บั้นทานะขัน กันที่ 3

[joe]

บั้นพระเวสทานม้า และรถทังพระราชทานซ้างปัดใจยะนาเคน
บัดนี้ข้าจักได้ก่าวก้ำ ถึงประเทศเมืองกะลิงก่อนแล้ง
เขานั้นเป็นพาษา ชาดพามพงเซื้อ
ฝูงหมู่ชาวเมืองฮ้อน โพชนะนังเขินขาด พอเมื่อเมื่ออุปะโลกแล้ง ฝนฟ้ากะบ่มี แท้แล้ว ตั้งหากหลายปีฮ้าย ฮามมาไว้เป่าๆ ข้าวบ่มีอยู่เล้ากอยเบี้ยกะเลาตาย ผลผละไม้ในดงกะหลุห่วง ฝูงหมู่เข่าโคดข่วง แตงเต้าหมู่มันนั้นนา พิกโพดพร้อมขิงข่ากะเทียมหอม แม่นว่าเครือผักเขียนกะเหี่ยวลงจำเหง่า ฝูงหมู่ปูปลาข้อน เขินตามตามหาด สัดสิ่งเนื้อเสือซ้างมั่งเมย มะหิงสาฮ้อนหัวตนตายแดด กบเขียดให้หาน้ำกะบ่มี เจ้าเอย
เมือ่นั้นพระบาทเจ้าเห็นด้วยส่วนทัม แท้แล้ว นานเทิงเจ็ดอันแท้ ทงรักษาสินแปดก็ดีแล้ว ฝนบ่มีหยาดย้อยฮำให้ทั่วธุลี เจ้าเอย เมื่อนั้นฝูงหมู่ชาวเมืองพร้อมทูลคดีเค้าเงื่อน บนบอกเบื้องบุนเจ้าหน่อโพธ์ ที่พุ้น
คอยติดตามต่อไป คัดมาจากหนังสือเรียนภาษาลาว บ่ได้แต่งเองดอก สำหรับคนที่สนใจ

[มั่วหน่าฮ่าน]

เกือบฮู้เรื่อง....เอิ๊กส์ๆๆๆ