อ้างข้อความนี้
ประทับใจครับ ความห่วงใยของความเป็นเพื่อน เอาไป 1 เต่ง
เรื่องมันมีอยู่ว่า ? ขณะที่พิกเล็ทเดินตามหมีพูห์ไปต้อย ๆ
รอยเท้าคู่เล็ก ๆ ย่ำไปบนหิมะ เคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทาง
เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง
...... ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควร
และคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย
พิกเล็ทเลยต้อง"ขอเสียง"ด้วยการเรียก "พูห์"
เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า "มีอะไรหรือพิกเล็ท"
พิกเล็ทกลับเกาะมือพูห์ไว้ ก่อนตอบว่า
"เปล่า ไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง"
ภาพนี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง
สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า
ควรเป็นพูห์หรือเปล่าที่น่าจะเป็นฝ่าย"ขอเสียง"พิกเล็ท
ว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่
นั่นหมายถึงว่า เป็นความกังวลในใจพิกเล็ทเอง
ที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆอย่างเขา
ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดี
แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว
วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป
หันกลับมามองข้างหลังอีกทีอาจจะเศร้าใจ
หากพบว่าคนที่เราไว้ใจ ไม่มีใครเดินตามเรามาอีกแล้ว
ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ
ไม่อยากตามหลังเช่นกัน ...
กลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย
อยากให้เราเดินเคียงกันไป อยากอุ่นใจมั่นใจ ...
ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกล เรายังมีกันและกันไปตลอดทาง
อ่านแล้วได้อะไรดีๆ เลยหยิบยกมาฝากค่ะ..
ประทับใจครับ ความห่วงใยของความเป็นเพื่อน เอาไป 1 เต่ง
pooh and piglet.. pic and mom..อิอิ..น่ารัก..
ในเส้นทางของสองคนที่จะก้าวไปตามฝัน
ความห่วงหาอาทรกันสำคัญมาก
และในวันนี้กับเธอที่อยากฝาก
เราเหมือนห่างจากกันมากในความรู้สึก
ฉันก็เดินติดตามเธอมาเสมอ
ในความเงียบของเธอก็แค่อยากทักถาม
ยังอยู่เป็นเพื่อนกันหรือป่าวบนเส้นทาง
เห็นเพียงก้มเดินพลางอย่างเงียบงัน
หรือถ้าเธออยากเดินห่างออกข้างทางมั่ง
ไม่เป็นไรฉันจะนั่งรอเธอตรงนี้
ถ้านั่นคือสิ่งที่เธออยากจะทำคนดี
ฉันจะยอมทนเงียบๆรอตรงนี้จนกว่าเธอจะกลับมา...
จะถึงเส้นหมายขอบชัยหรือยัง
ช่วยจูงมือฉันให้รู้สึกดีใจบ้าง
ฉันยังจะคอยอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกเส้นทาง
ถึงที่หมายแล้วจะร้างลาไปไม่ว่ากัน
ยังเต็มใจอยากจะอยู่ที่ตรงนี้
จนกว่าเธออยากปล่อยมือนะคนดีอย่าหวั่น
หรือถ้าเธอเหน็ดเหนื่อยนักกับการเดินทาง
จะปล่อยมือแล้วเดินอย่างฝันฉันก็จะเข้าใจ
แม้จะทนรำบากเนื่อยล้าสักเพียงใด
ฉันคงไม่ปล่อยมือเธอไปให้เดียวดาย
เราจะร่วมเคียงคู่กันไปตราบชั่วฟ้าดินสลาย
แม้เส้นทางจะยาวไกลเส้นหลักชัยสุดขอบฟ้า
ฉันก็จะร่วมฟันฝ่าจนกว่าชีวาจะหาไม่
หากฉันทิ้งเธอไปฉันคงหมดแรงที่ก้าวเดิน
เราจะร่วมกันเผชิญกับสภาวะที่อยู่ตรงหน้า
อย่าได้หวั่นใจเลยที่รักว่าฉันจะปล่อยเธอไป
