:) ยากจะเอ่ยเผยนัยหัวใจทุกข์..
มันรุมรุกฝังลึกผนึกหลอน
คิดว่าเป็นกรรมเก่าที่ร้าวรอน
แต่ปางก่อนส่งโศกให้โลกตรม

ทนยิ้มหยันชะตาว่าผาสุก
ในใจทุกข์สะอื้นสุดขื่นขม
แสร้งปั้นยิ้มนอกหน้าสุขอารมณ์
แต่ฝืนข่มสะกดหยดน้ำตา

ต้องฟันฝ่ามรสุมที่รุมเร้า
เรื่องหนัก-เบาทนสู้อย่างภูผา
ทรนงยืนหยัดด้วยศรัทธา
คู่โลกาฟ้าดินด้วยยินดี

แม้นวันนี้มิสมอารมณ์หมาย
ตรองรอบกายตามทางหว่างวิถี
เก็บเกี่ยวเป็นรางวัลของชีวี
มิเสียทีได้กำเนิดเกิดเป็นคน