หน้าที่ 2 จากทั้งหมด 2 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 12
กำลังแสดงผล 11 ถึง 17 จากทั้งหมด 17

หัวข้อ: ลองทำ เครื่องทำความสะอาดคัดร่อนข้าว แบบเอนกประสงค์ที่ทำงานได้ไวและสะดวกกับผู้ใช้

  1. #11
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558



    มาดูการทำงานของเบื้องต้นของการแยกแกลบฟางออกจากข้าวเปลือกครับ
    หลักการง่ายๆ คือการใช้ลมเป่า นึกถึงภาพย่ายายฝัดข้าวนะครับเอาข้าวเปลือกข้าวสารถั่วงาใส่กระด้งแล้วฝัดหรือ
    กระดกให้ลอยขึ้นไปสูงๆ เพื่อให้กระทบกับลมที่พัดตามปกติ ลมก็จะพัดเอาส่วนต่างๆ ที่มีน้ำหนักเบานั่นก็คือฝุ่น
    คายข้าว แกลบหรือเมล็ดข้าวลีบหรือเศษฟางที่มีน้ำหนักเบาลอยออกไปจะมีแต่ข้าวที่มีน้ำหนักมากหรือข้าวเมล็ด
    เต็มร่วงลงมาใส่กระด้งทั้งนี้ก็รวมถึงเม็ดกรวดหินทรายด้วย เป็นการอาศัยแรงลมเข้าช่วยในการคัดแยก

    หลักการคัดแยกฝุ่นฟางรวมถึงเม็ดข้าวลีบออกจากข้าวเปลือกตามภาพนั้นคือปล่อยข้าวลงมายังห้องคัดแยก
    ในห้องคัดแยกจะทำแผ่นเป็นชั้นๆ คล้ายบันไดเพื่อชลอการไหลของข้าว ให้ข้าวแตกกระเด็นเพื่อให้รับลมได้
    ทั่วถึงทุกเมล็ด ในขณะเดียวกันก็จะมีลมไหลผ่านเข้ามาในห้องคัดแยกซึ่งลมถูกดูดเข้ามาโดยแรงดูดจากโบรเวอร์
    ที่อยู่ด้านซ้าย ทิศทางการพัดของลมคือพัดจากขวาไปซ้าย ลมไหลเข้าช่องเปิดทางด้านขวาไหลผ่านห้องไปหา
    ใบพัดของโบรเวอร์แล้วไหลออกทางปากของโบรเวอร์ ในขณะลมพัดผ่านห้องที่มีเมล็ดข้าวค่อยๆ ไหลลงมา
    และแตกกระจายในแต่ละขั้นของขั้นบันไดเฉียง ลมจะพัดเอาเศษสิ่งที่เบากว่าคือหญ้าฝุ่นแกลบฟางออกไปด้วย
    แต่ถ้าลมพัดหรือดูดแรงมากก็จะพัดดูดเมล็ดข้าวดีไปด้วยผู้ทำก็จะออกแบบระบบให้มีการปรับแรงลมได้ด้วยครับ

    ผมอธิบายหลักการทำงานและการทำห้องคัดแยกฝุ่นแกลบฟางให้ช่างฟังพร้อมส่งคลิปส่งไลน์ให้ดู พอจะเริ่มทำ
    ช่างออกอาการรวนเรบอกว่ามันทำยากอยู่นะ ที่จริงไม่ได้ทำยากสำหรับช่างเหล็กมืออาชีพแต่เพราะช่างเจอ
    มาสองปัญหาใหญ่ๆ ปัญหาแรกเครื่องกระโดดใช้เวลาแก้เป็นเดือนปัญหาที่สองชุดลิ้นปล่อยข้าวติดยังแก้ไม่ได้
    พอช่างไม่ยอมลงมือหนีไปทาสีรองพื้นกันสนิมแผ่นเหล็กฆ่าเวลาผมต้องมานอนมือก่ายหน้าผากว่าจะหยุดหรือ
    จะไปต่อ งานวิจัยใช้งบส่วนตัวค่าของค่าช่างหมดไปหมื่นห้าไม่รวมแหแทงกั๊กห้าเซ็นเก้าศอกสั่งจากหนองคาย
    หนึ่งปากเป็นค่าครูตั้งแต่เริ่มเจรจางาน



