หนทางเทียวสิไกลเยิ้น...เป็นขุยฝุ่นดินแดง
เซ้าและแลงไปและกลับ...นับเวลาสิจบซั้น
บ่อขยันในมื้อนี้...ย้านลำบากมื้อเติบใหญ่
ไผผู้ควมฮู้หน่อย...งานจ้างสิบ่อหลาย.

ปราชญ์เผิ่นเขียนบอกไว้...ให้เฮ็ดโตคือแก้วเปล่า
ควมฮู้เฮาเป็นดั่งสินค่าล้าน...เก็บกินได้ฮอดมื้อตาย
จั่งได้เพียรหมั่นสู้...เฮียนไปให้ม้มฝั่ง
พ่อแม่หวังเพิ่งไว้...ถึงใจท้อกะค่อยทน.

เกิดเป็นคนบ่อใฝ่ฮู้...คือปลาตายลอยแคมฝั่ง
คือจั่งตอไม้แห้ง...บ่อแทงยอดป่งใบ.