****กาลครั้งหนึ่งเมื่อ 30 กว่าปีมาแล้วเหตุเกิดในภาคอีสานตอนบน สมัยนั้นรัฐบาลมีนโยบายส่งเสริมอาชีพราษฎร จึงส่งข้าราชการออกเยี่ยม และสำรวจราษฎร ว่ามีความเป็นอยู่กันอย่างไร ทำมาหากินกันอย่างไร ระดับเจ้ากระทรวงพร้อมด้วยคณะภรรยา จึงออกไปเยี่ยมเยือนประชาชน เมื่อถึงสถานที่แล้ว ก็แบ่งงานและหน้าที่กันออกไป ฝ่ายคณะภริยา มีคุณหญิง(ขอสงวนนาม) ภริยาท่านเสนาบี มท.เป็นหัวหน้า ออกพบปะประชาชน สอบถามความเป็นอยู่การทำมาหากิน เพื่อที่จะได้ส่งเสริมอาชีพเพื่อเสริมรายได้แก่ราษฎร
***เย็นวันหนึ่งจึงประชุมชาวบ้าน สอบถามเป็นรายบุคคล สอบถามไปเรื่อยๆ ชาวบ้านก็ตอบตามความเป้นจริง ฝ่าย เลขฯของคณะเยี่ยมเยือนก็จดบันทึกไปเรื่อยๆ พอถามมาถึง คิว"ลุงมี"ซึ่งแกเป็นนักสอยประจำท้องถิ่น(ชาวบ้านเรียกลุงมีว่า "หมอสอย"
"หัวหน้าคณะเยี่ยมเยือน"..ลุงมีอาชีพอะไร?
ลุงมี ก็ลุกขึ้นยืนตรงแล้วตอบอย่างฉะฉาน ว่า "ผมเป็นหมอสอยครับ"
หัวหน้าคณะฯ.".แล้วลุงสอยอะไร?หละ"
ลุงมี "สอยนกแตดแต้ ครับ"
หัวหน้าฯ.."ได้เยอะ ไหม?หละ"
ลุงมี.."เยอะครับ สอยเหมิดคืนซอดแจ้งกะ บ่ เหมิด ครับ" (คือแกมีความชำนาญและมีคำสอยเยอะสอยทั้งคืนก็ไม่หมด)
หัวหน้าฯ...." อือ แสดงว่า นกอันนี้ มีเยอะ...แล้วนกแตดแต้ นี่ มันกิน อะไร? เป็นอาหาร หละ"
ลุงมี..."มันหากินทั่วทีป ครับ"
ขณะนั้นลุงสา ซึ่งเป็นหมอสอย เช่นกันกับลุงมี อยากแสดงตัวเอง มั่ง จึงลุกขึ้นยืนแล้ว ประกาศว่า " ผมกะเป็นหมอสอยคือกัน ครับ"
หัวหน้าฯ..."แล้วลุง สอยอะไร ? หละ"
ลุงสา...."ผมสอย นกขุ่มหลี่ครับ "
หัวหน้าฯ...ได้เยอะ ไหม? "
ลุงสา...." เยอะครับ สอยเหมิดคืน กะ บ่ เหมิด ครับ"
หัวหน้าฯ..."แล้วอาหารมันหละมันกินอะไร?"
ลุงสา...."มันก็ หากินถั่วทีปเหมือนกัน ครับ"
หัวหน้าฯ..."นกขุ่มหลี่กับ นกแตดแต้ นี่ มันต่างกัน ยังไง ?"
ลุงสา..." นกแตดแต้ บินข้าม นั้นข้ามนี้ไปทั่ว แต่นกขุ่มหลี่..."ทำอึกอักๆ
หัวหน้าฯ.."เล่าต่อ สิ..ว่ามัน ต่างยังไง "
ลุงสา..."นกขุ่มหลี่ นี่ มัน..มัน..มัน เซิง บ่ เลือก ครับ" (แปลว่า ผสมพันธ์ไม่เลือกหน้า และสายพันธ์ เรียกว่านกสำส่อน ก็ได้)
หัวหน้า.." น่าห่วง นะ นกขุ่มหลี่ นี่เกรงว่ามัน จะเป็นกามโรค ตาย"
***เมื่อได้ ข้อมูลจากชาวบ้านแล้ว คณะที่ออกเยี่ยม ก็ประชุมชาวบ้าน ใน วันต่อมา
หัวหน้าฯ..".พวกเรา ว่าจะส่งเสริม การเลี้ยงนก แตดแต้ และนกขุ่มหลี่ นะ อีกพวกหนึ่ง ให้พากันปลูกถั่วทีป เพราะเป็นอาหารของนก ทั้งสอง ประเภท"
ผู้ใหญ่บ้าน จึง เข้ามากระซิบ หัวหน้าฯ ว่า นี่ ท่านเข้าใจผิดกันใหญ่แล้วครับ
คำว่า สอย คือวาทศิลป์ ทางกาบกลอนไม่ใช่ เอาไม้ไป สอยนกตามต้นไม้ยังงั้น คำว่าถั่วทีป คือ หากินไม่จำกัดพื้นที่ ครับท่าน คำว่าสอยทั้งคืน ไม่หมด คือ นักสอยพวกนี้ มีความรู้ เรื่องสอย นี้ เยอะ สอยทั้งคืนไม่รู้หมด"
หัวหน้าฯ อึ้ง.......กล่าวว่า " อ้าว งั้นเหรอมีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)มีเรื่องราวเกี่ยวกับสอยมาฝาก (นิทานก้อม)
***นี่แหละครับ ท่านผู้อ่าน การไม่เข้าใจภาษาอาจนำมาซึ่งความเข้าใจผิดได้