    นอนไม่หลับคิดหาวิธีว่าจะทำอย่างไรให้ช่างยอมทำ ทำอย่างไรให้มันง่ายกว่าที่มันง่ายอยู่แล้ว ที่คนอื่นเขาทำ
    มันก็ดูง่ายๆ ไม่มีอะไรซับซ้อนมีแต่เหล็กแผ่นสี่เหลี่ยมมาพับยึดติดกันแต่จะเอาให้มันง่ายขึ้นอีกโจทย์ฆ่ากันแท้ๆ
    อยากให้เป็นห้องเอาท่อเหล็กมาตัดปิดหัวท้ายมันก็กลายเป็นห้องแล้วนะผมนอนคิด เจาะรูด้านบนให้ข้าวไหลลง
    เจาะรูด้านล่างตามยาวให้ข้าวไหลออก เอาเหล็กหรือไม้แขวนไว้ตรงกลางพอข้าวไหลลงมากระทบให้ข้าวกระจาย
    ด้านข้างท่อเจาะรูตามยาวทำทางลมไปหาโบรเวอร์ตัวดูด คิดออกแล้วผมดีใจตอนตีหนึ่ง ฮ่าๆๆ แล้วผมก็มาเล่า
    ให้ช่างฟังในวันถัดไป เสาร์ถัดมาผมไปหาซื้อท่อเหล็กที่ร้านของเก่าได้เหล็กกลมตัวนอกตัวในมาตามที่จะทำ
    พอช่างเริ่มทำผมนั่งดูช่างและก็คิดตาม ท่อเหล็กกลมต้องเอาเหล็กแผ่นวางให้เอียงไว้ด้านในเพื่อบังคับให้ข้าว
    ไหลได้ดีไม่มาตกค้างที่แอ่งข้างๆด้านล่างแต่ถ้าเป็นเหล็กกล่องสี่เหลี่ยม ใช้เหล็กกล่องสี่เหลี่ยมแล้วพลิกตะแคง
    มันก็จะเอียงสี่สิบห้าองศาเป็นการบังคับการไหลของข้าวไม่ให้ตกค้างไปโดยปริยาย ฮ่าๆๆ ผมดีใจที่คิดออกอีกครั้ง
    ผมบอกให้ช่างรอผมก่อนเปลี่ยนเป็นเหล็กกล่องดีกว่าผมจะไปซื้อเหล็กและทันใดนั้นผมก็นึกได้ว่ามีเหล็กกล่อง
    ขนาด 4x4 นิ้ว ที่เหลือจากการทำเสาราวระเบียงบ้าน ผมพาช่างเอาลูกหมูมาตัดเอาเหล็กกล่อง



    แล้วก็ทำกันอยู่ทั้งวัน ช่างเสนอว่าทำเป็นท่อฮู้ดขึ้นรูป จากเหล็กกล่องห้องคัดแยกไปหาโบรเวอร์มันยากอยู่นะ
    ผมว่าทำเป็นปลายท่อเอาสายยางสวมจะง่ายกว่า แบบนี้ๆ ขีดวาดภาพอธิบายกันบนพื้นซีเมนต์ อ๋อครับๆ เข้าใจ
    ทำตามพี่ว่าเลยครับเดี่ยวผมไปหาซื้อท่อ วิ่งหาซื้อท่อพลาสติกแบบเสริมลวดขนาดสองนิ้วความยาวสองเมตร
    ทั่วตลาดรังสิตไม่มี สุดท้ายได้แค่ท่อยางกลมไม่เสริมลวดขนาดไม่ถึงสองนิ้วแบ่งขายที่ไทวัสดุ



    ไม่มีรูปงานจริงให้ดูครับ อันไหนที่ทำแล้วไม่เวิร์คผมก็ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ และตอนทำก็ไม่คิดจะได้มาโพสท์
    คิดแต่ว่าลองทำดูจะใช้ได้เหมือนคนอื่นเขาทำ เหมือนที่เขาทำขายไหม กล้องโทรศัพท์ถ่ายเฉพาะตอนที่ช่าง
    อารมณ์ดีเป็นหลัก พอทำสร็จทำการทดลองปรากฏว่าลมไม่ดูดเข้าลมไม่พัดออก เงียบสนิท เทข้าวลงไหลลง
    มากองที่ตะแกรงทั้งข้าวแกลบหญ้า ทำอยู่สองวันสรุปใช้ไม่ได้อีก มองหน้ากันเป็นครั้งที่เท่าไหร่จำไม่ได้



    พักจิบกาแฟก่อนดีกว่าครับพี่ มานั่งวิเคราะห์กันใหม่อีกทีฝีมือระดับเราของแค่นี้มันต้องได้น่าเชื่อผม ผมให้กำลังใจ
    ลมมันอั้นนะผมว่า เพราะท่อมันเล็กและมีจุดที่โค้งจุดที่ต้านลมบล็อกลมอยู่หลายจุด ผมว่าลองทำตามที่ผมว่าไว้
    แต่แรกอีกครั้งดีไหมอาจจะเสียเวลาแต่มันมาถึงขั้นนี้แล้วเราคงไม่จบกันที่ตรงนี้ ช่างยกกาแฟรวดเดียวหมดแก้ว
    ได้ๆ ลองก็ลองว่าแล้วก็ไปคว้าลูกหมูมาตัดแผ่นเหล็กก่อนเก็บเครื่องมือหลังเสียบปลั๊กลูกหมูไม่ติด สายปลั๊กขาด
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 09-09-2020 at 20:41.

