซงบ่คือหาเอาสามีต่างชาติดีกว่า สิได้พออยู่พอกินกว่าเก่าแน่ บ่ได้ว่าผู้ได๋ดอกครับยกตัวอย่าง
    บ้านผมบ้านเมียผมนี่ละ ญาติคนหนึ่งทำแต่งานบ่เอาผัวจั้กเที่ยเบิ่งผู้ชายไทยที่พอรู้จักคนได๋กะเป็นบ่มั่นใจหรือถูกชะตา
    สุดท้ายกะแต่งงานกับชาวออสซี่ตอนเป็นสาวใหญ่ สามีบ่มีบ้านนอนในรถพากันตะรอนเบิ่งไวด์แอนิมอลรอบออสเตรเลีย
    สามีฝรั่งขายสมบัติเอาเงินไปซื้อหุ้นนมหุ้นมิลแบงค์จำได้ว่าแบบนี้ละครับ ปันผลได้ปีล้านสองล้านสิหนีมาอยู่เมืองไทย
    กะว่าต้องเสียภาษีแพงคัก สุดท้ายกะพาเมียวนแล้งแค้งๆ เบิ่งไวด์ไลฟ์จิงโจ้โคอะล่านำต้นยูคาอ้อมทวีปกับมอเตอร์โฮม
    พ่อแม่พี่น้องทางเมืองไทยกะพอได้อยู่ได้กินนำอยู่ดอกลูกเขยต่างชาติส่งมาให้ได้ตึ่มกันกับเงินผู้เฒ่าพอได้กินม้มเดือนยุ้
    ในสังคมโลกยกให้ออสเตรเลียเป็นประเทศที่น่าอยู่เป็นประเทศที่มีรายได้ต่อหัวหรือจีดีพีนั้นสูงมาก บาดฟังเฒ่านี่เว้าผัดว่า
    อย่าไปเชื่อออสเตรเลียเต็มไปด้วยเมทแอมเฟตามีนภาษาไทยยาบ้ารู้จักไหม สถิติอาชญากรรมยังมีสูง รัฐบาลก็เหมือน
    กับรัฐบาลทั่วโลกไม่มีอะไรดีเกินกันหรอก คนว่างงานเยอะ ส่งไลน์สู่กันเบิ่งกะแม่นควมเพิ่นครับสถิติอาชญากรรมประเทศที่
    เจริญแล้วกะแฮ่งเกิดหลาย ไทยแลนด์น่าอยู่กว่าเพิ่นว่าสั้น แต่ตอนนี่ผิดกันแล้วครับเพราะผมเว้าบ่ถึกข้อเพิ่น เพิ่นส่งภาพ
    มอนิเตอร์ไลซาร์ดมาให้เบิ่งแนวบ้านเพิ่นพึ้นที่เป็นทวีปแต่ประชากรบ่หลายจึงมีพื้นที่ว่างสำหรับให้สัตว์ป่าได้อยู่อาศัยงูที่
    พิษร้ายแรงกะอยู่ฮั่น ผมเห็นแลนนำเพิ่นผมกะเลยส่งรูปขั่วแลนไปให้บอกว่าคนอีสานชอบกินคั่วแลนมากเพราะมันอร่อย
    เพิ่นควันออกหูทันที ใช่ๆ ไอไปประเทศยูไม่เคยเห็นแลนเห็นแย้สักตัว เพิ่นล้อเลียนว่าคนอีสานกินทุกอย่างที่เคลื่อนที่ได้
    ถ้ามันไม่เคลื่อนที่ก็เอาไม้ไปแหย่มันให้มันขยับพอมันขยับก็เข้าตามกฏการเคลื่อนที่แล้วก็จับมากิน เถียงฝรั่งบ่ออกครับ
    ถึงออสเตรเลียจะมีสัตว์มีพิษเยอะแต่เวลาที่ผมเดินกับภรรยาที่เป็นคนอีสานมันทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยขึ้นมากทีเดียว พะนะ
    เป็นตาอยากอายเพิ่นอยู่ดอกบาดจั่งซี้ โจน จันได กะเว้าครับว่าบ้านเพิ่นมีกระต่ายป่าอยู่โตหนึ่งแล้วคนทั้งหมู่บ้านกะไปไล่
    กระต่ายโตนั้นมันสิหนีรอดไปใสได้ หมู่ผมคนภาคกลางกะว่าไอ้หนุ่มคนบ้านเอ็งมาเมื่อไหร่ปลาบ้านข้าแทบจะสูญพันธุ์
    กินเกลี้ยงคักโพ้ดคนอิสานอย่างพวกเฮากะดายเนาะ จับมากินนำปล่อยให้มันขยายพันธุ์ไปนำเนาะครับบ่แม่นฟ้าดเรียบ
    อึ่งเพ้ากบเขียดฝนตกฟ้าฮ้องมันพากันหลั่งออกมาไข่เพื่อขยายพันธุ์กะพากันเอาถ่งปุ๋ยไปขนเอา บ้านผมเหลือจักโตบ่บุ๊
    มดแดงไปแหย่เอาไข่มันบ่พอเอาแม่แดงๆมันมาพร้อมมาต้มน้ำส้มมันออกขั่วใส่เกลือกินแซ้บคักผัดว่า บาดลุ่นสิได้ใสกิน

