++++++++++
ฉันได้กลิ่นหอมของความคิดถึง
จากดวงตาท่าทางและรอยยิ้ม
ที่เคลื่อนไหวอยู่ห่างๆ ยามเธอเยื้องย่างผ่านดวงหน้า
ไม่สามารถอธิบายได้ว่าโลกนี้สดใสเพียงไร
เวลาที่เธอมีความรัก..
นกพเนจรสีฟ้า
แม้เราจะแปลกหน้าต่อกัน
แต่เราล้วนเคยพบเจอดั่งเพื่อนร่วมทาง
ความรักปลูกต้นไม้ให้เรา..
ชื่นชมและจับต้อง..อ่อนหวานลึกซึ้งถึงภายใน
มีกำลังใจแม้หวังดับสูญ
..........................
นกพเนจรสีฟ้า...
ฉันใจหายไปกับสายลมผ่าน
ในอีกค่ำ ที่เห็นดวงตาเธอเศร้า
ใบหน้าเดิมที่ซีดเซียวและหม่นหมอง
ชั่วชีวิตหนึ่ง...คงสักครั้ง
ที่ต้นไม้นั้นจะตายไปจากเรา
เกิดและตายคล้ายดั่งความหวังของหนุ่มสาว
...............................................
พรุ่งนี้..
ฉันเพียงอยากให้เรามีความฝันเสมอ
แม้เราจะไม่เหลือใครแล้วก็ตาม...
แม้จะรักจะเกิดและตายไปสักกี่ครั้ง
ฉันยังอยากเห็นรอยยิ้มของเธอ
เหลือเกิน ....
+++++++++
: MaGGy In TeXt :
Bookmarks