น้ำตาไหลคนใจเศร้านั่งฮ้องไห้ เฟื่อกกเสาบ่จักเว้าจักจ่ม
นับเมื้อขมเคียดแค้น สิเนืองแน่นเหนื่อยกาย
คอบว่าคนฮักอ้ายผู้หมายฮ่วมเฮียงหมอน สิจากจรไปไกลต่างใจบ่คือเค้า
คำสัญญาเคยจาเว้า สองคนเฮาตอนค่ำค่ำ
อยู่ศาลาข้างทางดำจนว่าเดิ๊กดื่น ข๋อนนางอ้อนว่าฮักจริง
บ่ลวงหลอกลอกกลอกกลิ้งนั่งอีงไหล่คุยกัน ความสัมพัธ์วันวานหวานว่าแม่นปานน้ำอ้อย
บ่มีลางสังหรณ์จ้อยว่าคนดีนี่มีใจต่าง เทียวมายามยามพี่ว่างเคี่ยงข้างอุ่นฤดี
พี่ฮักน้องน้องฮักพี่เว้าต่อขอสัญญา ตาสบตาประสานกันส่งสัมพันธ์ซึ้ง
ความคิดถึงยามไกลเว้น ตกยามเย็นได้เว้าต่อ
อยู่ศาลานั่งหม่อ หม่ออ้ายขอหอม น้องบ่ห้ามยังจำได้บ่หลง
....................................................มีต่อรอคราวหลังเด้อ................................................................