    สำหรับออสเตรเลียผมได้ฟังเจ้าของประเทศเพิ่นเว้าผ่านล่ามกะคือเมียเพิ่น ผมจำได้คร่าวๆแล้วกะมาเว้าต่อซึ่งข้อเท็จจริง
    มันกะสิมีอยู่ตี้ ถ้าเป็นแบบนั้นกะแสดงว่าแม้แต่ประเทศที่คนไทยหรือหลายคนว่าดีอยากไปทำงานอยากไปเที่ยวมันกะยัง
    บ่แม่นที่ที่ดีที่สุดของที่สุด อีสานบ้านนอกกะอยู่ยากญ้อนหาเงินฝืดเคือง กรุงเทพเมืองหลวงหลายคนหาได้บ่พอกินคือกัน
    มาสับสนแท้น้อสิไปอยู่หม่องได่น้อ ได้ยินต้ะความโบราณว่าโลกกว้างต่อกว้างบ่มีหม่องสิอยู่นี่ละบ้อ แล้วกะนึกถึงนิทาน
    เรื่องหมาสามโต หมาขี้เรื้อน หมาหัวบาด หมาหางด้วน ที่หลวงพ่อเคยเว้าให้ฟัง ไปเป็นหยังกะบ่ดีสุดท้ายกลับมาเป็นหมา
    ขี้เรื้อนคือเก่า ไปอยู่ใสกะบ่เซาเจ็บหัวที่บาดเป็นแผล หมาหางด้วนเขาเอาอิหยังมาอ้างกะอยากเป็นอยากมีนำเขาทั้งๆ ที่
    ของบางอย่างที่เขาเอามาล่อมาอ้างมันบ่ได้ดีหรือจำเป็นปานได๋ เอ เว้ามาหลายสุดท้ายกะบ่มีอันได๋ดีลื่นกันดอกเนาะ



  7. #27
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    ตัดสินใจ


    หลังจากที่ผ่านและประสบกับเหตุการณ์ต่างๆ มาด้วยตัวเองหลายเรื่องราวมีทั้งเรื่องที่ดีและบ่ดีบางเรื่องราวกะบ่อยากเขียน
    บ่อยากเว้าดอกครับเพราะมันบ่สร้างสรรค์บ่จรรโลงใจแต่กะอยากสื่อให้ฟังได้เป็นข้อเปรียบเทียบว่าโลกของความเป็นจริง
    มีมุมที่สวยงามมากมายเท่ากับมุมที่มันมืดสลัว พอเห็นจริงแบบนั้นแล้วกะคิดว่าสิมีวิธีดำรงชีวิตอยู่อย่างมีความสุขในโลก
    ของความเป็นจริงนี้ได้แบบได๋ แล้วกะคิดพิจารณาตามจากเรื่องหมาทั้งสามโต สรุปว่าเป็นผู้เก่าดีที่สุด อยู่หม่องเก่าดีที่สุด
    แล้วกะเป็นคือเก่าดีที่สุด

    เป็นผู้เก่า เฮาเกิดมาเป็นไผกะกลับไปเป็นคือเก่าคือพ่อบักคูณเว้าไว้ เกิดเป็นคนอีสานสิอยู่หม่องได๋กะยังเป็นคนอีสาน
    กลับมาเป็นคนเก่ากลับมากินข้าวเหนียวจ้ำปลาร้าคือเก่า ปู่ย่าตายายเพิ่นกะยังกินได้เพิ่นยังพาเฮาเติบได้ใหญ่มา

