" "คืนเศร้า..เราเหงาอยู่" "

[สาวชุมแพ]

ยินลมแผ่วแว่วเสียงเพียงกระซิบ
คืนมืดมิดจิตผวาพาหวั่นไหว
หมอกมัวหม่นลอยล่องละอองไอ
เว้งว้างไกลใจฉันนั้นวังเวง

คืนนี้ตื่นแล้วหลับมินับครั้ง
รินหลั่งร่ำร่วงไหลด้วยใจเศร้า
ท่ามแสงดาวสาดฟ้ามาเพียงเงา
มีเพียงเรานั่งเหงาเศร้ารำพัน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

[โป้ยก่าย]

ฉันคงได้แต่ทำใจในเหตุการณ์ที่เกินขึ้น
ไม่อยากฝืนใจตัวเองให้ร้าวลึกลงไปกว่านี้
ทุกถ้อยคำที่เอ่ยเผยความในให้รู้มากมายเหลือกิน
ต้องหันมาประเมินความเป็นจริงในสิ่งที่ได้ทำ
ฉันคงไม่อยากใช้คำว่าเจ็บและช้ำมันอาจจะดูอ่อนแอไป
น่าจะเป็นประสบการของความรู้สึกที่ได้รับแล้วมันแปลก
แปลกที่ได้เจอเหตุการเช่นนี้ ไม่เสียดายกับเวลาที่ผ่านมาหรอกนะ ต้องยิ้มๆๆๆ

[โป้ยก่าย]

[sompoi]

จ่มหยังจารย์ :D :D

[yuttakan]

จ่มนำเจ้านั้นหละ อิอิ

[sompoi]

ติ้..โอ้ยยข่อยอยากเวียก(ไผสิว่างเหมิดอยู่มื้อคือเล้า คิกๆ)..หัวบ่ไปกะแต่งบ่ออก..เจ้าไปแต่งเป็นหมู่เล้าก่อนแน่ะเด้อบ่าวใจดี..คําๆพุ่นละจังได่ฟิวส์..

[yuttakan]

ผมมักอ่านกลอนแต่ แต่งกลอนบ่เก่ง อยากแต่งอยู่คือกันนั้นหละครับ อิๆๆ

[sompoi]

ลองเบิ่งจักบาดก่อนหน่า...

กลางคืนที่เงียบงันทำฉันได้คิด
เหมือนในความมืดมิดกลับให้สว่าง
ทนความเงียบเหงามาก็เนิ่นนาน
กลับพานได้คิดว่าทุกอย่างในจิตตน
จะเศร้าเหงาอย่างไรอยู่ที่ใจเรา
หากนั่นใช่โง่เขลาแค่สับสน
บางทีคงมีบ้างเพราะเราก็คือคน
แค่อย่าจมกับมันนานพาลเสียกัน
หากเป็นได้แค่กำลังใจใครคนคล้าย
ต่อสู้ไปใต้ฟ้าครามไปตามฝัน
ทุกชีวิตมีคุณค่าในตัวของมัน
ขอแค่ขวัญกำลังใจอย่าพ่ายไป

[peerasin]

คิดคนึงเจ้า ทุกเช้าค่ำ ขอเอ่ยคำเอื้อนเฉลยหา
บอกมาทางเว็ปไซต์ ที่ส่งมา ฝากวาจาวจีเอื้อนอย่าเคลื่อนคลาย
อยากจะบอกความใน ไขกระจ่าง แต่กลัวจางจืดคำ ทำเมินเฉย
ถ้าไม่กล่าว อาจมิรู้สิ่งใดเลย จึงเฉลยเป็นกลอนกล่าว น้าวโน้มมา

[maanoy]

เมฆาเคลื่อนเลื่อนบังฟ้าปิดปก
สายฝนตก...กระหน่ำย้ำดาวฉาย
โอ้จันทร์ลอยเลือนเดือนแสงกราย
แสงมะลายมิดเงาเร้ามืดบัง

ฝนหล่นรินเหมือนจิณจวนจะขาด
สายฟ้าฟาดแสงวับ...ปนฝนหลั่ง
ค่ำคืนนี้ใจข้าเหงาเสียใจ
มาประดังทั้งฝนหนาวร้าวใจจัง