แม่มูลจ๋า ซับน้ำตา คราลูกเจ็บ
ด้วยใจเหน็บ เก็บทุกข์ร้อน กร่อนสลาย
คนรักเรา เขาจาก พรากดวงใจ
รักลาไกล ใจเจ็บส่ง ลงลำมูล
วอนสายน้ำ ชำระใจ แล้วไหลส่ง
อย่าพะวง ถึงเขา ให้เปล่าสูญ
ฤดีร้าว เขาคนไกล ไม่อาดูร
ลูกแม่มูล แสนร้าวรวด ปวดทรวงใน
แม่มูลจ๋า ซับน้ำตา คราลูกเจ็บ
ด้วยใจเหน็บ เก็บทุกข์ร้อน กร่อนสลาย
คนรักเรา เขาจาก พรากดวงใจ
รักลาไกล ใจเจ็บส่ง ลงลำมูล
วอนสายน้ำ ชำระใจ แล้วไหลส่ง
อย่าพะวง ถึงเขา ให้เปล่าสูญ
ฤดีร้าว เขาคนไกล ไม่อาดูร
ลูกแม่มูล แสนร้าวรวด ปวดทรวงใน
ลำมูลทางได๋ละหล่า ทางสตึกบ่น้อ อิอิอิ
อยากเข้าไปซับน้ำตาคราเธอเจ็บ
ยามหนาวเหน็บอยากเข้าไปให้ไออุ่น
อยากเอาไหล่นุ่มนุ่มให้เธอหนุน
ลูกแม่มูลคงหายคลายเศร้าหมอง
...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน
ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้
คำสัญญา หวานหูนี้ พี่เอื้อนเอ่ย
ใยละเลย ให้ลอยลม ขมหนักหนา
เพียงคำนึง ถึงวันวาน วันก่อนลา
เจ็บทุกครา ชีพแทบล่ม ลงจมดิน
ข้าวเหนียวปั้น ดังใจเดียว รักเหนียวแน่น
มิคลอนแคลน มั่นในรัก ภักดิ์ถวิล
แต่คนกรุง มองรักข้าฯ ค่าเพียงดิน
น้ำตาริน ดังน้ำกลด รดแผลใจ
ฝากเสียงแคน ลอยไป ให้ถึงเขา
เสียงพิณเศร้า เล่าสู่ ผู้เผลอไผล
น้องนางนี้ จำหักจิต คิดอาลัย
เมืองกรุงไกล ไม่อาจเอื้อม เชื่อมสัมพันธ์
อยากจะบอกความในใจให้เธอรู้
ว่ายังอยู่ในคำมั่นให้สัญญา
ไม่เคยลืมในวันวานที่ผ่านมา
สายธาราลำแม่มูลเป็นพยาน
คำสัญญาสองเรานั้นมั่นคงแน่
มิผันแปลเปรี่ยนไปไหนให้ขื่นขม
สายน้ำโขงลำแม่มูลยังเชื่มโยง
จิตใจตรงยังคงที่มีเพียงเธอ
อย่าวิตกกังวลใจให้เศร้าหมอง
ขอรับรองต้องเป็นไปอย่างที่ฝัน
แม้วันนี้ตัวเราสองจะห่างกัน
ไม่มีวันจะห่างใจเราสองคน
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
........ใจช้ำที่ลำน้ำชี........(แต่งเป็นหมู่น้องแนนก่อนจักบาด)
สายน้ำชี้ นี้ไหลไกล ไม่หวนกลับ
เฝ้าเพียรนับ สดับจิต คิดห่วงหา
เจ้าลาลับ ดับสลาย สุดสายตา
แม่ชีจ๋า ข้าวอนเว้า ให้เขาคืน
ตรงที่เก่า เราเคยว่าย สายน้ำหลั่ง
เพียงความหลัง ดังสายน้ำ ช้ำสุดฝืน
เพียงทรงจำ คำรักแน่น แสนกล้ำกลืน
ปลุกใจตื่น คืนรักไป กับสายน้ำชี
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
...........ริมโขงฝังใจ หนุ่มใหญ่ใจดี ฅนเมืองหนองคาย
โขงชีมูล ยังเพิ่มพูล เกื่อหนุนส่ง
ยังเชื่อมโยง ระหว่างกัน มั่นคงนัก
เปลียบใจเรา ได้เชื่อมต่อ ระหว่างกัน
ความสัมพันธุ์ ที่เคยมี ยังมั่นคง
ไม่อาจลืม ความหลัง ฝังใจมั่น
ตัวห่างกัน ใจยังอยู่ คู่เคียงน้อง
อย่าหวั่นใจ ในอารมณ์ ไม่สมปอง
พี่มีน้อง อยู่คนเดียว ไม่เปลี่ยนไป
ยังนึกถึง วันเก่าก่อน ย้อนอดีส
สองเราชิด สนิทกาย ริมฝั่งโขง
โอบกอดน้อง ประคองไว้ ในสายลม
ริมฝั่งโขง ตรงโขดหิน ยังฝังใจ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
.บู๋ยยยยย ...มาครบเบิดแล้ว โขง-ชี-มูล
เอาความเศร้ามาโฮมกัน สิเกิดหยังขึ้นน๊อ (กะเกิดความม่วนชื่นล่ะเนาะ) แม่นบ่จ้าอาจารย์
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
กะเกิดความฮัก ซั้นตั้วเนาะ แก้มแดง อิๆ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
...เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง
ความเศร้าเทลงที่ลำน้ำชี้
น้ำมูลดูดซับความช้ำที่มี
ลำมูล-โขง-ชี ครานี้มีรักเรา....
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
ห่วงเจ้าสาวลำน้ำมูล
[wma=380,70]http://pkkhuangnai.googlepages.com/worry_moon.wma[/wma]
เมืองอุบลฝนตั้งเค้า คิดฮอดเจ้า เฝ้าห่วงหา
เป็นจั่งได๋น้อแก้วตา อ้ายจากป๋า มาดนแล้ว
เห็นแต่แนวเขากั้น ปันเขตแดนน้ำมูลล่วง
ปานว่าทรวงบักอ้าย เจ้าหมายหมั่นกั้นฮักชาย
คิดฮอดหลายยามเห็นถ้วย ร้านก๋วยจั๊บเมืองอุบล
เฮาสองคนกินนำกัน ได้ผ่านวันมาดนแล้ว
แก่งตะนะเสียงยังแว่ว แนวลมฝนได้พัดผ่าน
จากกันไปดนนาน เป็นจั่งได๋น้องหล่า คิดเห็นหน้าอ้ายบ่น้อ
อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย
สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
Bookmarks