ต่างสถานที่....ในความรู้สึกเดียวกัน กับ แม่

[บ่าวคนเดิม]

..... ผมนึกได้ว่าเดือนสิงหาคม เป็นเดือนที่เกี่ยวกับแม่ วันก่อนเวลาประมาณเที่ยงเศษๆ ก่อนที่ผมจะออกไปกินข้าว

ผมแหงนมองดูท้องฟ้า แสงแดดในยามเที่ยงกระทบที่ใบหน้า ทำให้อดนึกถึงแม่ไม่ได้ ในยามที่เราต้องเอาหลังสู่ฟ้า เอาหน้าสู่ดิน

เหน็ดเหนื่อยมาด้วยกัน ย้อนกลับไปประมาณสามสิบปีได้ ด้วยครอบครัวของเรานั้นยากจน แม่ต้องทำงานหนัก ต้องรับจ้าง กลับถึงบ้านแม่ต้องมาปลูกข้าวโพด

ในยามที่มีผลผลิต แม่จะเก็บข้าวโพดมาต้ม แล้วหาบไปขายในหมู่บ้าน ซึ่งอยู่ห่างกันประมาณ 5 กิโลเมตร

......ผมและน้องๆ ต่างตั้งหน้าตั้งตา เพื่อรอกินขนม ที่แม่จะซื้อติดไม้ติดมือมาฝากผมและน้องๆ บ้างถ้าพอขายข้าวโพดต้มได้

ไม่นานนัก ท่ามกลางแสงแดดในเวลาใกล้เที่ยง แม่ก็กลับมาพร้อมขนม 2 ชิ้น สมัยนั้นจะมีขนมช้าง ขนมม้า ที่จะมีสีแต้มเป็นจุดแดงๆ

มองดูแล้วน่ากิน ด้วยความที่เราเป็นเด็กก่อนเราจะกินขนม เราต้องนำมาดูก่อน ถึงแม้ขนมจะน้อยนิด เมื่อเทียบกับน้องๆ อยู่ในวัยกำลังกินเก่ง

แต่ก็เกิดความสุขใจ เพราะนี้ก็อาจจะเป็นแรงกายที่เราได้ช่วยแม่รดน้ำข้าวโพด ก่อนที่มันจะมีผลผลิตให้แม่นำไปขายได้

ระหว่างแม่นั้งพักเหนื่อย แม่เล่าให้ผมฟังว่า ตอนผมเด็กๆ อายุประมาณ 2 ขวบ แม่บอกว่าผมจะชอบร้องไห้แล้วเดินตามแม่

ในยามที่จะหาบข้าวโพดเข้าไปขายในหมู่บ้าน ด้วยเพราะที่ทั้งหนัก ทั้งเหนื่อยแม่ก็ ต้องรีบเดิน ซึ่งต้องทิ้งระยะห่างผมพอสมควร

ผมเองอาจจะยังเด็กเกินไปที่จะรับรู้การสื่อสารระหว่างแม่กับผม......แต่ด้วยเป็นภาพที่เปรียบเหมือนเครื่องเตือนใจผมมาตลอด

เมื่อผมแหงนมองดูท้องฟ้าในเวลาเที่ยง .....

ผมก้มหน้าลงดิน....หลับตาเพื่อปรับแสงให้เข้าสู่ภาวะปกติ ...ผมไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์โทรหาแม่ในทันที

สัญญาณเรียกอยู่ประมาณ 3 ถึง 4 ครั้ง แม่ก็รับสาย เมื่อแม่กดปุ่มรับสาย ในหูผมได้ยินเสียงคนพูดคุยกันจอแจ เหมือนมีเพื่อนบ้านมาช่วยดำนา

แล้วกินข้าวร่วมกันปกติในเวลาเที่ยง คำแรกที่แม่พูดกับผม "มาลูกกินข้าวกับแม่" ผมก็ถามแม่ไปว่าเพื่อบ้านมาดำนาช่วยเหรอ เสียงเหมือนคนเยอะจัง

แม่เงียบไปพักหนึ่ง......ไม่หรอกลูกเขาพักเที่ยงกินข้าวกัน แม่มาทำงานก่อสร้างที่จังหวัด ...ผมได้ยินแม่พูดอย่างนั้น ในใจผม...มีเรื่องราวมากมาย

ที่จะคุยกับแม่...แต่ด้วยกลัวว่าแม่จะกินข้าวไม่ทันเขา เพราะต่างคนต่างเหน็ดเหนื่อยจากงาน และอาหารที่มีจำกัดผมจึงบอกกับแม่ไปว่า แม่ไปกินข้าวก่อนเถอะ

เดี่ยวผมจะโทรไปใหม่......

ขออนุญาตใช้ภาษากลางเด้อพี่น้อง....การเขียนอาจซิวนเวียน วกวนบ้าง

[บ่าวคนเดิม]

...กราบเท้าแม่ เนื่องในวันสงกรานต์...ปีใหม่ผ่าน สงกรานต์่ล่วง แม่ยังถามข่าวผมเสมอเวลาที่โทรหา
ว่าลูกจะกลับบ้านอยู่บ่ แม่คึดฮอดลูกเวลาที่พี่น้องกลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากัน ช่วงปีใหม่ สงกรานต์
แม่ครับ..คงหลังเทศกาลเสร็จละครับผมคงซิได้กลับไปเยี่ยมแม่ รักษาสุขภาพแหน่เด้อครับแม่
ลูกเป็นห่วง ลูกกะขอสู้ไปนิละ ตามแรงพลังของลูกที่มีอยู่...