    อยู่หม่องเก่า เกิดยุ่ใสกะกลับไปอยู่หม่องนั้น เกิดยุอีสานกะต้องกลับมาอยู่อีสาน อีสานบ่มีปลาหมึกปูทะเลกุ้งทะเลให้กิน
    แต่อีสานกะยังมีลาบก้อยแกงคั่วให้กินมีประเพณีวัฒนธรรมที่ยังคงความสวยงามหลายๆอย่างให้แซ้บให้ม่วนแทนกันได้อยู่

    อย่าไปสะออนคนหลายบ่มีรถมีรามีทีวีตู้เย็นกะบ่ต้องมี กลับมาย่างมาเดินใช้ฟืนใช้ถ่านคือเก่า กลับมาปลูกผักปลูกหมี่กิน
    กลับมาเป็นในสิ่งที่พ่อแม่พาเป็นนี้ละ พ่อแม่พาทำนาเฮากะทำนาถ้าคิดว่าอย่างอื่นดีกว่ากะค่อยๆคิดไปทำไป

    สรุปว่าจั่งได่ละ
    สรุปว่ากลับไปเป็นคนอีสานคือเก่า กลับไปอยู่หม่องที่เฮาเกิดกะคืออีสาน กลับมาใช้ชีวิตอยู่ในประเพณีวัฒนธรรมแบบเก่า
    อ้าวแล้วทรัพย์สินทีวีตู้เย็นหม้อหุงข้าวไฟฟ้ากะทะหมูหรือรถลาสี่ประตูซุมนั้นสิทุบทิ่มเบิดติ กะบ่ละกะอย่าซื่อปานนั้นเถาะ
    อันที่มีแล้วกะเก็บรักษาไว้ใช้ต่อไปนั้นละแต่ว่าเปลี่ยนมาใช้ชีวิตให้มันง่ายขึ้นพยายามออกมาจากความยุ่งยากต่างๆให้ได้
    อย่าอยากได้อยากดีจนเกินไปกลับมาใช้ชีวิตแบบพอเพียงแบบสโลไลฟ์คือเพิ่นว่า เที่ยวเมืองนอกใช้เงินหลายกะอดเอา
    ดำเนินชีวิตแบบบ่ดิ้นรน แต่กะบ่แม่นว่าลูกหลานสอบติดมหาลัยแล้วให้ออกมาเลี้ยงงัวเด้ ให้มันสมควรตามเหตุผล

    ตกลงสิไปอยู่ใสละเป็นต้ะคิดหลายเป็นต้ะคิดยากนำแถะหม่องได๋กะบ่มีหม่องถูกใจจั้กหม่อง มีอยู่ครับกำลังไล่หาเบิ่งอยู่

    สิอยู่ใสนั้นแล้วต้ะผู้มักแล้วต้ะเหตุผลการดำเนินชีวิตของแต่ละคน ถ้าผมเป็นหมอผมกะต้องอยู่ในเมืองในโรงพยาบาล
    ถ้าผมเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ผมกะสิอยู่วนอุทยานในป่าคือเพิ่น แต่นี่ผมเป็นลูกชาวนามาทำงานในโรงงาน พี่ก็อยู่ในโรงงานซิ
    เมียบอก ฮึ จะให้ดมสารเคมียันแก่เฒ่าเลยรึ พี่เป็นลูกชาวนาพี่ก็อยู่ในนา เหมือนปูนานี่นะ เปล่าก็ไปปลูกบ้านอยู่ในนาด้วย
    เก้ตไหมเมียว่า เพิ่นได้มาต้ะนำหมู่ที่ไปได้สามีชาวออสซี่คือกัน มีบ้านอยู่สองที่ ใช่ มีบ้านสองหลังนี่นะ ใช่ หลังนี้ดาน์วได้
    ทำไมจะมีอีกหลังไม่ได้ บ้ะเจ้าหาเงินติ ตกลงเอาแบบนั้นเลยรึ ใช่ๆ พี่จะได้เลิกบ่น ไม่ได้บ่นเพียงแต่เล่าถึงที่มาที่ไปให้ฟัง
    นั้นแหละสร้างบ้านอีกหลังจบ แล้วบ้านน้ำท่วมหลังนี้ละ อยากทำงานพี่ก็อยู่ที่นี่อยากทำนาก็ไปอยู่ที่โน่น ฮึแม่นแล้วเด้อ
    เก้ตๆ เอาบ้านหลังนี่กลับเข้าธนาคารไปปลูกบ้านยุ่กลางท่งอีกหลังหนึ่งรับรองถูกใจโก๋คักปานหยัง