  2. #12
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558



    สัปดาห์ถัดมา ช่างอีกคนตัดปลายท่อที่ทำเพื่อสวมท่อสายยางออกและผ่าข้างตามยาวเพื่อจะสวมท่อฮู้ด



    อีกคนตัดแผ่นเหล็กมาตีขึ้นรูปเป็นฮู้ด ท่อฮู้ดความยาวจากกล่องคัดแยกไปถึงโบรเวอร์มีระยะราว 35-40 ซม.
    ลักษณะของท่อฮู้ดคือด้านหนึ่งจะเป็นทรงแบนเพื่อรับกับรูด้านข้างของเหล็กกล่องที่ทำหน้าที่เป็นห้องคัดแยก
    และค่อยๆ ตีสอบเข้ามาเป็นท่อวงกลมเพื่อหักสวมเข้ากับปากด้านรับลมของโบรเวอร์ มันทำยากอยู่นะพี่ผมว่า
    ทำได้สบายมากของแค่นี้ ช่างคนหนึ่งบอก แล้วผมก็นั่งดูช่างตัดแผ่นเหล็กชิ้นนั้นชิ้นนี้มาเคาะมาปะประกอบกัน
    อึ่มช่างคนนี้แกฝีมือเกินราคาจริงๆ ต้องการแบบไหนทำได้หมดถ้ามีแหกับเบ็ดฝรั่งมาแลก



    ตัดตอนมาตอนประกอบห้องดักแกลบ ท่อฮู้ด และโบรเว่อร์เข้าด้วยกัน
    หลักการทำงานตามที่อธิบายมาข้างต้นและเขียนกำกับไว้ในภาพนั่นแหละครับ คือข้าวหรือวัตถุที่จะนำมาคัดร่อน
    ทำความสะอาดจะถูกเทลงมาจากด้านบน พอไหลลงมาจะถูกบังคับด้วยผนังด้านข้างของเหล็กกล่องตะแคงชิ้นบน
    ที่ออกแบบเป็นสองชิ้นเพื่อเพิ่มความสูงหรือให้กล่องล่างอยู่ต่ำลงมามากๆ เนื่องจากถาดเทและก้นถาดอยู่สูง
    ผลจากการออกแบบห้องดักแยกที่เป็นแบบขั้นบันไดแต่แรกแล้วเปลี่ยนมาเป็นแบบนี้ ข้าวถูกบังคับให้ไหลลง
    ตรงกลางเท่านั้นเพื่อจะได้ไหลลงมากระทบกับเหล็กกลมอีกชิ้นหนึ่งที่พาดขวางอยู่กลางห้องล่างเพื่อให้เกิดการ
    กระเด็นกระจายเพื่อให้ปะทะกับแรงลมทุกเมล็ดหรือทุกชิ้น ลมที่ถูกโบรเวอร์ดูดจะไหลเข้าทางช่องปล่อยข้าว
    ออกด้านล่างคือเมล็ดข้าวไหลออกขณะเดียวกันลมก็ไหลย้อนสวนขึ้นมา ลมไหลขี้นมาและพัดเอาเศษสิ่งที่เบา
    กว่าเมล็ดข้าวออกไปด้วย ท่อลมที่ไปยังโบรเวอร์ต้องทำให้เฉียงขึ้นหรือชันเพื่อไม่ให้เมล็ดข้าวเม็ดเต็มหรือเม็ด
    ที่มีน้ำหนักดียกตัวลอยตามไปกับลมได้ซึ่งเป็นหลักการเบื้องต้นทั่วไป



    ครับประกอบแล้วก็ลองกันอีกครั้ง เสียบปลั๊กพัดลมโบรเวอร์ทำงานทีนี้ลมออกดีออกแรงมากครับ เทข้าวลงไป โอ้
    พระเจ้ามันใช้ได้ครับทั้งแกลบทั้งเม็ดข้าวเปลือกปลิวพุ่งออกปากโบรเว่อร์รีบปิดกันพัลวัน โอ้ใช้ได้ๆ ใช้ได้แล้ว
    ต้องเอาถุงผ้ามาผูกกันแกลบฟางปลิวกระจาย ลองแล้วลองอีกลองกันอยู่ทั้งวันสรุปได้ว่าไม่มีที่ปรับจูนความแรง
    ของลม ลมแรงแบบนี้ต้องมีลิ้นปรับลม
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 09-09-2020 at 20:42.

