หากพี่ไม่รอ พี่จะไม่รู้ว่ารักน้อง
หากพี่ไม่แคร์ แล้วจะรักให้ทรมานทําไม
ยอมเสียน้องไป เพราะใจเย็นชา
อย่าเฝ้าฝากบอก ว่ารอกันเสมอมา
หากพี่ไม่รอ พี่จะไม่รู้ว่ารักน้อง
หากพี่ไม่แคร์ แล้วจะรักให้ทรมานทําไม
ยอมเสียน้องไป เพราะใจเย็นชา
อย่าเฝ้าฝากบอก ว่ารอกันเสมอมา
จงอดทนรอพี่หน่อยอย่าน้อยจิต
อย่าได้คิดฟุ้งซ้านใจไปเลยหนา
หากวันใดทุกสิ่งพร้อมตามสัญญา
พี่จะมาอยู่ร่วมเรียงเคียงคู่เธอ
ด้วยวันนี้ยังไมพร้อมยอมทนหน่อย
การรอคอยคำสัญญามั่นเสมอ
อย่าน้อยใจไม่เคยลืมมีเพียงเธอ
คงได้เจอวันที่คอยเป็นของเรา
คงดีกว่านี้นะถ้ามีใครคิดถึง
คอยฝากคำหวานซึ้งส่งมาให้
แต่ที่เป็นอยู่แสนทรมานใจ
เฝ้ารอคอยเธอเรื่อยไปอย่างเลื่อนลอย
โรคความเหงาความเศร้ารุมเร้าจิต
คนใกล้ชิตเคยห่วงหามาห่างหาย
ทิ้งให้ทนระทมใจอยู่เดียวดาย
ไม่กล้ำกลายหายหน้าไปไม่มาเยือน
ก่อนเคยโทรพูดคุยกันแบ่งปันสุข
วันนี้ทุกข์แสนเศร้าใจหาใดเหมือน
คำเคยกล่าวเคยได้ยินมาลางเลือน
ช่างแชเชือนเปลี่ยนไปเร็วจริงนะเธอ
หากพี่ไม่แคร์ คงไม่เหลียวเทียวพร่ำหา
หากว่าจากลาคงไม่มามองหากัน
หากว่าไม่รักคงแตกหักไปเร็วพลัน
หากว่าไม่เห็นความสำคัญคงไม่หันมาหาเธอ
ฉันเฝ้ารอเธออย่างแสนทรมาน
ไม่รู้อีกนานแค่ไหนจะได้เจอหน้า
อยากให้รู้ฉันเฝ้าคิดถึงเธอทุกเวลา
และจะรอจนกว่าสองเราจะได้พบกัน
ทนทรมานกับอาการร้าวรานใจ
ทนไม่ไหวใจเธอนี้พี่อยากเอ่ย
ทนรักเธอแต่เธอเผลอลืมเลย
ทำเยาะเยิ้ยเอ่ยว่ารักผลักไล่มา
ฟ้ามืดมนคนก้อเศร้าคงเข้ากัน
ดั่งสวรรค์คอยปิดกั้นขวัญผวา
ง้อทุกวันรอเธอนั้นหันสักครา
เธอเย็นชา...พี่คงหมดค่าในสายตาเธอ
เฝ้าคอยเธอ เสมอ จงกลับมา
จะเร็ว ช้า เพียงใด ฉันรอได้
ก็ฉันมี เธอเป็นเหมือน ลมหายใจ
เฝ้าติดตาม ถามเมื่อไหร่ ได้เจอกัน
ไม่ว่าคำ ตอบนั้นจะ เป็นเช่นไร
ถึงเธอจะ บอกว่าไม่ มีวันนั้น
แต่ฉันยัง คอยเธอ อยู่ทุกวัน
ทรมาน มากเพียงใด เต็มใจคอย.....
คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
ยังต้องทนทรมานผ่านค่ำคืน
ใจยังฝืนยืนมองฟ้าเวลาเหงา
กวาดสายตาไม่เว้นก้อไม่เห็นเงา
คือเรื่องเศร้าเข้ามาแทนเธอที่รอ
อยากรับรู้อยู่ห่างห่างไม่ไปไหน
ไม่อยากให้ใครต่อว่าคราตามง้อ
เธอไม่รักยังพร้อมสมัครปักใจรอ
รักเคยก่อยังเฝ้าง้อ...รอเธอต่อเติม
Bookmarks