  8. #28
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    บ้านในฝัน


    คิดอ่านข้อดีข้อเสียให้น้ำหนักเวตไปตามวามต้องการของตัวเองมาโดนเติบสรุปอยากมีบ้านที่มีคุณสมบัติคร่าวๆ ดังนี้ครับ

    เป็นบ้านสำหรับอยู่กับครอบครัวพ่อแม่ญาติพี่น้อง

    ทำเลและพื้นที่
    มีพื้นที่เพียงพอสำหรับปลูกบ้านเล็กๆ สักหลัง ตั้งอยู่ในประเทศที่ปราศจากการก่อการร้ายและสงครามทุกชนิด
    ไม่ต้องซื้อที่ดินราคาแพง ที่ดินเป็นหน้าโฉนดถูกต้องตามกฎหมายไม่ใช่การบุกรุกที่สาธารณะ
    ติดถนนบ่ห่างจากชุมนมากนักบ่ไกลจากตัวเมือง มีไฟฟ้า มีประปา มีสัญญาณโทรศัพท์ มีอินเตอร์เน็ต
    บ่มีโรงงานอุตสาหกรรมที่ก่อมลภาวะเช่น เสียง กลิ่น ควัน ฝุ่นละออง ขยะ น้ำเสียรวมทั้งคลื่นรังสีอยู่ใกล้
    บ่อยู่ใกล้ฟาร์มสัตว์เลี้ยงที่ก่อมวลภาวะ บ่อยู่ติดกับพื้นที่การเกษตรที่ใช้สารเคมีเป็นจำนวนมาก
    ถนนบ่มีฝุ่น บ่มีรถบรรทุกใหญ่วิ่งผ่านเป็นประจำ การจราจรบ่แออัด มีไฟถนนและมีจราจรมาตั้งด่านนำยิ่งดี
    พื้นที่โดยรอบให้บรรยากาศโล่ง บ่แออัด มองเห็นทิวทัศน์ได้ไกลระดับหนึ่ง
    มีพื้นที่พอที่จะทำที่จอดรถได้หลายคัน มีพื้นที่เพียงพอสำหรับปลูกผักสวนครัวรอบๆ บ้านได้
    มีพื้นที่พอที่จะปลูกไม้ยืนต้นและผลไม้เช่นทุเรียนสักสี่ห้าต้นได้ ถ้าเป็นไปได้อยากมีสวนป่าอยู่ใกล้ๆ บ้าน
    มีแหล่งน้ำใกล้บ้าน ยิ่งเป็นคลองน้ำไหลใสเย็นหรือเป็นแม่น้ำชายทะเลได้ยิ่งดี
    บ่มีหมอกควันจากไฟไหม้ป่า น้ำบ่ท่วม อยู่ในรัศมีแหล่งท่องเที่ยว ทะเล น้ำตก ป่าหรือภูเขา
    อยู่บ่ไกลแหล่งศึกษาธรรมชาติ สัตว์ ต้นไม้ สะดวกสำหรับ บขส สนามบิน สถานีรถไฟ อยู่ใกล้สนามกีฬา
    อยู่บ่ไกลตลาด ชุมชนหรือแหล่งค้าขาย อยู่บ่ไกลสถานีตำรวจโรงพยาบาลและวัด
    อย่ห่างไกลจากที่ทิ้งขยะกองขยะหรือแหล่งน้ำเสีย
    อยู่ไกลจากแหล่งมั่วสุมยาเสพติดบ่อนคาสิโนหรือแหล่งอบายมุขต่างๆ
    และอยู่ใกล้สิ่งดีๆ อีกมากมาย อยู่ห่างไกลสิ่งที่คิดว่าบ่ดีที่ยังบ่กล่าวถึง

    รูปทรงของบ้าน
    แบบได๋กะได้ที่ประหยัด แข็งแรงทนทาน บ่ร้อนเกินไป บ่สูงมากมีพื้นที่บ่น้อยเกินไปและบ่มากจนดูแลบ่ไหว