  3. #13
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558



    ถอดท่อฮู้ดออกมาเจาะรูข้างบนเพื่อใส่แผ่นเปิดปิดหรือ shutter เพื่อเป็นทางบายพาสลมกรณีที่เห็นว่าลมแรงไป
    ตอนที่ช่างประกอบท่อฮู้ดครั้งแรกยังไม่เจาะช่องบายพาสครับจึงต้องถอดมาเจาะใส่แผ่นลิ้นปรับลมกันใหม่



    ตัดใส่แผ่นลิ้นปรับลมเสร็จประกอบทดลองกันต่อและศึกษาการทำงานว่าเป็นไปตามสมมุติฐานหรือไม่
    มาถึงตรงนี้ถือว่ายิ้มออกครับกับที่เราช่วยกันพยายามคิดระบบดักสิ่งเจือปนที่ง่ายและไม่ให้ซ้ำแบบท่านอื่นๆ
    เหล็กท่อกลมที่แขวนอยู่ตรงกลางช่วยกระจายเมล็ดข้าวแกลบฝุ่นฟางได้ดีมากจากภาพที่ผมให้ดูตั้งแต่ก่อนทำ
    ที่มีแกลบฟางใบหญ้าถูกดักจับออกมาได้หมด ตัวต่อไปจะใช้เหล็กกล่องเพียงชิ้นล่างชิ้นเดียวเพื่อลดความสูง
    ของถาดเทข้าวลงมา ถือว่าเป็นกำลังใจในการทำตัวต่อไปอย่างมากทีเดียวครับ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 09-09-2020 at 20:42.

  4. #14
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558





    ตะแกรงเบอร์ใหญ่
    ผมไปซื้อแผ่นเหล็กเจาะรูหรือแผ่นตะแกรงมาสองขนาดคือแผ่นเจาะรูรีหรือรูสล็อตที่ร้านขายแผ่นเหล็กสำหรับ
    งานเครื่องสีข้าวและงานทั่วๆ ไป คนขายแนะนำว่าปกติเขาใช้รูสล็อตขนาด 3 มิลลิเมตร สำหรับดักฟางชิ้นใหญ่
    แต่ผมมองว่าเม็ดข้าวผมเม็ดใหญ่กลัวข้าวจะผ่านลงไปไม่ได้ ผมขอเอาขนาด 4 มิลลิเมตร และแผ่นล่างสำหรับ
    ดักฝุ่นดินกรวดเม็ดหญ้าเล็กๆ ผมก็เลือกเอาแผ่นเหล็กเจาะรูกลมขนาด 3 มิลลิเมตร ขณะที่คนขายแนะนำ
    รูขนาด 2.5 มิลลิเมตร

    พอเอามาตัดประกอบร่อนดูปรากฏว่าใหญ่จริง ใหญ่มาก ชั้นกลางดักฝุ่นดินเมล็ดหญ้าข้าวเปลือกลอดไหลลงไป
    ได้ด้วย ส่วนแผ่นสล็อตแผ่นบนเทข้าวลงไปไม่มีการร่อนเม็ดข้าวไหลพรวดลงไปชั้นล่างทันที อึ่มเสียเงินสามพัน
    เพราะไม่เชื่อคนอื่นเขาบ้าง จริงๆ ที่บ้านก็มีใช้แต่เพราะความมั่นใจในสายตาตัวเองไม่ยอมโทรถาม
    ไม่เป็นไรเอาไว้ใช้งานอื่นหรือร่อนอย่างอื่นที่ไม่ใช่ข้าวเปลือกหอมมะลิ เอาไว้ร่อนข้าวเหนียวลืมผัวก็แล้วกัน
    ผมแก้ปัญหาโดยตัดมาอีกแผ่นมาวางซ้อนให้เหลื่อมกันแล้วใช้น็อตตัวเล็กขันยึดใส่กันไว้ แก้ขัดให้พอจบงาน



    มาทำการบ้าน ลองวัดขนาดเมล็ดข้าวเปลือกหอมมะลิ ได้ค่าเฉลี่ย กว้าง x หนา x ยาว เท่ากับ 2.6 x 2.0 x 10 มม.
    เม็ดข้าวด้านหนาหรือด้านบางสุดมีค่าเฉลี่ยอยู่ราวๆ 2.0 มิลลิเมตร ดังนั้นแสดงว่าถ้าเป็นรูยาวๆ ความกว้างของรู
    เกินสองมิลลิเมตรเม็ดข้าวเปลือกก็จะจะตะแคงลอดลงได้ครับ รูสามมิลลิเมตรตามที่คนขายบอกก็เหลือเฟือ
    ส่วนความกว้างเฉลี่ยอยู่ที่ 2.5-2.6 มิลลิเมตร ถ้าตะแกรงรูกลมขนาดสามมิลลิเมตรเม็ดข้าวเปลือกลอดได้แน่นอน
    ตะแกรงชั้นกลางสำหรับปล่อยฝุ่นดินหินเมล็ดหญ้าต้องมีขนาดรูไม่เกิน 2.5 มิลลิเมตร ครับเป็นอันว่าต้องเสียเงิน
    เพิ่มอีกสามพันเป็นอย่างน้อยเพื่อแก้ปัญหารูแผ่นตะแกรงร่อน มีปัญหาทุกขั้นตอนจริงๆ

