กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: ความรู้เกี่ยวกับคำประพันธ์ประเภทกาพย์

  1. #1
    joe
    Guest

    ความรู้เกี่ยวกับคำประพันธ์ประเภทกาพย์

    วรรณคดี มาจากภาษาบาลีว่า วรรณคติ วรรณ แปลว่า เพศ สีสัน ตัวอักษร หรือหนังสือ คติหรือคดี แปลว่า การไป เมื่อรวมความกันแล้ว แปลว่า ทางของหนังสือ
    วรรณคดี หมายถึง หนังสือที่ให้ความรู้ ความสะเทือนใจ ไพเราะ โศกเศร้า เช่นหนังสือชาดกต่างๆ หนังสือวรรณคดีไม่ได้หมายเฉพาะเท่าที่เป็นกาพย์กลอนเพียงเท่านั้น ความเรียงธรรมดาที่ใช้ภาษาสำนวนให้เกิดความไพเราะก็นับว่าเป็นวรรณคดี ดังนั้นวรรณคดีจึงมี 2 ประเภท คือ
    1. ประเภทแต่งเป็นคำธรรมดา เรียกว่า ประเภทคำร้อยแก้ว
    2. ประเภทที่แต่งเป็นกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ เรียกว่าประเภทคำประพันธ์
    ประเภทคำร้อยแก้ว
    หนังสือที่แต่งขึ้นธรรมดาไม่มีสัมผัส เรียกว่า ร้อยแก้ว หนังสือร้อยแก้วเป็นหนังสือโบราณของลาวส่วนมากเกี่ยวข้องในทางศาสนา ซึ่งแปลมาจากภาษาบาลี การแปลนั้นยกคำบาลีขั้นมาแปลทีละคำ เรียก แปลยกศัพท์ จึงมีคำบาลีสับกับคำลาว หนังสือร้อยแก้ว แบ่งออกเป็น 2 อย่างคือ
    1.วิทยานิพนธ์ คือหนังสือแบบเรียน บันทึกเหตุการณ์ โดยไม่มีจุดมุ่งหมายให้ไพเราะ เช่น วิชาเลข กฎหมาย ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เป็นต้น
    2. ศิลปะนิพนธ์ คือ แต่งด้วยร้อยแก้วธรรมดาแต่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความไพเราะ ไม่ได้มุ่งหมายให้เกิดความรู้โดยตรง แต่มีแนวทางในการสั่งสอนศีลธรรม และวัฒนธรรม จัดเป็นวรรณคดีประเภทร้อยแก้ว หนังสือวรรณคดีลาวส่วนมากเป็นนิทานในทางศาสนา เช่น เรื่องพระเจ้าห้าสิบชาติ นิทานเสียวสวาด นิทานนางตันไต เป็นต้น
    ประเภทคำประพันธ์ (ร้อยกรอง)
    หนังสือวรรณคดีประเภทคำประพันธ์ คือ หนังสือที่ผู้แต่งได้เรียบเรียงคำให้มีระเบียบกฎเกณฑ์ มีข้อบังคับ หรือที่เรียกว่า คำกลอน นั่นเอง คำประพันธ์ลาวมี 4 อย่าง คือ
    1. กาพย์
    2. กลอน
    3. โคลง
    4. สาสน์
    รวมทั้งหมดเรียกว่า สันทะ แปลว่า ความพอใจ



    1. กาพย์ มาจากภาษาบาลีว่า กาเวยยัง แปลว่า ถ้อยคำของนักปราชญ์ มีในบทของไวยากรณ์บาลี แปลงตัว ว เป็นตัว พ จึงเขียนเป็น กาพย์ แต่ลาวเขียนตามเสียงเป็น กาบ อาจรวมความถึงกาบดอกไม้ที่ซ้อนกันสวยงามอ่อนช้อยด้วย ในภาษาบาลี แบ่งกาพย์เป็นหลายอย่าง เช่น
    กาพย์วิชชุมาลี วิจิตระ เลขะ ปาทะ
    มุนินทะ ชะเน หิเต
    อภิวันทา ถันตุ
    มัยหังวะ สิเส สะทา
    แปลเป็นลาว ข้าแต่เจ้าตนประเสริฐ มุนี
    ปาทาลักเลิศงาม คนไหว้
    แลงงานตั้งเป็นศรี สุนเกศ
    หัวแห่งข้าทูลไว้ ซู่ยาม
    กาพย์ในภาษาลาวบทหนึ่งมี 7 คำ และส่วนหลายมีแต่กาพย์เซิ้ง ตัวอย่าง
    นักสนม ทังหลายหกหมื่น
    นอนบ่ตื่น ขาก่ายเกาะกัน
    นอนซันขา เกาโตเกาท้อง
    สิ้นคี่ค้อง คออยู่เตเซ
    ลางคนโกน ลางคนอ้าปาก
    น้ำลายหาก ไหลออกเป็นสาย
    คือผีตาย อยู่ในป่าซ้า

  2. #2
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ สาวบ้านนา
    วันที่สมัคร
    Oct 2006
    กระทู้
    1,745

    Re: ความรู้เกี่ยวกับคำประพันธ์ประเภทกาพย์

    ความรู้ ขอบคุณมากคะสําหรับสาระดีๆ

    1.วิทยานิพนธ์ คือหนังสือแบบเรียน บันทึกเหตุการณ์ โดยไม่มีจุดมุ่งหมายให้ไพเราะ เช่น วิชาเลข กฎหมาย ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เป็นต้น

    อันนี้กะบ่ไพเราะ ละแหม เสริมปัญญาไห่ฉลาดหลักแหลมอีกด้านหนึง ข้อยลาเลยหล่ะ :หัวมุนติ้วๆ D

  3. #3
    นักปราชญ์เมืองอีสาน
    ศิลปินนักแต่ง ผญา
    สัญลักษณ์ของ ศรีสะท้าน
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    กระทู้
    4,179

    Re: ความรู้เกี่ยวกับคำประพันธ์ประเภทกาพย์

    ดีครับ ได้สาระเนื้อหาดี แต่ขออนุญาตแทรกนิดหนึ่ง..วรรณคดี เขียนเป็นภาษาบาลีอิหลี ใช้ ณ สองตัว คือเขียน วณฺณคติ เพราะว่า ภาษาปาลี/บาลีบ่อใช้ ร หัน เด้อครับ เดี๋ยวบางท่านอาจสิเกิดข้อกังขา จึงขออนุญาตแทรกไว้ พอเป็นสังเขปในการศึกษา ครับผม
    วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •