เดือนลับในดวงใจ

[โป้ยก่าย]

ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน

คิดเสมอเมื่อใจไฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ่าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย

จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา

รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา

เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาบอกบ่งเลห์เสน่ห์หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย

[sompoi]

จารย์ มะลักแต่งกลอนเก่งแท่ะ ไสว่าเพิ่งหัดแต่ง ..กิ้วๆๆ คนกำลังมีควมรัก...เด๋วสิมาต่อให้ดอกเด้อจ้า..

[โป้ยก่าย]

แล้ววันนี้วันที่รอก็มาถึง
เป็นวันหนึ่งซึ่งฉันแสนหวั่นไหว
วันที่เราจะเลิกรอกันต่อไป
ทุกสิ่งได้ดับลงตรงนี้แล้ว

ไกลออกไปในวันอันแสนหวาน
ดอกไม้บานบทกวีดนตรีแผ่ว
ดวงตาดาวเด่นประกายรักฉายแวว
รักที่แคล้วคลาดกันในวันนี้

ยิ้มหวานซื่อสดใสไร้เดียงสา
ยังติดคาติดใจไปทุกที่
ตาแลตาหลบตาเกินพาที
รู้ว่ามีความหมายเกินสายตา

โอ้ละหนอวันนั้นวันที่หวัง
เฝ้าแต่ตั้งตาคอยละห้อยหา
คอยด้วยใจไหวหวั่นทุกวันมา
หมดเวลาที่จะรอกันต่อไป

[sompoi]

หัวไม่ไปใยไม่ทำงานก็ไม่รู้
เป็นเพราะยังสายอยู่หรือไรหนอ
ต้องตกเย็นตะวันคล้อยดาวลอยคอ
ตอนนั้นหนอฟิวส์คงมาแล้วค่อยว่ากัน อิอิ
..เด้อจารย์เด้อ...

[โป้ยก่าย]

ไม่เเป็นไรฉันรอได้ไม่ต้องห่วง
ขอให้ดวงฤทัยเธอใฝ่หวลหา
มาเค็มจิตเต็มใจให้ฉ่ำอุรา
หากเธอมาฉันเป็นสุขทุกข์ผ่อนคลาย
ฉันจะรอจนกว่าเธอจะพร้อม
ฉันจะยอมจนกว่าเธอจะเห็น
ฉันจะรอจนกว่าเธอจะเป็น
เพราะฉันเห็นเป็นความจริงทุกสิ่งมี

[yeibow]

โอ้ยอ่านแล้วตาลาย
อยากบอกว่าใจใครก็ใจเขา
จะให้เดาอย่างไรคงไม่เห็นสิ่งที่คิด
สิงที่หวัง ที่รำเค็ญ
เขาจะเป็นอย่างไรใจเขาเอย

[sompoi]

จะแม่นเพิ่นสิฟ้าวพิมไปไสน้อ...แต่อ่านออกอยู่ดอกหวา....

เดือนเลื่อนลับใจคอยกลับลับลาตาม
ในเมื่อยามท้องนภามาหม่นหมอง
อกไหวหวั่นสั่นหวิวไหวไปทุกห้อง
คงจะต้องลองตามไปปล่อยใจหาเธอ.

[โป้ยก่าย]

55 วาดว่านั้นหละเนาะ นักแต่งกลอนสมัคเล่น
ผิดพลาดประการใด ขอให้เข้าใจในความหมายกะเอาหละเนาะ การแต่งกลอนที่สิให้ไปได้ดีมันต้องมีแรงบันดาลใจจากใครคนหนึ่ง มันจั้งสิเฮ็ดให้สมองใหลลื้นดี

[sompoi]

เบ๋ยยย เว่ากะเซียนตั้วนิ..ไปหางีบเว็นก่อนเด้อจารย์ ตื่นก่อนมาต่อ(กร)กลอนใหม่..ทางนิคั่นนอนหลายกลอนกะลื่นซั่นดอกหวา..แรงบันดาลใจคือการนอนเว็น อิอิ..

[โป้ยก่าย]

ความผิดหวังสั่งว่าอย่าสร้างหวัง
ถ้าใจยังยอมแพ้แก่ใจหญิง
เบื่อจะบอกว่าเบื่อเพื่ออ้างอิง
จึงเฉิดฉิ่งทิ้งทวนสงวนตัว

ความเห็นอกเห็นใจไม่เหมือนเก่า
เมื่อความเข้าใจกันนั้นเสื่อมศรี
จะตอบถามย้ำใจทำไมมี
เป็นคนดีไม่ได้ก็ไม่เป็น

เราไม่ควรพบกันเลยวันนี้
พบเพื่อมีมารยาทเพียงผาดเห็น
ต่างทักทายธรรมดาอย่างชาเย็น
ไร้ประเด็นใดใดเหมือนไม่เคย

ยิ้มจากตาอย่าคิดว่าจิตเหมือน
ปากที่เอื้อนออกไปใช่ใจเผย
ความจริงใจจากสีหน้าอย่าหมายเลย
แต่ใจเอ๋ยไม่แก้แพ้ลำนำ

ถึงเป็นแก้วนพเก้าก็เปล่าค่า
เมื่อเขาขาดปารถนาอารมณ์ร่ำ
เหลือแต่แก้วแววกลอนซ่อนน้ำคำ
จะห้ามใจไมให้จำที่ชำใจ