คำดียอดสุภาษิตบัณฑิตกล่าว
เข้าเรื่องราวข้อหนึ่งพึงศึกษา
ละอธรรมพูดธรรมประจำมา
เป็นวาจาข้อสองพึงต้องการ
เลิกคำชังพูดคำรักเป็นศักดิ์ศรี
นี่คำดีข้อสามพึงตามขาน
สี่พูดจริงทิ้งเท็จเผด็จการ
มิอาจหาญคำพูดที่ทำลาย
ผู้พูดถ้อยอ่อนหวานสำราญหู
ให้เป็นผู้มีมิตรสนิทหลาย
ส่วนผู้พูดคำบาปอันหยาบคาย
เกิดเสียหายมิตรน้อยถอยนิยม
อุประมาอาทิตย์มีฤทธิ์ร้อน
ดารากรห่อนชิดสนิทสนม
ฝ่ายแสงจันทร์เย็นชื่นชวนรื่นรมณ์
ดาวประสมล้อมเคียงเข้าเรียงราย
Bookmarks