    ผมทดลองทำก็จริงแต่แผ่นตะแกรงแบ่งขายค่อนข้างหาซื้อยากและราคาแพงครับ ผมจึงตัดสินใจซื้อแบบเต็มแผ่น
    ขนาดเท่าแผ่นไม้อัด ราคาตามลายที่เจาะและความหนาและตามชนิดของแผ่นโลหะ ผมใช้แผ่นเหล็กดำหนา
    หนึ่งมิลลิเมตรราคาอยู่ราวๆ 1200-1500 บาท
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 09-09-2020 at 20:43.

  5. #15
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558

    แก้ไข Shutter อีกรอบ
    เมื่อระบบดูดเอาฝุ่นแกลบฟางทำงานได้แล้ว ระบบโยกเขย่าทำงานได้แล้ว ที่ยังค้างอยู่คือระบบปล่อยข้าวหรือ
    ลิ้นเปิดข้าวลงที่ตอนแรกออกแบบเป็นแบบโรตารี่แต่ใช้งานไม่ได้หลังทำการทดลองใช้ ผมต้องกลับไปนอนคิด
    ใหม่ พยายามคิดแบบที่จะแก้ปัญหาตามที่เคยเจอคือการอั้นอุดตันข้าวไม่ไหลต้องคอยเอาไม้แยงอยู่บ่อยๆ
    ในลิ้นเปิดปิดแบบแผ่นเหล็กชัก เปิดมากข้าวก็ไหลพรวดลงไปกอง เปิดน้อยพอเจอเศษฟางชิ้นใหญ่ๆ ลงไปขัด
    ก็หยุดไหลกันหมดทั้งนี้หมายถึงเฉพาะข้าวเปลือกที่นำมาทำความสะอาด ถ้าเป็นการคัดร่อนถั่ว งา ข้าวสาร
    หรือเมล็ดพันธุ์พืชอื่นๆ ก็ไม่ติดขัดอั้นปากรูครับ ส่วนมากจะเกิดกับข้าวเปลือกหรือวัตถุที่ผิวเปลือกมีความสาก
    ต้านการไหล

    ผมพยายามคิดหาแบบวิธีที่จะปล่อยข้าวลงโดยไม่ติดขัดและกำหนดปริมาณการไหลได้เป็นอย่างดี เปิดหาใน
    เวบในคลิปต่างๆ มีอยู่หลากหลายวิธีแบบที่ฝรั่งเขาทำเรียกว่าจะปล่อยทีละกี่เมล็ดสามารถกำหนดได้เลยแต่นั่น
    มันเป็นวิศวกรรมงบหลักหลายร้อยล้านบาทส่วนผมงบหลักหมื่นและยังพยายามจะลดลงมาให้อยู่หลักพัน



    วิธีที่ดีและถูกผมนอนคิดดูแล้วปรากฏว่าคิดไม่ออกสุดท้ายก็ต้องใช้แบบที่เขาใช้กันทั่วไปคือแบบแผ่นลิ้นเปิดปิด
    หรือ Shutter ชักเข้าชักออกธรรมดาๆ นี่แหละ จากรูก้นถาดที่เปิดไว้มีความกว้างและยาวมาก เราเจาะเป็นรูๆ
    เป็นแถวตามยาวดีไหม ช่างจัดการเจาะและสไลด์รูแบบเฉียงจะได้ดูมีลีลาไปด้วย เจาะรูแผ่นลิ้นเปิดปิดจากเล็ก
    ใส่ทดลองไปเรื่อยๆ เล็กไม่ได้ข้าวเปลือกไม่ยอมไหล เพิ่มขนาดขึ้นมาเรื่อยๆ ทำไปสามสี่แผ่นสุดท้ายมาจบที่
    ขนาดตามรูป