    บ้านสามารถตอบสนองกิจกรรมชีวิตประจำวันได้ เช่น
    สามารถใช้ชีวิตตามแบบที่ตัวเองอยากใช้ สามารถก่อไฟหุงหาอาหารได้ หาฟืนถ่านได้ง่าย ยามเช้ามีพระบิณฑบาตร
    สามารถเก็บพืชผักตามธรรมชาติมาบริโภคได้ สามารถหาปลาปูหรือสัตว์ตามธรรมชาติมาบริโภคได้
    สามารถปลูกข้าวพืชผักผลไม้ไว้กินเองได้ สามารถเลี้ยงสัตว์เช่นเป็ดไก่ไข่ไว้กินเองได้
    มีพื้นที่สำหรับเล่นกีฬาเช่นตีแบดวอลเลย์ตะกร้อเตะบอลได้ มีถนนให้ปั่นจักรยานหรือวิ่งออกกำลังกายได้
    มีลานสำหรับทำกิจกรรมปิ้งย่างก่อไฟผิง มีลานสำหรับกางเต้น มีลานหรือพื้นที่สำหรับดูดาววิ่งว่าวได้
    สามารถเป็นได้ทั้งบ้าน สถานที่สันทนาการและเป็นแหล่งศึกษาหาข้อมูลได้
    และอื่นๆ อีกที่ควรจะเป็นควรจะมีสำหรับการดำรงชีวิตของมนุษย์

    ครับนี่ละสเปคของบ้านในฝันที่วางไว้คร่าวๆ



  9. #29
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    เลือกทำเล

    หลังจากวางสเปคของบ้านในฝันไว้คร่าวๆ เงื่อนไขหลักบ่ต่างไปจากเพิ่นผู้มีอันจะกิน คืออยากมีบ้านตากอากาศ
    บนเชิงเขาใกล้ภูเขาใกล้ทะเลมีน้ำตกมีน้ำไหลผ่านหน้าบ้านหรืออยู่ชายทะเล ไล่เบิ่งแล้วทางใต้ติดชายทะเลมื้อดี
    คืนดีผัดสิมีซึนามิหรือบ่มีซึนามิราคาตามรายได้ที่หาได้สิซื้อที่ได้ยุ่จักสองตารางวาได้ต้ะหม่องตั้งศาลพระภูมิแถม
    ไกลบ้านเกิดไกลพี่น้อง ขยับกลับมาทางชลระยองกะยังเต็มไปด้วยโรงงานอุตสาหกรรม มาทางสระบุรีกะยังมีฝุ่น
    ละอองจากโรงโม่หินโม่ปูน มาทางเขาใหญ่ปากช่องวังน้ำเขียวเริ่มมีรีสอร์ทบ้านตากอากาศเกิดขึ้นเป็นดอกเห็ด
    ถนนสองเลนรถวิ่งขวักไขว่พอๆ กับกรุงเทพและเต็มไปด้วยดงป่าอ้อยป่าข้าวโพดที่สำคัญคือสิบ่มีเงินไปซื้อที่ดิน
    โซนทางนั้นนำเพิ่นดอก ที่ดินแพงกว่าทองคำกะว่าได้
    ไปทางเหนือปัญหาไฟป่ากะมีอยู่เกือบทุกปีแถมที่ดินราคาบ่ถูกไกลพี่ไกลน้องนำ

    พี่อย่าทำเป็นคิดหาที่โน่นที่นี่ยังกะมีเงินกับเขานิ แนะแล้วจะไปปลูกที่ไหนนี่มันบ้านในฝันนะ มีเงินซื้อที่ปลูกที่ไหน
    ก็ปลูกได้ ที่ไหนดีละ ก็ที่บ้านหนูนี่แหละ ที่ไหน บุรีรัมย์ อ้าวที่บ้านหนูแล้วทำมัยต้องซื้อ อ้าวที่ดินเขาไม่มีไว้แจกนะ
    ไม่ใช่ถุงยังชีพอยากได้ต้องซื้อ บุรีรัมย์ตรงไหน ที่พ่อนี่งัย มันไม่เกินไปหรือแต่งก็แต่งแล้วจะให้ซื้อที่พ่อตาอีกเนี่ยนะ
    ไม่เกินไปหรอกที่ดินไม่ใช่ของหาง่ายบุรีรัมย์เดี่ยวนี้เขาไปถึงไหนไม่เคยดูข่าวนิ ดูแต่บ่อน บ่อนมันอยู่ฝั่งเขมรโน่น
    ไม่ใช่บุรีรัมย์เดี่ยวจะโดน เครๆ ว่าแต่พ่อจะขายเท่าไหร่ มีคนเขามาให้แพงอยู่นะ ที่เท่าไหร่ น่าจะสักสองสามไร่
    ที่ตรงไหน ใกล้ป่าละเมาะโน้น ย้ะจะซื้อปลูกบ้านให้แย้อยู่นิ

