ยามลมโชยโพยหอมพยอมรัก
สุดจำหักรักเรียมเจียมไม่สม
อยากอิงแอบแนบใจใฝ่ชิดชม
เกรงมิสมบ่จมกลิ่นสิ้นโลมริน
ยามลมโชยโพยหอมพยอมรัก
สุดจำหักรักเรียมเจียมไม่สม
อยากอิงแอบแนบใจใฝ่ชิดชม
เกรงมิสมบ่จมกลิ่นสิ้นโลมริน
มองต่าง..อย่างปลง
มองฟ้าไกลปลายฟ้าคราคืนนี้
หมู่ดวงดาวกระพริบฉายยามราตรี
ฟ้าคืนนี้สวยล้ำ งดงามตา
คนไกลเล่าเจ้าจะอยู่อย่างไรหนอ
นวลละออรู้ไหมใครห่วงหา
ดึกเช่นนี้เจ้าคงนอนแล้วแก้วตา
นอนเถิดหนาแก้วตาหลับฝันดี
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ลมลำเพยชิดเชยล่วงเลยจาก
ห่างจากพรากลับไปไกลจากพี่
แสนรำพึงคิดถึงใจคนดี
คงคืนที่จากลามีที่จำจร
หวลอาลัยลากลับไกลลับฟ้า
ห่างสุดตาลาล่วงควรจักถอน
ใจดวงน้อยแสนห่วงหาสุดอาวรณ์
ร้างลาจรเกินสุดฟ้าวาจาครวญ
มองต่าง..อย่างปลง
ค่ำคืนนี้ขอฝากรัก ไว้กับดาว
สุกสกาว ทอแสงส่อง บนท้องฟ้า
ฝากช่วยเป็น ตัวแทนฉัน เหมือนดวงตา
ส่องลงมา ด้วยความรัก และห่วงใย
วิมานฟ้า พร่างพราวแสง แห่งค่ำคืน
แม้ดึกดื่น ดาวเต็มฟ้า นภาใส
คนบนดิน สร้างวิมาน อุ่นดวงใจ
ฝากส่งไป คนอยู่ใน วิมานดิน
. คนบนดิน ขอวอนฟ้า ว่าคิดถึง
ส่งไปให้ ใครคนหนึ่ง ซึ่งถวิล
ฝากใจรัก ร้อยเรียง เคียงชีวิน
หอมอวลกลิ่น คนไกล ไม่ลืมเลือน
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ฝากดวงดาวที่สกาวบนฟากฟ้า
ห่างสุดตาไกลลับทับทรวงศรี
อย่าได้เศร้าห่วงหวลครวญวิญญี
ดวงใจพี่ขวัญจงมาคราหลับลง
ขอวิงวอนอ้อนคำกล่าวดาวพราวฟ้า
เอ่ยคำลาครานิทราพี่ยาเจ้า
ฝันจงดีอยู่สุขขีคู่ดวงดาว
จงคอยเฝ้าเคล้าห่วงหานิทราลง
มองต่าง..อย่างปลง
โอ้คนดีวันนี้พี่ง่วงแล้วจำต้องลาน้องแก้วนอนก่อนหนา
ไว้วันหลังค่อยพบกันในบ้านมหาพี่ขอลานอนก่อนนะเธอคนดี
ราตรีสวัสดิ์นะจ้ะ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
รุ่งแจ้งแสงทองส่องนภา
ฝูงวิหกถลาลมสมฤทัยห์
สายลมกระทบยอดไผ่
ดังความหวั่นไหวในทรวง
แสงสุรีย์สีทองผ่องอำไพ
ฝากหัวใจส่งถึงคนึงหา
ให้นำจิตที่ดีมีเมตตา
สาดส่องจากนภาสู่ใจเธอ
อยากจะให้คนไกลไดรับรู้
ว่ายังอยู่ในใจไม่ห่างหาย
มอบความสุขที่ดีนี้เคียงกาย
ขอฝากสายแสงสุรีย์ที่ส่องไป
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
รุ่งแจ้งแสงใสใจหวาม
ฟ้าครามงามตาจ้าไฉน
อรุณรุ่งผ่องพรรณอำไพ
ดวงใจลิ่วไกลลับตา...อิอิ..
ปล.ไห่ผุบ่าวเฝ่าถังน้ามเด้อ..
มองต่าง..อย่างปลง
ค่ำคืนนี้ขออยู่กับท้องนภา
ล่องลอยใจฝากไปในดวงจันทร์
ค่ำคืนนี้แสนคิดถึงนวลนงราม
มองนจันทราพร้อมส่งใจไปถึงนาง
ส่งดวงใจลอยไปเคียงชิดใกล้
แนบสนิทเคียงกายจนรุ่งสาง
ดวงใจเอยหลับฝันดีนะนวลนาง
ข้าฯจะนั่งคอยกล่อมเฝ้าให้เจ้านอน
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ห่างสุดตาสุดเหว่ว้าคราจากจร
ไม่ยิ่งหย่อนเที่ยวชอนหาเพลาล่วง
หลงทางนานยาวไกลไพรในทรวง
เหมือนติดบ่วงพ่วงเสน่หาอาลัยกัน
ได้ล้มลุกคลุกคลานเที่ยวตามพี่
ห่างสุดลี้แสนไกลจะไปหา
แม้ไม่ถึงที่ซึ่งพึ่งนำพา
แร่ะพี่ยาไม่คงคิดติดตามกัน
ก็ขอสิ้นแดดิ้นอยู่ตรงนี้
ให้รู้ทีพี่หมดหาอาลัยแล้ว
ดีกว่าปล่อยทุกอย่างไร้วี่แวว
หากไม่รักกันแล้วแก้วตาตรม
มองต่าง..อย่างปลง
Bookmarks