มาเบิ่งหน้าตาผักสะแงะเด้อ
ผักสะแงะหน้าตาคล้ายๆๆผักชีไทย แต่มีกลิ่นฉุนกว่า บ่รู้ว่าที่อื่นเขาเอิ้นจั่งได๋ เอาไว้ใส่แกงหน่อไม้ กับหมกหน่อไม้ [ ภูไทบ้านผมเด้อ] ไผมีข้อมูล อิหยังเอามาเพิ่มเติมให้แหน่ครับ
ข้อมูลจาก ขุนสุราพ่าย เพิ่นหามาให้ครับ
1. ชื่อ ผักชีไร่
2. ชื่ออื่น หอมแย่ หอมไร่ (ตาดภูวง) อีแยะ (กะเลิงกุดบาก) ผักสะแงะ (ภาคอีสาน)
3. ชื่อวิทยาศาสตร์ Coriandrum spp.
4. วงศ์ UMBELLIFERAE
5. ชื่อสามัญ -
6. แหล่งที่พบ พบมากในภาคอีสานส่วนเหนือ
7. ประเภทไม้ ไม้ล้มลุก
8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น เป็นพรรณไม้ล้มลุกลำต้นตั้งตรง ภายในกลวงไม่ค่อยแตกกิ่ง ลำต้นจะสูงขึ้นเมื่อออกดอก สูงประมาณ 10-30 ซม.
ใบ ใบเดี่ยว ขอบใบหยักเว้าลึกเข้าหาเส้นกลางใบ คล้ายใบผักชีมีสีเขียวเข้ม
ดอก เป็นดอกช่อออกที่ปลายยอด ดอกมีขนาดเล็กมี 5 กลีบ สีขาว
ผล เล็กกว่าเมล็ดผักชี สีน้ำตาล หัวท้ายแหลม
9. ส่วนที่ใช้บริโภค ใบ ลำต้น ราก เมล็ด
10. การขยายพันธุ์ เมล็ด
11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม สภาพพื้นที่ตามไร่สวน
12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ ตลอดปี
13. คุณค่าทางอาหาร ยังไม่มีข้อมูล
14. การปรุงอาหาร ลำต้น นำไปใส่แกงต่างๆ เช่น แกงหน่อไม้ แกงเลา แกงหวาย กินเป็นผักสดใบมีกลิ่นหอม เก็บแห้งได้กลิ่นไม่เปลี่ยน ใช้ได้ทั้งต้น รากหอมเหมือนต้นใช้แต่งกลิ่นอาหาร เมล็ดหอมฉุน ชาวภาคตะวันออกนำมาตำผสมกับพริกแกง
15. ลักษณะพิเศษ สรรพคุณทางยา แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ แก้วิงเวียน เข้าเครื่องยาจีน
16. ข้อควรระวัง -
17. เอกสารอ้างอิง
สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคอีสาน 302 หน้า.
Bookmarks