    ทำเลที่ปลูกบ้านสำหรับคนที่มีรายได้ขั้นพื้นฐานบ่มีสิทธิ์เลือกดอกครับ ดีที่สุดกะที่ดินมูลมังที่พ่อแม่แบ่งปันให้นั้นละ
    ผมโชคดีที่พ่อตาเพิ่นยังแพงที่ไฮ่ที่นาไว้ถ่าลูกสาว พ่อตามีลูกสาวสองคนและยังบ่แบ่งที่ให้ลูกคนได๋ ใครอยากได้
    ตรงไหนก็แบ่งกันเอาเพิ่นว่าสั้น ฮึถึกคิงท้าวก่ำคักปานหยัง งั้นเราเอาซีกติดถนนเลยนะไม่ต้องรอให้แบ่งหรอก
    รีบหาเสารั้วมาล้อมเอาเลยขืนช้าเดี๋ยวอด

    ครับเป็นอันว่าที่ที่สิปลูกบ้านในฝันของผมกะคือที่ดินของพ่อตาหรือที่ดินของพ่อสาวขะแมร์นั้นเอง บ่มีปัญญาไป
    ซื้อใสดอก ส่วนสเปคที่วางไว้หยาวเหยียดนั้นคือความฝันหรือบ้านในอุดมคติ แต่ชีวิตจริงของคนธรรมดาไผสิมีสิทธิ์
    ไปเลือกได้คักปานนั้น ชีวิตท้าวก่ำกาดำกะเอาพอสมควรตามวาสนาเจ้าของนั้นละครับ



  10. #30
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558


    แปลนบ้าน

    ได้สเปคบ้านในฝัน ได้ทำเลแล้วขั้นตอนต่อไปกะเป็นการกำหนดแปลนบ้านคร่าวๆ ครับ
    สำหรับคนสองคนในบ้านจำเป็นต้องนอนอย่างน้อยหนึ่งห้อง สำรองอีกหนึ่งห้องเผื่อเพื่อนฝูงญาติพี่น้องยามมา
    เยี่ยมมายาม ในบ้านควรจะมีห้องพระหรือห้องสำหรับไหว้พระสวดมนต์ ในบ้านกะต้องมีห้องโถงมีที่ให้พี่ให้น้องนั่ง
    มีห้องน้ำห้องครัวย่อมๆ มีห้องว่างไว้เก็บข้าวของ ไว้ตากเสื่อผ้ามื้อฟ้าฝนตก ส่วนนอกบ้านนั้นสำคัญกว่าในบ้าน
    เพราะตามที่วางสเปคไว้นั้นประกอบด้วยองค์ประกอบหลายอย่างคือต้องมีพื้นที่หรือลานหน้าบ้าน มีที่จอดรถได้
    หลายคันเผื่อยามพี่น้องมายาม มีสวนหลังบ้าน มีแปลงผัก มีอ่างบัวมีสวนดอกไม้ มีมุมนั่งผิงไฟจี่ข้าวจี่ มีมุมนั่ง
    นอนดูดาว มีมุมนอนฟังหรีดหริ่งเรไร มีลานให้ตีแบตตีบอลเล่มีมุมนั่งฟังเพลงลูกทุ่งม่วนๆ โดยบ่รบกวนคนในบ้าน
    มีโรงเรือนให้เก็บข้าวของทั่วไปเช่นอุปกรณ์เครื่องมืออะไหล่รถ มีพื้นที่มีที่เพียงพอให้ตั้งเครื่องสีข้าวสำหรับสีข้าว
    และแกลบบ่ลอยไปรบกวนบ้านอื่น มีที่พอที่สิเฮ้ดเล้าเป็ดไก่เล็กๆ ได้ มีมุมให้หลบให้ลี้ยามเมียฮ้าย มีราวตากผ้า
    มีมุมสำหรับเผาถ่านและอื่นๆอีก พอสเก็ตแบบออกมาปรากฎว่าต้องมีพื้นที่พอสมควรทีเดียว



หน้าที่ 3 จากทั้งหมด 4 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 1234 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •