มีสิทธิ์ แค่...คิดฮอด

[NONGNAN]

คึดฮอดหลายอ้ายเอ๋ย
น้องบ่เคยคึดฮอดไผใจผวา
คึดฮอดถ้อยคำจำนรรจา
คึดฮอดหน้าคมเข้มเต็มแรงใจ

คึดฮอดเคยฝากรักสักพันครั้ง
คึดฮอดจังเบิ่งรูปอ้ายใจหวั่นไหว
คึดฮอดอ้ายบ่เคยเหลือเผื่อให้ใคร
คึดฮอดข้อยบ่อ้ายใจถามมา

คำถามหนึ่งเพื่อนถามยามวันว่าง
อะไรบ้าง ?ที่คึดออด...กอดบ่ได้?
ก็แฟนเขา..ของเขา..นั่นปะไร
รักแค่ไหน...บ่ได้กอด...คึดฮอดสิอดเอา..

[NONGNAN]

ค่ะ พี่วิทย์ กะคิดฮอด กะพอใจค่ะ

กะย้อนว่า...บ่กล้าเจอกลัวเผลอใจวิ่งไปกอด
จึงได้เก็บความคิดฮอด ไว่ในใจเสมอ
ส่งผ่านความรู้สึก มาถึงเธอ
บ่ได้เผลอ..ไปกอด คิดฮอด ขอทำใจ...

[ทองคำ]

บ่อยากดอก คันแม่นคิดฮอดอ้าย ให้มืนตาใส่น้ำแจ่ว เด้อ
นางแสบแฮงส่ำได่แล้ว ความฮักอ้ายกะท่อกัน หล่าเอย

[lawadee]

คือเป็นตาคิดฮอดแฮงแท้น้อ เอื้อยเอย ข้อยกาคิดฮอดคือกัน แฟนเพิ่นนั่นหนา
แต่บ่ผิดดอกเพิ่นกะเคยเป็นแฟนข้อยมาก่อนเด้ คนบ่แม่นคู่กันเอ็ดแนวใดกะคือสิแคล้วคลาดกัน เนาะเอื้อย... เว้ามาแล้วเศร้าเด

[ศรีสะท้าน]

@ แต่ข้อยบ่อเอาดอกแนวนั้น แสบตา อิ อิ อิ ข้อยสิว่า....
หล่านางเอ้ยยย คันแม่นคึดฮอดอ้ายพายกะเป๋าหน่วยใหญ่ๆ เด้อหละนาง เก็บเสื้อผ้าแต่งไว้สิพาขึ้นรถทัวร์
เจ้าผู้ดวงดอกอั้วให้ฟ้าวแต่งเร็วไว อ้ายทิดศรีสิพาไปเที่ยวเมืองยะลาพุ้น หาเอาทุนเตรียมตั้ง หาซื้อบ้านจักหลังพอได้อาศัยอยู่
คันเฮาหมั่นเฮาดู๋ กิจการใหญ่น้อย รับรองได้ว่าเรื่องรวย ฯฯฯ ป๊ะ แต่งเอาเสื้อผ้า สิพาไปลงทุนค้าขายทางพู้น อิ อิ อิ

[จ๊ะเอ๋]

อยากลืมภาพเธอไปใจจะขาด
แต่ไม่อาจหักห้ามความลุ่มหลง
ได้แต่ปลอบตอบอ้างอย่างปลงปลง
ว่าจักลืมเธอลง...คงสักวัน

ฉันอยากถามเธอว่าเหนื่อยล้าไหม
ที่เธอแล่นอยู่ในหัวใจฉัน ?
แต่เป็นได้คงเพียงเสียงรำพัน
ด้วยรู้ดีเรานั้นห่างกันเกิน มีสิทธิ์แค่คิดฮอด

[ตะวันนา]

น้องได้สิทธิ์ แค่เพียงความคิดฮอด
อยากอยู่ในอ้อมกอดแต่บ่กล้า
บ่อาจหาญแม้เพียงพบสบสายตา
ถึงเว่าจาบ่อาจกล้าย้านอ้ายซัง

ได้แต่นั่งแนมอ้ายอยู่ห่าง...ห่าง
อยากจับมือย่างเคียงข้างได้แต่หวัง
แค่อ้ายยิ้มน้องปริ่มใจมีพลัง
บ่ได้นั่งในใจอ้าย...กะได้แต่คิดฮอด

[NONGNAN]

ได้สิทธิ์ แค่...คิดฮอด บ่หาญกอดอ้ายแฟนเขา
ได้เเต่เก็บหัวใจเศร้า เอาความเหงา ลาไกลพี่
ให้โชคดีเด้ออ้าย น้องคนพ่ายเอิ้นสั่งลา
เคยเว้าจากับน้อง ว่าเฮาสองสิหมั่นแก่น
บ่ได้อ้ายมาเป็นแฟน บ่เป็นหยังดอกอ้าย....น้องคนพ่าย..สิทำใจ

[ทองคำ]

แนนเอ้ย เจ้าอย่าเสียใจหล่า เขาบ่อเอาอ้ายบ่อว่า
อ้ายทองคำยังคอยท่า รอน้องอยู่ทุกวัน
สิบแม่น้ำมาขั้น อ้ายบ่อหวั่นคนิงจิต
เก้าผู้ซายเคยครองชิด หม่อมพะนางอ้ายทนได้
ขอแต่ใจนางหมั่น ความสัมพันธ์ให้คงที่
อ้ายทองคำผู้นี่ สิรับเมี้ยนแม่นสู่แนว แนนเอ้ย

[เซียงข่อล่อ]

แนนเอย....... (ขอนำจักหน่อย)
คันฮักเขาเจ้าอย่าไห้อย่าเสียใจให้เขาหมิ่น ในเมืองคนยังบ่สิ้นผูชายนั้นยังล้นหลาย
มันบ่ตายดอกเด้เจ้าส่ำเสียเขาไปซื่อๆ ส่ำผูบ่าวขึ้ดื้อ หาตั๋วให้เฮาฮัก ตั๋วให้มักเขาแล้ว ปล่อยถิ่มบ่ล่ำเหลี่ยว

ลำถืกกลอนบ่น้อนี้?