................
หยดน้ำตา        รินรดหลั่ง      ประดั่งฝน
โปรยปรายวน  จนสิ้นใจ        ให้กังขา
หยดซ้ำซ้ำ        ย้ำความเจ็บ    เก็บเรื่อยมา
อนิจจา              ใยน้ำตา          เจ้าโรยริน
โผผกผิน          บินไปเถิด        ดวงใจเจ้า
อย่าไปเฝ้า        หลงรักใคร    ให้ถวิล
หนาวน้ำตา      อีกครานี้        ที่เคยชิน
จงไหลริน        ให้สิ้นไป        ไม่ใยดี
            ++++++++++
อ้างข้อความนี้
Bookmarks