    ขนาดรูโตกว่าเมล็ดข้าวเปลือกหลายเท่าพอใช้งานจริงก็ติดขัดข้าวไม่ไหลในหลายจังหวะต้องแยง ถ้าจะเทียวแยง
    เราทำตัวแยงแบบอัตโนมัตไปเลยดีไหม เก็บข้าวของกลับมานอนคิดว่าจะแยงยังไงคิดไปคิดมาและก็คิดออกครับ
    คือเมื่อตะแกรงเขย่ามันก็จะแยงทันทีโดยต่อก้านคันโยกไปจากชุดตะแกรงไปแหย่รู ทำเป็นหวีแยงโดยให้ปลาย
    หวีโผล่มาจากด้านล่างจากห้องคัดแยก ในตัวต่อไปอาจจะออกแบบเป็นหวีคว่ำ



    ประกอบทดลอง ที่นี้ไหลคล่องละครับเพราะมีเหล็กแท่งเล็กๆ โผล่ขึ้นมาคอยเขี่ยหรือขยับตรงปากรูตลอดเวลา
    เมล็ดข้าวจะถูกเขี่ยให้ขยับและไหลลงตามช่องรูจึงไม่ติดค้างที่ปากรู สรุปเป็นอันว่าไหลคล่องตามต้องการ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย หนุ่มลาวสาวขะแมร์; 09-09-2020 at 20:39.

  6. #16
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558

    ผมอยากได้อยากมีเครื่องสีข้าวมานานหลายสิบปีและวันนี้ก็มีแล้ว พอมาใช้กลับมีข้อจำกัดข้าวเปลือกที่จะนำมาสี
    ถ้าจะให้ดีควรคัดร่อนทำความสะอาดเสียก่อนไม่เช่นนั้นจะทำให้การขัดสีออกมาไม่ดีเท่าที่ควร สุดท้ายก็ต้องมี
    เครื่องทำความสะอาดข้าว พอซื้อมาใช้ในราคาที่พอหาซื้อได้ก็ยังมีข้อจำกัดอีกเหมือนเดิม พยายามไล่หาดูที่
    เขาทำขายมีขายในตลาดกลับไม่มีรุ่นไหนที่ตอบโจทย์ได้ดีที่สุด รุ่นที่น่าใช้ก็ใช้ไม่ได้เพราะสู้ราคาไม่ไหว
    สุดท้ายหมดทางออกได้แต่นอนคิดว่าเราน่าจะทำเครื่องทำความสะอาดข้าวใช้เองนะ คิดและออกแบบมานาน
    สองสามปีละครับแต่ก็ติดเรื่องงบประมาณและยังหาช่างที่จะมาช่วยทำไม่ได้ ช่างฝีมือค่าฝีมือค่าสกิลก็แพงตาม
    จนมาวันนี้จังหวะดีโควิดมาเยือน ทุกคนงานกระท่อนกระแท่นจึงได้ฟอร์มทีมกันขึ้นมา โดยมีพี่ช่างทั้งสองคน
    ช่วยกันคิดช่วยกันทำจนได้ชิ้นงานหรือเครื่องจักรเครื่องมือที่ใช้งานได้ ตอบโจทย์ได้ดีระดับหนึ่งทำให้ไม่ต้อง
    พยายามเก็บเงินเจียดเงินซื้อรุ่นที่ดีๆ แพงๆ

    ข้าวที่เราต้องกินอยู่ทุกวันวันละหลายครั้ง แถมเราปลูกข้าวเองได้เรามาสีข้าวขัดร่อนเม็ดข้าวให้ออกมาสวยงาม
    เพื่อเราจะได้กินข้าวเม็ดงามๆ ทุกวัน เม็ดที่หักก็แบ่งให้เป็ดไก่กิน เรามีข้าวเยอะประเทศไทยมีข้าวปลูกข้าวทั้งปี
    เม็ดไหนที่มันหักมันขี้เหร่ก็ไม่ต้องกินเลือกกินเม็ดที่สวยเท่านั้นดีไหม นี่คือความต้องการของผม ผมเห็นข้าวสาร
    ที่มีเมล็ดดีเมล็ดหักมาแต่เด็กเพราะต้องหาบข้าวเข็นข้าวไปให้โรงสีเขาสีให้ เขาสีให้งามให้หักก็ต้องเอาต้องแช่
    นึ่งหุงกินอย่างนั้นเพราะเราไม่มีเครื่องมืออุปกรณ์จะมาคัดร่อนจะมีบ้างก็มาฝัดอีกทีถ้าเห็นว่ามีแกลบปนมาเยอะ

