แม่ (Mom)

[udorn]

[color=red]แม่ (Mom)[/color]


พรหฺมาติ มาตาปิตโร ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร
อาหุเนยฺย จ ปุตฺตานํ ปชาย อนุกมฺปกาติ.
?มารดาบิดา ท่านว่าเป็นพรหม เป็นบูรพาจารย์
เป็นที่นับถือของบุตรและเป็นผู้อนุเคราะห์บุตร?


๑. แม่ในฐานะเป็นพรหมของบุตร : คือ ผู้ประเสริฐ ผู้ลิขิตชีวิตลูก
- เมตตาต่อบุตร
- กรุณาต่อบุตร
- มุทิตา
- อุเบกขาต่อบุตร
๒. แม่ในฐานะเป็นครูคนแรกของบุตร : มีวิญญาณแห่งความเป็นครูอยู่เสมอ
- สอนลูกให้รู้จักโลก
- สอนลูกให้รู้จักระวังภัยและการมีชีวิตรอด
- สอนลูกให้รู้ ถูก ผิด ดี ชั่ว
- สอนลูกโดยไม่ผูกผันกับกาลเวลา
๓. แม่ในฐานะเป็นที่นับถือของบุตร : ทำตนให้เหมาะสม ควรแก่การยกย่องสรรเสริญ
- แม่ควรแก่การบูชา
- แม่ควรแก่การต้อนรับ
๔. แม่ในฐานะเป็นผู้อนุเคราะห์ : ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อลูกอย่างสม่ำเสมอ
- เป็นเหมือนเทวดาคอยปกป้องรักษาลูก
- เป็นธนาคารของลูก
- เป็นผู้เสียสละเพื่อลูก
- เป็นผู้ให้ตลอดกาล
๕. สิ่งที่ควรปฏิบัติต่อแม่ : บุตรควรปฏิบัติต่อแม่ในทุก ๆโอกาส
- ทำหน้าที่เป็นบุตรที่ดี
- มีความกตัญญูกตเวที
[color=blue]
?เป็นพระพรหม พร้อมลิขิต ชีวิตลูก
เป็นครูปลูก ลูกศิษย์ คิดแก้ไข
เป็นผู้ที่ นับถือ ระบือไกล
เป็นผู้ให้ ตลอดกาล คือ มารดา.? (บัณฑิตอุดร)

**************
[color=black]
**พระคุณแม่ มากล้น เกินกว่า สิไขขาน เป็นโวหาร สาธก ยกมาแถลงไว้** [/color

- เป็น..พระพรหม กะได้ มีหัวใจ อันถ้วนถี่
เจริญพรหม วิหารธรรม ๔
ครองใจอยู่ บ่เคลื่อน
คงมั่น กว่าแผ่นผา

- เป็น..บุรพา ? จารย์พร้อม น้อมนำสอน บ่เว้นว่าง
ซอยชี้ทาง ชีวิตให้ พอฮู้ฮอมไป

- เป็น..พระอรหันต์แก้ว เปรียบพระอยู่ ในเคหา
คือพระเนา ในเฮือน คูซูยาม สถิตตั้ง

- เป็น..ทั้งเทพ ท่อนไท้ องค์มิ่ง เทวดา
คอยรักสม รักษา คูซูยาม บ่มีเว้น
ลูกทุกข์เข็ญ บ่เฉยนิ่ง หาซ่องทาง เข้าไปซอย
บ่ได้ปล่อย ให้ลูกล้ม นอนนิ่งท่าวตาย.

นี่คือความ รักแท้ ของแม่มารดา
ปรารถนา ให้ลูกตน คูซูคน...นั่นดีได้
ลูกทำการ..ได๋บ้าง ทดแทน พระคุณแม่
อย่าสิมัว อยู่นิ่ง ให้เร็วฟ่าว เข้าทดแทน..
udorn.

[พอกะเทิน]

ค้าวคาวกับฝนร้อยห่า

วันหนึ่งค้างคาวกล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย ข้ามีความสงสัยมาช้านานแล้ว
ต้องการจะรู้ว่าคุณของมารดามีมากน้อยเพียงไร หมายความว่ามีกี่ประการ"

นกฮูกตอบว่า "คุณแห่งมารดาของเจ้ามีเท่ากับเม็ดฝนร้อยห่า"



"ถ้าเช่นนั้นข้าจะไปนับเม็ดฝนร้อยห่า" ว่าแล้วค้างคาวก็บินไป


อีกวันหนึ่งปลาโลมากล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย ข้ามีความสงสัยมาช้านานแล้ว
ต้องการจะรู้ว่าคุณของบิดามีมากน้อยเพียงไร หมายความว่ามีกี่ประการ"


นกฮูกตอบว่า "คุณแห่งบิดาเจ้ามีเท่าเม็ดทรายในท้องทะเลทั้งหลายรวมกัน"


"ถ้าเช่นนั้น ข้าจะไปนับเม็ดทรายในท้องทะเล" ว่าแล้วปลาโลมาก็ว่ายน้ำไป



ในที่สุด วันหนึ่งค้างคาวกล่าวแก่นกฮูกว่า..
"ข้าแต่ท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลาย
ในพิภพนี้มีสัตว์ปีกเท่าใด ก็ได้ช่วยข้านับเม็ดฝนร้อยห่าพร้อมกันแล้ว
สัตว์ปีกทุกตัวนั้นยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่สามารถจะนับเม็ดฝนร้อยห่าได้
ขอท่านผู้เป็นปราชญ์แห่งสัตว์ทั้งหลายได้โปรดบอกข้าผู้น้อยปัญญาว่า
คุณแห่งมารดามีมากน้อยเพียงไร"



นกฮูกได้ฟังจึงว่า "คุณแห่งมารดาของเจ้านี้มีมากเท่าฝนร้อยห่า
เมื่อฝนร้อยห่าไม่สามารถนับได้ ก็หมายความว่า
คุณของมารดาไม่สามารถจะคณนาหรือนับได้เช่นเดียวกัน"


หลังจากนั้นปลาโลมาก็แจ้งแก่นกฮูกว่า..
"ปลาทุกตัวในท้องทะเลทั้งหมดช่วยกันนับเม็ดทรายในท้องทะเล
แต่ในที่สุดก็ยืนยันว่าไม่สามารถจะนับได้ ขอให้นกฮูกบอกว่า คุณแห่งบิดามีมากน้อยเพียงไร"



นกฮูกจึงกล่าวว่า "คุณแห่งบิดาของเจ้ามีมากเท่ากับเม็ดทรายในท้องทะเลทั้งหลายรวมกัน
เมื่อเม็ดทรายในท้องทะเลไม่สามารถนับกันได้ ก็หมายความว่า
คุณของบิดาไม่สามารถจะคณนาหรือนับได้เช่นเดียวกัน"



พระคุณแห่งบิดา และมารดานั้น มีมากเกินจะคณานับได้

อ้างจาก http://www.watyan.com/nithan/show_news.php?id=24