[sompoi]

ปร้าดด เจ้ามาพาเฮ็ดซึ้งยามหน่าเทศกาลนิแท่ะน้อทั่น...ไปๆมาๆ ขะน้อยแยกบ่ถืกอิหลีล่ะ..
อย่าเด้อๆ อดไว่ๆใจเด้อ..กะหาสิกลับมาฮอดเด้อ..ฮ่าๆๆๆ..

[ติ๊กต็อค]

แม่จ๋า...........

ปีใหม่ลูกกะบ่ได้กลับ
สงกรานต์ลูกกะบ่ได้กลับ

.......................
อิหล่าของแม่...อยากกอดแม่กับพ่อคั๊ก
.......................
แม่กับพ่อจ๋า ..... บ่นานดอก อิหล่า สิกลับ ไปกราบ แม่ กับ พ่อ
.......................

[miaw]

ร่มไทรงามยามเช้าคราวเบิกฟ้า สร้อยระย้าม่านไทรไหวอ่อนหวาน

ให้ความรื่นชื่นเย็นและเบิกบาน คุ้มภัยพาลจากกิ่งใบไม้ไทรบัง
ยามราตรีมีความหมายให้พิงพัก เข้าร่มรักถักทอก่อความหวัง

เป็นเรือนนอนผ่อนใจให้พลัง ร่มไทรยังความสดชื่นให้คืนมา
เย็นร่มไทรเพียงหนึ่งในส่วนของล้าน ไม่เปรียบปานร่มชีวีที่แน่นหนา

คือร่มเกล้าอุ่นเกศของมารดา แผ่ปกมาคราชนม์เริ่มบนครรภ์
สายโลหิตสนิทแนบแอบไอรัก แม่ฟูมฟักถนอมหวังตั้งความฝัน

ป้อนอาหารผ่านสายใจไปให้กัน รอคอยวันพบหน้ามาอิงทรวง
เห่กล่อมขวัญวันลืมตามาพบพักตร์ กระแสรักแผ่ไปอย่างใหญ่หลวง

ธารน้ำนมผสมใจแม่ทั้งดวง บำรุงเลี้ยงให้ล่วงเจริญวัย
จวบวันนี้จะกี่ปีที่ผันผ่าน ต้นรักยังแตกก้านกิ่งไสว

ผลิใบรักถักดอกบอกเยื่อใย จากหัวใจของแม่แผ่คุ้มเงา
กี่ร้อนแล้งแห้งไร้น้ำไหลหลาก ใบรักจากใจแม่ไม่เคยเฉา

ให้ความเย็นคลายร้อนผ่อนบรรเทา อบอุ่นใจคลายเศร้าทุกคราวเอย .แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน

ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน

แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา

ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ

คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา

ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเองแม่ ๆ แม่ คำนี้มีความหมาย แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายสถาน
แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายประการ เป็นธนาคารเป็นเป็นพระพรหมเป็นร่มไทร
เป็นผู้ให้กำเนิดเกิดลูกรัก เป็นผู้ให้ที่พักพิงอาศัย
เป็นผู้ให้ไออุ่นทั้งกายใจ เป็นผู้ให้อะไรอะไรไม่รามือ
ยามลูกป่วยแม่ให้การรักษา ลูกโตมาแม่ให้เรียนหนังสือ
ลูกต้องการตำราแม่หาซื้อ ลูกปรึกษาหารือแม่ยินดี
ลูกคนใดกระทำกรรมแก่พ่อแม่ สุดเลวแท้ชั่วช้าสิ้นราศรี
ลุกด่าแม่ตีพ่อลุกกาลี ลูกอัปรีย์ทำแม่ช้ำน้ำตาริน
น้ำตาแม่ไหลรินเมื่อลูกร้าย น้ำตาแม่เป็นสายเมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่หลั่งลงรดแผ่นดิน แม่ยอมสิ้นสละแม้จะตายรักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก
ผูกสมัครรักมั่นไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่าเท่าห่วงดังดวงใจ
ที่แม่ให้แก่ลูกอยู่ทุกครา
ยามล้มกลิ้งใครหนอวิ่งเข้ามาช่วย
แล้วปลอบด้วยคำหวานกล่อมขวัญให้
พร้อมจูบที่เจ็บชมัดปัดเป่าไป
ผู้นั้นไซร้ที่แท้ .. แม่ฉันเอง

[pui.lab]

...กราบเท้าแม่ เนื่องในวันสงกรานต์...ปีใหม่ผ่าน สงกรานต์่ล่วง แม่ยังถามข่าวผมเสมอเวลาที่โทรหา
ว่าลูกจะกลับบ้านอยู่บ่ แม่คึดฮอดลูกเวลาที่พี่น้องกลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากั น ช่วงปีใหม่ สงกรานต์
แม่ครับ..คงหลังเทศกาลเสร็จละครับผมคงซิได้กลับไปเยี ่ยมแม่ รักษาสุขภาพแหน่เด้อครับแม่
ลูกเป็นห่วง ลูกกะขอสู้ไปนิละ ตามแรงพลังของลูกที่มีอยู่...
8) :)

[ไก่น้อย]

...กะทุ้เก่า เอามาเล่าใหม่ ประทับใจทุกครั้งเช่นเคย ...นี้หละที่ทำให้คิดถึงบ้านมหาทุกครั้งที่เปิดเวบ ..

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

กราบงาม ๆ ที่เท้าของแม่...คิดฮอดแม่จังเลยจ้า...ยามนี้กะสินอนแล่วติน้อ...หลับฝันดีจ้าแม่จ๋า...จุ๊บๆๆๆ