    ถามว่าจำเป็นไหม ไม่จำเป็นถึงขั้นต้องมาคัดร่อนเอาแต่ข้าวเม็ดงามๆ ขอให้เป็นข้าวกินได้กินแล้วอิ่มก็น่าจะพอ
    ครับคิดแบบนั้นก็ไม่ผิด ที่ผมพยายามจะมีอุปกรณ์คัดร่อนให้ได้ผมเทียบข้าวกับเสื้อผ้า กับรถยนต์ กับบ้านเรือน
    กับรูปร่างหน้าตาของเรา เสื้อผ้าถ้ามันช่วยห่มคลุมร่างกายช่วยคลายความร้อนหนาวใส่แบบไหนก็ได้นะทำไมเรา
    ต้องใส่ผ้าไหม ทำไมต้องพยายามจะใส่เสื้อผ้าที่มียี่ห้อ รถที่ซื้อมาวิศวกรนักออกแบบเขาค้นออกแบบมาดีแล้ว
    แต่พอเราซื้อมากลับบอกว่าล้อไม่สวยไฟไม่สวยยอมที่จะเสียเงินเพื่อเปลี่ยนล้อเปลี่ยนยางเปลี่ยนจอเปลี่ยนไฟ
    ก็ทำไมไม่ใช้แบบเดิมๆ นั้นเลย มันก็วิ่งไวแอร์เย็นดีอยู่แล้วนี่ ครับนั่นเพราะเราอยากให้มันสวยเท่ขึ้นไปอีก
    สิ่งของทุกอย่างรอบตัวเราโทรศัพท์กระเป๋ารองเท้าหน้าตาทรงผมทุกอย่างต้องดีถ้ายังไม่ดีก็จะพยายามทำให้ดี
    ให้ได้ไม่เช่นนั้นเราจะไม่มีความสุขใจ จะขาดความมั่นใจ ของบางอย่างก็ไม่ได้ใช้ทุกวันแต่ทุกครั้งที่จะต้องใช้
    มันต้องเลิศ ต่างจากข้าวในยุ้งข้าวในหม้อ ข้าวในร้านข้าวแกงข้าวเหนียวในกระติ๊บขอให้สุกกินได้หมดแหละ
    จะมีบ้างไหมที่จะบอกว่าข้าวที่เราต้องกินแต่ละคำนั้นต้องเลิศต้องไม่มีเมล็ดหักปน ต้องหอม ต้องขาว ต้องนุ่ม
    ต้องอร่อยถึงอร่อยมาก หนึ่งในนั้นคือผมครับ และมาวันนี้หลังจากที่ผมใส่ใจเรื่องข้าวที่ต้องกินทุกวัน ต้องเป็น
    ข้าวหอมมะลิแท้ๆ เท่านั้น ต้องปลูกเองเท่านั้น ต้องสีเอง ต้องคัดร่อนให้ได้แต่เม็ดที่สวยๆ เท่านั้น ถ้าไม่สวย
    ผมไม่เอาไม่กินผมจะไปซื้อข้าวถุงหอมมะลิสวยๆ มากิน อึ่มเยอะนะคิดแบบนี้พอดีอดตายคงกินข้าวแกงไม่ได้
    กินข้าวแกงข้าวนอกบ้านเขาจัดข้าวอะไรมาก็ต้องกินครับ แต่ถ้านึ่งหุงกินเองต้องเข้าเงื่อนไขที่ว่านั้น ต้องดีเลิศ

    พูดเปรียบเทียบและชักชวนพี่น้องให้หันมาใส่ใจเรื่องข้าวที่เป็นอาหารหลักของเรานะครับ ประเทศไทยปลูกข้าว
    อยากกินข้าวอะไรแบบไหนพันธุ์ไหนเลือกได้หมด ดังนั้นเราควรจะใช้สิทธิ์นี้เลือกให้ถึงที่สุดค่อยกินค่อยบริโภค
    นอกเสียว่าเรายังอยู่ในภาวะไม่พร้อมก็ไม่ควรเลือกหรือเยอะเกิน ในวันนี้ผมมั่นใจว่าผมสามารถเลือกกินข้าวดีๆ
    ได้แล้วครับและผมมั่นใจอีกว่าทุกท่านสามารถเลือกบริโภคข้าวที่ดีสุดยอดได้เช่นกัน เชิญพี่น้องมาผลิตข้าวดีๆ
    กินด้วยกันโดยมาสีข้าวคัดร่อนข้าวเอาแต่เม็ดสวยๆ มาทำเครื่องคัดร่อนทำความสะอาดข้าวกันครับ ฮ่าๆๆ





  7. #17
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มลาวสาวขะแมร์
    วันที่สมัคร
    Aug 2012
    ที่อยู่
    รังสิต
    กระทู้
    558

