เจ้าสิฮู้บ่อน้อ


ย้านแต่เดือนอยู่ฟ้า
สิเหินห่างทางดิน
บ่อถวิลอาวรณ์
กระต่ายดอนที่หลงเพ้อ
โหยหาละเมอเฝ้า
หงอยเหงามื้อฟ้าหม่น
มื้อที่ฝนตั้งเค้า
ยังคอยเฝ้าถ่าเบิ่งเดือน