อุณหภูมิหัวใจ
ไร้สิ้นใย ?ไร้เยื่อ เผื่อแก่นสาร
ไร้สิ้นการณ์ ? ตนแล...เกินแก้ไข
ไร้สิ้นรัก ? ถักทอ....แล้วหรือไร
ไร้สิ้นใคร ? หนอร้างห่าง...เกินจริง
รุ่มร้อนแรง ยามรัก......มาทักหยอก
รุ่มรอยหลอก ? เกินแท้...แน่กว่ายิ่ง
รุ่มปานใด ? ใครหนอพอประวิง
รุ่ม..ร้าวยิ่ง ? สิงลึก....ผนึกใจ
บางครั้งคราว ? หนาวเหน็บ เกินเอ่ยอ้าง
บางครั้งร้าง ? ไหวเอน กว่าสิ่งไหน
ระทวยทม ? สุมลึก ยิ่งกว่าไฟ
อนาถใจ ? ใคร่กระหน่ำ ถั่งโถมเรา
ยามเงียบงำ ?ร่ำร่ายส่ายใจเลาะ
เพ่งวิเคราะห์...ถามใจ....?.....ไฉนเหงา
หรือยิ้มสู้...รู้ใจ..ใช้บรรเทา
หรือให้เงา.....บังน้ำตา.. หานิยาม
ใจเพิ่มร้อน..เยือนย้ำ..กระหน่ำทับ
ยามใจหลับ...ยอมตื่น..ยื่นคำถาม.
แม้นกายตน ทนเหนื่อยเมื่อยก็ตาม
ขอนิยาม....ถามไถ่ ใจเป็นมา
หาคำตอบ ไออุ่น ทุนเพิ่มสาน
กะประมาณ มากใคร่ ใจเสาะหา
สักครั้งหนึ่ง....มีไหม ใครศรัทธา
มอบยื่นมา...อุณหภูมิ ทุนเสริม ใจ
สวัสดี...เพื่อนกวีที่รัก....นี่ เป็นกวี บทหนึ่ง....ของคนเหงา....หากเพียงแต่ถ่ายทอดความรู้สึก..ออกมา เพื่อทดแทน เพิ่มเติม แซกซ้อน
ความเหงา ความหว้าเหว่ เดียวดาย บางครั้งบางครา ความคิด สมองของคนคิดไกลเกิน เกินกว่าตัวเองจะยั้งคิดด้วยซ้ำไป............สื่อความหมาย..ถึงอุณหภูมิของหัวใจ.......ที่สูบฉีดโลหิต หล่อเลี้ยงทุกสัดส่วนสรรพราง
ของร่างกาย แต่ทำไม ? ความอบอุ่น ความหนาวเหน็บ ความสุข ความทุกข์ แง้มกายมากระทบใจเรา...
.เหงาหรือ ? เหงาใช่ไหม หรือว่าอยากได้ใครสักคน...พอที่เสก และ พอที่ดารดล มิตรภาพที่ดีมีไว้ตราบชั่วนิจนิรันดร์ หัวใจดวงนี้อยากได้ซะเหลือเกิน.....มีไหม
Bookmarks