    งานชิ้นต่อไปที่คิดจะทำคือเครื่องสีข้าวครับ สีข้าวกล้องได้ก็ยังดี และอุปกรณ์อีกตัวหนึ่งที่ผมอยากทำขึ้นมา
    ใช้มากๆ คือเครื่องปลูกข้าวแห้ง หรือเครื่องหยอดข้าวหว่านข้าว เครื่องหยอดข้าวที่มีใช้ๆ กันในบ้านเราผมว่ามัน
    ควบคุมจำนวนเมล็ดข้าวไม่ได้ นึกถึงตอนเราถอนกล้าดำนาครับ เราจะปักต้นข้าวลงไปเพียงสามสี่ต้นไม่เกินนั้น
    แต่เครื่องหยอดข้าวตามเห็นในคลิปต่างๆ มักจะควบคุมจำนวนเมล็ดข้าวไม่ได้ จะทำอย่างไรให้ควบคุมได้
    เป็นคำถามที่ผมชอบมานั่งคิด ครับก็เป็นโจทย์ต่อไปของผม
    ถ้ามีโอกาสได้ลงมือทำหรือทำแล้วใช้ได้จริงจะเอามาเล่าให้พี่ๆ พี่น้องบ้านมหาฟังครับ
    และเรื่องต่อไปที่จะเอามาเล่าให้ฟังคือ "สุดยอดเตาชีวมวลของพี่ช่างถา" ครับ และตามด้วย "ข้าวต้มแดก"
    มีใครเคยกินไหมครับข้าวต้มแดก ทางบ้านผมเรียกข้าวต้มแดก อร่อยแซ้บมากครับ
    ครับใครสนใจก็รอติดตามกันครับ



    สำหรับเครื่องเครื่องทำความสะอาดคัดร่อนข้าวเอนกประสงค์ตัวนี้มีจุดที่ต้องปรับปรุงแก้ไขในตัวที่จะทำต่อไป คือ

    ลดระดับความสูงของถาดเทลงมาจาก 120 ซม ลงมาที่ 105 ซม และเพิ่มความลาดเอียงของท้องถาดเท
    จริงๆ อยากลดลงมาให้ต่ำที่สุดเพื่อสะดวกและไม่กินแรงคนทำงาน เพราะเวลาใช้งานจริงก็ทำอยู่แค่คนเดียว
    มิหนำซ้ำคนที่ทำก็คงเป็นเราเองเป็นคนแก่คนมีอายุ เกรงว่าคนรุ่นใหม่จะไม่มีใครมีเวลามาสีข้าวคัดร่อนข้าวกัน
    ถ้าจะลดระดับถาดเทต่ำลงมาอีกก็จะมากินพื้นที่ของปลายทางออกข้าวที่เน้นให้สูงเพื่อง่ายในการเอากระสอบ
    เข้าไปรอง หลายคนหนีไปใช้ระบบกะพ้อดึงข้าวขึ้นไปแล้วค่อยมาเทในจุดที่ต้องการแต่นั่นก็คือราคาค่าใช้จ่าย

    ชุดคักแกลบฟางลดเหล็กกล่องให้เหลือท่อนเดียวเพื่อลดความสูงของถาดเทและเพิ่มความลาดเอียงท้องถาด
    และลดมุมอับของห้องคักแยกให้มีความโค้งเพื่อให้ลมไหลได้ดีขึ้นเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของโบรเวอร์

    ชุดตะแกรงโยกลดขนาดให้เล็กและบางลงเบาลงหรือเปลี่ยนเป็นเหล็กแผ่นสังกะสีแผ่นพับขึ้นรูป ยกระดับขึ้นอีก
    เพื่อเพิ่มความสูงของปลายจมูกปล่อยข้าวให้ง่ายต่อการรองถุงรับข้าว

    มู่เล่ชุดขับเคลื่อนทำให้เหลือมู่เล่แค่คู่เดียวและติดตั้งเก็บซ่อนไว้ใต้ชุดตะแกรงเพื่อความปลอดภัย

    ชุดลูกเบี้ยวกับคันโยกทำให้มีน้ำหนักเบากว่าเดิม

    ชุดหวีเขี่ยตรงปากชัชเตอร์ต้องทำให้แข็งแรงมากขึ้น

    พยายามเปลี่ยนโบรเวอร์เพื่อลดจำนวนมอเตอร์และลดค่าใช้จ่าย

    ใส่ล้อเพื่อการเคลื่อนย้ายที่ง่ายขึ้น กรณีเข็นรับบริการร่อนข้าวพันธุ์หน้ายุ้งชาวบ้าน ฮ่าๆ

    ลดน้ำหนักทุกจุดที่สามารถลดได้

    ติดตั้งสวิชท์เบรกเกอร์ในกล่องที่มิดชิดกันฝนกันน้ำได้และใช้สายไฟปลั๊กไฟที่มีคุณภาพดี

    ฯลฯ

หน้าที่ 2 จากทั้งหมด 2 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 12

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •