-
นิราศพงษ์พฤกษ์
รอนแรมรมย์ชมพฤกษาคณาไม้
เที่ยวท่องไปใจใฝ่ปองไกลหมองศรี
ยลยินเสียงสกุณากลางพงพี
ดั่งวจีพี่เอื้อนโอษฐ์แย้มเอ่ยมา
ผ่านชลศาริมสระบัวแสนยั่วเย้า
ภมรเคล้าคลึงอุบลจนใจผิน
เฝ้าเล้าโลมโถมถลาว่าวอนบิน
อกยุพินถวิลหาพักตราเรียม
ยินสำเนียงเสียงนําตกดังซ่านซ่า
ในอุราสั่นระรัวกลัวหวั่นไหว
สาดกระเส็นสายนําใสไหลหลั่งไกล
เหมือนดวงใจไกลจากพี่มิมีลืม.
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
เคลิ้ม ได้อารมณ์ ได้จินตนาการคล้ายกับเดินชมป่าเขาลำเนาไพร
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
ขอบคุณค่ะจารย์ที่ให้คำติชม..อิอิ..
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
อันเมารักมักหลงพะวงรัก
ใครจะชักฉุดไว้ก็ไม้ไหว
กำลังมืดมัวเมาไม่กลัวใคร
คงจะไปหารักที่พักพิง
อันทุกข์โศกโลกร้อนนอนไม่หลับ
เกิดสำหรับร่างกายทั้งชายหญิง
ด้วยรักกันฟั้นเฝือหลือประวิง
อนาถนิ่งนอนนึกระลึกกัน
จะหักอื่นขืนหักก็จักได้
หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก
สารพัดตัดขาดประหลาดนัก
แต่ตัดรักไม่ขาดประหลาดใจ
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
บึยยยย..จารย์กะบ่เบาตั้วล่ะ.เอิ้กๆๆ
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
แต่งเองแน่ อาศัยค้นคว้าทางอื่นนำนั้นหละ
ส้มป่อยกะแต่งกลอนม้วนดีคือกันเนาะ แต่งเรื่อยๆเด้อเดี๋ยวติดตามอ่าน
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
ค่ะขอบคุณค่ะ..อาจสิดนๆเทือแน่ะจ้า ต้องถ่าฟิวส์นำ บ่ได่ฟิวส์แต่งบ่ออกสำได่กลอนแนวนิ.คั่นฮาๆพอไปได่นำอยู่จ้า..คิกๆๆ
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
อ้ายกะอาศัยความสงบเป็นหลัก เพราะการแต่งกลอนถือว่าเป็นการทำสมาธิไปในโต เฮ็ดให้ลืมความฝุ้งซ้านได้อีกอย่างหนึ่ง ถ้ามีสมาธิดีจิตใจปลอดโปร่งกะสามารถ ถ่ายทอดออกมาได้ดี ดีแต่เจ้าของดอกหวาแต่ผู้อื่นจักสิจั้งใด๋ อิๆ
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์
เที่ยวเดินไพรในป่าประสาซื่อ
ต้องร้องฮือเหยียบขี้หมาจนหน้าเหย๋
เหม็นก็เหม็นต้องโดดเต้นเหมือนยี่เก
โธ่คนเพ่จะไปล้างที่ไหนดี
เดินนำหน้าเห็นอึหมาก็ไม่บอก
หรือเพื่อนหลอกให้เราเหยียบเล่นเล่น
หน่ายจริงนะจะชมไพรให้ใจเย็น
เท้าก็เหม็นจะเห็นไพรไหนสวยดี
-
Re: นิราศพงษ์พฤกษ์

แวะมานั่งเบิ่งดอกไม้กลางป่า กับน้องส่มเบิ่งธรรมชาติ ที่สวยงาน...ให้ไปหนึ่งจุ๊บจ๊ะ..ดีมากๆ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม